diender

• Geluid:  diender    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈdindər / (2 lettergrepen)

• dien·der

• Naamwoord van handeling van dienen met het achtervoegsel -der ^{[1] [2]}
  • [1] van Middelnederlands diender ^[3]
  • [2] de algemene betekenis "iemand die dienstbaar is" is geleidelijk verdrongen door de meer specifieke betekenis "gerechtsdienaar, politieagent" die al in de 17e eeuw voorkwam ^{[4] [5]}

de diender m

1. (verouderd) iemand die een zuiver ondersteunende taak heeft voor een persoon of instantie met meer aanzien

   ▸ ⧖ Binnen, in de kamer der hoofdlui, hoorde men gedurig de stoppen van de wynflesschen trekken, en de diender der gilde had werk genoeg, om de geledigde glazen vol te houden.^[6]

2. (ordehandhaving) (beroep), licht (verouderd) functionaris die door daadwerkelijk optreden zorgt voor het naleven van wettelijke regels

   • De diender had zojuist met een collega zijn beschadigde politiewagen bij een schadeherstelbedrijf afgeleverd, toen hij op de Dillenburgstraat betrokken raakte bij een aanrijding, weet Dichtbij.^[7] 

• [1] bediende, dienaar
• [2] gerechtsdienaar, politieagent, veldwachter

• Ook de letterlijke betekenis 2. "politieagent" is in het gewone taalgebruik verouderd, maar wordt nog wel als archaïsme gebruikt: soms om de dienstbaarheid van de politie aan de samenleving te benadrukken, maar vaker schijnbaar respectvol met een ironische ondertoon.

• [1] hofdiender, metserdiender

• Het woord diender staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "diender" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.