chemicus

• Geluid:  chemicus    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈxemikʏs / (3 lettergrepen)

• che·mi·cus

• afgeleid van chemie met het achtervoegsel -icus ^[1]

de chemicus m

1. (beroep) iemand die scheikunde beoefent op een wetenschappelijke manier

   ▸ Ik ben opgeleid als chemicus en dan is het laboratorium nooit ver weg, en ik vond het leuk om die achtergrond mee te nemen naar de geesteswetenschappen.^[2]

• 
  1. Een chemicus aan het werk op een manier die de Arbowet verbiedt.
• 
  1. Een chemicus die de Arbowet naleeft.

• scheikundige

• archeochemicus, biochemicus, fotochemicus, suikerchemicus, thermochemicus

• vrouwelijke vorm van chemica

• Het woord chemicus staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "chemicus" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.