Tennisball

En Tennisball is en Reedschop, de to’n Tennis Spelen bruukt warrt. De Ball warrt in dissen Sport mit en Tennissläger speelt.

För offizielle Turneerspelen warrt na de Tennisregeln vun de International Tennis Federation (ITF) de nafolgen Vörschriften maakt:

• De butere Hüll vun den Ball dröff keen Naht hebben un mutt gliekmatig formt wesen. De Klöör mutt witt oder geel wesen.
• De Ball mutt en Masse opwiesen de twüschen 56,7 un 58,5 g liggt.
• De Dörmeter vun en Tennisball mutt twüschen 6,35 un 6,67 cm liggen
• Dat gifft mehrere spezifizeerte Ballorden. Jeder Ball mutt en Sprunghööch twüschen 134,62 un 147,32 cm opwiesen, wenn he ut en Hööch vun 254 cm op en evene, harde Flach (t. B. Beton) fallen laten warrt.

Bito gifft dat noch Regeln to de enkelten Ballorden op verschedene Platzorden.

Ümgeven is de Ball vun en dichte Filzschicht, de düchtig wat uthollen kann. Se besteiht ut en Mischen vun Schaapswull un Nylon, ut dat en fien Goorn spunnen un denn mit en Boomwullfaden verweevt warrt. De Filz kummt dördor tostannen, dat de Fesen na en Imprägneeren kört warrt. He warrt denn ünenr Togspannung dröögt, dat he sien Fastigkeit kriggt. De Achtersiet warrt nu mit en Hittklever beschicht un för jeden Ball twee Stücken ut’n Filz rutsneden, de utseht as’n Hunnenknaken. Disse Stücken warrt denn op de Gummiblaas vun den Ball opkleevt un dröögt. To’n Sluss warrt de noch bedampt, dat de Filz sik hoochstellt.

De Gummiblaas ünner den Filz warrt ok Ballkarn nöömt. De bestieht ut Naturgummi un bit to ölven verschedene cheemsche Stoffen, ü.a. Tooneer, Quarz, Swevel, Zinkoxid un Magnesiumkarbonat. Disse Grundstoffen warrt bi hoge Temperatur mitenanner mischt un dorbi de hele Tiet kneedt, so dat dorbi en gliekmatige Masse entsteiht. Disse Deeg kummt as’n Strang ut de Maschien rut, de denn för de Bäll in de richtigen Portschonen sneden warrt. Disse so nöömten Pellets kamt denn in en Form un warrt dor in halfkugelförmige Schalen presst un denn vulkaniseert, üm de Masse elastisch to maken. Ni Hitt warrt de Halfkugeln denn to en Hollkugel, den so nöömten Ballkarn, verklevt. Invn Fall vun Druckbäll warrt de beiden Hälften vun’n Ball ünner Överdruck – faken warrt dorför Stickstoff bruukt – tosamensett. Bäll ahn Druck warrt ünner normale Bedingen tohopenklevt.

Weltwiet warrt mit dit Verfohren ruchweg 240 Millionen Tennisbäll produzeert.

Bi’t Herstellen vun Druckbäll warrt de Gummiblaas mit Gas (1,6 bit 2,2 bar Överdruck) füllt. Dordör kriegt se’n betere Sprungegenschop. Mit de Tiet geiht dat Gas aver rut un de Egenschoppen warrt wedder slechter. Dat dat Gas nich all vör’t eerste Speel rutgeiht, warrt de Bäll in en Doos opbewohrt, in de de glieke Druck herrschen deiht as binnen in’n Ball. So lang de Doos to blifft, kann dormit ok keen Gas ut den Ball wieken.

Bi disse Bäll warrt de Gummihälften eenfack so tosamensett. Binnen in befinnt sik also normale Luft. De Sprungegenschopp warrt in den Fall alleen dordör bestimmt, wo dick de Gummischall is. Disse Bäll hollt sik dorüm veel länger as de Druckbäll. Se mööt eerst denn uttuuscht warrn, wenn de Filz afnütt is.

En sünnere Form vun Bäll ahn Druck, is de Tretorn MicroX. De is an Steed vun Druckluft mit 700 Milliobeb Mikrozellen füllt, de den Binnendruck opboet. Liekers dat he keen Durkcball is, kummt he vun’t Speelgeföhl al dicht an en Druckball ran. Disse Ball is bannig duersom, vun wegen dat de Binnendruck nich rut gahn kann.

In’n Profisport warrt blots Druckbäll bruukt, vun wegen dat de Bäll ahn Druck al na wenige Spelen jemehr Egenschoppen ännert. In’n Hobbysport speelt dat aver keen Rull. Ok in’t Rebeet vun’n Düütschen Tennis Bund (DTB) warrt mit Druckbäll speelt.

1. ↑ Spektrum der Wissenschaft 7/07, S. 42f

Tennisball. Mehr Biller, Videos oder Audiodateien to’t Thema gifft dat bi Wikimedia Commons.