Strangers on a Train (Film)

Strangers on a Train (op plattdüütsch so veel as „Frömme in’n Tog“; dt. Titel: Der Fremde im Zug) is en US-amerikaanschen Thriller vun Alfred Hitchcock ut dat Johr 1951. De Film baseert op den glieknöömten Roman vun de Schrieversche Patricia Highsmith. In Düütschland is de Film lange Tiet ünner den Titel Verschwörung im Nordexpress in’n Verleh wesen.

Guy Haines is en bekannten Tennisspeler, de in de Politik sien Tokumst sütt. As he mit en Tog ünnerwegens is, warrt he vun en frömmen Mann ansnackt, de sik as Bruno Anthony vörstellt un ut de Tietschriften un Blööd veel över dat Privatleven vun Haines weet. To’n Bispeel weet he ok Bescheed, dat de Eh mit sien Fro an’t Tweibreken is. Se wüllt sik scheden laten, ümdat Haines de Dochter vun den Senater Morton heiraten kann. De beiden kamt in’t Vertellen, ofschoonst Haines gor nich recht wat vun den Frömmen weten will.

Bruno vertellt em vun sien Vadder, mit den he sik in de Hoor hett, un dat he jümmerto vun’t „perfekte Verbreken“ drömen deit. He seggt, he weer praat, Guy sien Fro an de Siet to maken, wenn he in’n Gegentog sien Vadder ümbringen de. De Polizei de jüm nich op de Spoor kamen, vunwegen, dat se afsluut frömd weern un keen Tosamenhang twüschen de beiden to sehn weer. Jeedeen harr sien Alibi, un all beid weern se dorna tofreden. Guy glöövt, dat Bruno blots en lütten Vagel hett. Üm endlich gahn to künnen, seggt he em iroonsch ut Spaaß to, dat he mit sien Plaan inverstahn is. He stiggt dorophen in Metcalf ut un dröpt sik mit sien Fro. Dorbi gifft dat Striet, vunwegen dat sien Fro sik nu doch nich mehr vun em scheden laten will.

Bruno geiht nu aver dorvun ut, dat Guy mit sien Plaan inverstahn is un sett sien Deel dorvun gau üm: He fohrt na Metcalf un sliekt Guy sien Fro achterran, as se op’n Weg na’n Rummelplatz is. Op en lütt Eiland drückt he ehr de Görgel to, bit se doot is. Dorna fohrt he na Guy un foddert nu vun em, dat he ok sien Deel inholen deit. Guy kann dat eerst nich recht glöven, sitt nu aver in de Fall: As de Moord passert is, weer he in’n Tog ünnerwegens un hett dormit keen Alibi. In’n Gegensatz to Bruno harr he aver en Motiv för den Moord. Ut den Grund kann he Bruno nich bi de Polizei verraden.

Guy sütt liekers nich in, sien Deel vun’n Plaan to doon. Man, Bruno lett em keen Roh mehr un stellt em jümmer wedder na. Opletzt geiht Guy doch na dat Huus vun Bruno sien Vadder. He will em aver nich ümbringen, man em vertellen, wat sien Söhn in’n Sinn hett. An Steed vun den Vadder vertellt he dat aver Bruno, de in’t Bett vun sien Vadder kropen is. Nu warrt Bruno füünsch un will Guy torüchbetahlen, dat he sien Afmaken nich inholt aver vun den Dood vun sien Fro profiteert. Vun jemehr eerst Drapen in’n Tog hett he noch dat Füertüüch vun Guy, dat he nu an de Steed vun’t Verbreken op’n Rummelplatz in Metcalf versteken will. Dormit will Bruno den Moord Guy in de Schoh schuven.

Man, noch vördem he dorto kummt, kann Guy em in Metcalf affangen. Vörher mutt he aver noch op en Tennisturneer spelen, un warrt dat allens bannig drang mit de Tiet. Help kriggt he vun de Süster vun sien Bruut, de den Inspektor aflenken deit, de op em ansett is. Liekers is de Polizei achter em ran un beobacht de Laag op’n Rummelplatz. Dor draapt Guy un Bruno bi en Kinnerkarussell openanner.

