dur

• Geluid:  dur    (hulp, bestand)

• dur

• Leenwoord uit het Duits, in de betekenis van ‘majeur’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1618 ^{[1] [2] [3]}

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	dur	-
verkleinwoord	-	-

de dur v / m

1. (muziek) majeur

• durtoonladder

• Het woord dur staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

stamtijd
tegenw. tijd	verleden tijd	voltooid deelwoord
duc	duia	dut
2e vervoeging	volledig	onregelmatig

dur

1. dragen
2. brengen

dur

1. hard
2. moeilijk

• Geluid:  dur    (hulp, bestand)

	enkelvoud	meervoud
mannelijk	dur	durs
vrouwelijk	dure	dures

1. hard

dur m

1. (spreektaal) trein

   «Hier, on a pris le dur de minuit moins le quart.»

   We hebben gisteren de trein van kwart voor twaalf genomen. ^[1]

2. (spreektaal) sterke drank

   «Après le boulot, Victor a besoin d'un verre de dur.»

   Na het werk heeft Victor een glas sterke drank nodig. ^[1]

• IPA: /dʊr/

dur o

1. (muziek) majeur, grote terts

• IPA: /dʊr/

• dur

• Afgeleid van het Latijnse durus

dur o

1. (muziek) majeur, grote terts

	enkelvoud	meervoud
nominatief	dur	dur
genitief	dur	dur
datief	dur	dur
accusatief	dur	dur
vocatief	dur	dur
locatief	dur	dur
instrumentalis	dur	dur

• moll

• durový

• Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Slovník spisovného jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)