[go: up one dir, main page]

Zum Inhalt springen

Ian Bargh

Vun Wikipedia

Ian Martin Bargh (* 8. Januar 1935 in Prestwick, Schottland; † 2. Januar 2012 in Toronto[1]) weer en britisch-kanaadsch Jazzpianist.

Bargh is mit 17 Johren sowohl as klassisch Pianist as ok mit Jazzgruppen un Danzbands in England un Schottland uptreden, bevör he 1957 nah Kanada utwanner dee. In Toronto weer he sietdem in de dortig Jazzszene aktiv un speel in de 1960er un 70er Jahren mit gasteeren Musikers as Buddy Tate, Buck Clayton, Bobby Hackett, Vic Dickenson, Eddie „Cleanhead“ Vinson, Ernestine Anderson, Sweets Edison, Edmond Hall, Doc Cheatham oder Tyree Glenn. Af Anfang vun de 1980er Jahre kreeg Bargh en Anstellen as Pianist in den Saterdag-Sessions vun Jim Galloway („Toronto Alive!“), de in dat Sheraton Centre stattfunnen un in’t Radio överdragen wurrn. Bi disse Sessions speel he ünner annern mit Zoot Sims, Al Cohn, Lee Konitz, Peter Appleyard, Frank Wright, Scott Hamilton, Rob McConnell, Ed Bickert, Dizzy Reece un Warren Vaché. Neben Tourneen mit Jim Galloway is he ok jedes Johr up dat Toronto Downtown Jazz Festival uptreden, wo he mit Künstlers as Plas Johnson, Spanky Davis, Harold Ashby, Fraser MacPherson, Joe Temperley, Randy Sandke, Jake Hanna un George Masso speel. Neben sien langjohrig Liddmaatschap in dat Sextett vun Jim Galloways Sextett Echoes of Swing geev he ok Konzerte up Krüüzfohrtscheep.[2] Bargh hett ok bi Upnahmen vun Larry Dubin and the Big Muddys[3] as ok vun Jim Galloway un Doc Cheatham bi Sackville[4] mitwarkt. 1994 nehm he ünner eegen Naam live dat Soloalbum Only Trust Your Heart up. [5]

Bargh is an de Folgen vun Lungenkrebs storven.

Enkeld Nahwiesen

[ännern | Bornkood ännern]
  1. Nahroop (engelsch)
  2. Porträt im Canadian jazz archive
  3. Mark Miller: Jazz in Canada: fourteen lives (1982)
  4. Tom Lord: The Jazz Discography: Volume 33; 2003
  5. Bespreeken vun dat Album bi Allmusic