Vun en Tügen op’n Platz warrt de Polizei nu wies, dat se den verkehrten Mann verfolgen doot un dat Bruno de egentliche Verbreker is. In dat Dörenanner warrt denn aver de Bedriever vun dat Karussell vun de Polizei dootschaten, de op den Hevel vun de Anlaag fallt. Dat Karussell mit all de Kinner dorop warrt jümmer gauer, wiel Guy un Bruno op dat Fohrgestell vör de Ogen vun de Polizei op Leven un Doot mitenanner ringen doot. As en olen Mann, de ünner dat Karussell dörkropen is, de Anlaag afschalten deit, holt dat hele Fahrgestell mit en Ruck an un geiht in’n Dutt. Bruno warrt dorbi in de Trümmers inklemmt.

Noch in’t Starven vertellt Burno en Polizisten, dat Guy sien Füürtüüch noch an de Steed vun den Moord liggt. Man, as he doodblifft geiht sien linke Hand apen, in de he all de Tiet dat Füertüüch holen harr. Dormit is Guy sien Unschuld bewiest.

De Film weer as raffineert un mit en grote Anlaag vun Gresen vun de Kritik beschreven. Dat Lexikon vun’n internatschonalen Film loov em för sien Spannung un sien Belüchten vun moraalsche Lasten so as Bang, Geweten un Schuld^[1].

Strangers on a Train weer in’t Johr 1952 för twee Filmpriesen vörslahn, de aver bei an annere Filmen vergeven worrn sünd. So weer Alfred Hitchcock för den DGA Award in de Kategorie Rutragen Leistung as Speelbaas in’n Speelfilm nomineert un sien Kameramann Robert Burks weer sogor för den Oscar in de Kategorie Best Kamera (swart/witt) vörslahn.

Hitchcock hett de Rechten an den Highsmith-Roman köfft un wull de Geschicht tosamen mit Raymond Chandler för’n Film adapteern. Man, de Tosamenarbeit vun de beiden lööp nich tohopen. Na Hitchcock sien Ansicht weern de Faten vun Chandler mit de Tiet jümmer slechter. An’t Enn hett he nich mehr mit em snackt. An sien Steed hett he Czenzi Ormonde dorto holt, en Schölersche vun Ben Hecht weer. Se hett dat Book tosamen mit Barbara Keon, en Produkschoonshelpersche vun Hitchcock, un sien Fro Alma Hitchcock op de Basis vun sien oorsprüngliche Idee meist vullstännig nee schreven.

Bi dissen Film hett Hitchcock to’n eersten mol mit den Kameramann Robert Burks tosamenarbeit, de in de Johren dorna ’n groten Andeel an den Spood vun Hitchcock sien Filmen hatt hett.

As Cameo-Optritt weer Hitchcock in de Szeen in’t Museum to sehn, as Guy un sien Bruut unvermodens op Bruno drapen doot. Dor löpt he in’n Achtergrund mit en Book dör den Saal. Aver, he weer dor nich goot to sehn, un so hett he belaten, noch en tweeten Cameo intoboen: He stiggt mit en Kontrabass in den Tog, ut den Guy in Metcalf utstiegen deit.

Strangers on a Train deen later as Vörlaag för de Filmkummedie Throw Momma from the Train vun Danny DeVito ut dat Johr 1987.

• Patricia Highsmith: Zwei Fremde im Zug (OT: Strangers On a Train). Diogenes, Zürich 2002, ISBN 3-257-86079-X.
• Robert A. Harris, Michael S. Lasky, Rgv. Joe Hembus: Alfred Hitchcock und seine Filme (OT: The Films of Alfred Hitchcock). Citadel-Filmbook bi Goldmann, München 1976, ISBN 3-442-10201-4.
• Donald Spoto: Alfred Hitchcock, Die dunkle Seite des Genies (OT: The Dark Side of Genius, The Life of Alfred Hitchcock) Heyne, München 1986, ISBN 3-453-55146-X

1. ↑ Kritik to’n Film in’t Lexikon vun’n internatschonalen Film

• Strangers on a Train (Film) in de Internet Movie Database (engelsch)