मानक भाषा

मानक भाषा एक भाषिका हो जुन व्याकरण र उपयोगको पर्याप्त संहिताकरणबाट गुज्रिएको छ, यद्यपि कहिलेकाहीँ यो शब्दले एक भाषाको सम्पूर्णतालाई जनाउँछ जसमा यसको प्रजातिहरू मध्ये एकको रूपमा मानकीकृत फारम समावेश हुन्छ।^[१]

सामान्यतया, ठोस मानकीकरणबाट गुज्रने भाषा प्रजातिहरू वाणिज्य र सरकारका केन्द्रहरूसँग सम्बन्धित बोलीहरू हुन्। भाषिक मानवशास्त्रीहरूले "सन्दर्भ विस्थापन" र समाजशास्त्रीहरूले "कार्यक्रमको विस्तार" भनेर बोलाउने प्रक्रियाहरूद्वारा, यी प्रजातिहरूले वाणिज्य र सरकारसँग सम्बन्धित सामाजिक प्रतिष्ठा प्राप्त गर्छन्।^[१] यी प्रक्रियाहरूको समाजशास्त्रीय प्रभावको रूपमा, यस भाषाका धेरैजसो प्रयोगकर्ताहरूले मानक भाषा स्वाभाविक रूपमा उच्च छ भनेर विश्वास गर्न वा यसलाई भाषाका अन्य प्रकारहरूको न्याय गर्ने भाषिक आधारभूत रूपमा विचार गर्न आउँछन्।^[१]

हिन्दुस्तानी भाषाका दुई मानकीकृत दर्ताहरूको भारतमा कानूनी स्थिति छ: मानक हिन्दी (२३ सह-आधिकारिक राष्ट्रिय भाषाहरू मध्ये एक) र उर्दु (पाकिस्तानको आधिकारिक भाषा), फलस्वरूप, हिन्दुस्तानीलाई प्रायः "हिन्दी-उर्दु" भनिन्छ।^[२]

संयुक्त अधिराज्यमा, मानक भाषा ब्रिटिस अङ्ग्रेजी हो, जुन बेलायत र वेल्सको चान्सरीको मध्यकालीन अदालतको भाषामा आधारित छ। सत्रौं शताब्दीको उत्तरार्ध र अठारौं शताब्दीको प्रारम्भमा, मानक अङ्ग्रेजी उच्च वर्गको भाषिक मानकको रूपमा स्थापित भयो, जसमा साथीहरू र भद्रहरू मिलेर बनेका थिए।^[३]

• राष्ट्रभाषा
• आधिकारिक भाषा