conflict

• Geluid:  conflict    (hulp, bestand)
• IPA: / kɔˈɱflɪkt / (2 lettergrepen)

• con·flict

• Van Latijn conflicteren. In de betekenis van ‘onenigheid’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1658 ^[1][2]

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	conflict	conflicten
verkleinwoord	conflictje	conflictjes

het conflict o

1. meningsverschil, botsing tussen partijen die onverzoenlijke doelstellingen nastreven
2. onverenigbaarheid (vgl. bewerkingsconflict)

• ruzie, strijd, oorlog

• Het woord conflict staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "conflict" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.[3]

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

• Geluid:
  • (zelfstandig naamwoord)  conflict (VS)    (hulp, bestand)
  • (werkwoord)  conflict (VS)    (hulp, bestand)

• Van Latijn conflictus.

enkelvoud	meervoud
conflict	conflicts

conflict

1. conflict, geschil, strijd, twist

   «A serious conflict.»

   Een ernstig conflict.

2. onverenigbaarheid

vervoeging
onbepaalde wijs	to  conflict
he/she/it	conflicts
verleden tijd	conflicted
voltooid deelwoord	conflicted
onvoltooid deelwoord	conflicting
gebiedende wijs	conflict

conflict

1. onovergankelijk conflicteren, onverenigbaar zijn