De Republiekaners

De Repuliekaners (REP) sünd en politische Partei in Düütschland, de an’n 26. November 1983 in München vun ehmolige Liddmaten vun de CSU grünnt worrn is. Se sütt sik sülvst as rechtskonservativ.^[1]

Vun 1992 an weer de Partei vun’t Bundsamt för Verfatenschuul ünner den Verdacht vun rechtsextremistische Vörhebben oplist un beobacht. Af 2006 weer nich mehr de Samtpartei beobacht, man blots noch Kräft binnen de Partei, de as rechtsextrem opföhrt weern. Siet 2007 warrt de Republiekaners nich mehr in’n Verfatenschuulericht nöömt.

As 1985 Franz Schönhuber Nafolger vun Franz Handlos as Parteivörsitter worrn is, wull he de Partei na’t Vörbild vun de franzööschen Front National na rechts rücken. De REP künnen 1989 mit mehr as 7 % vun de Stimmen in’t Europaparlament un ok in’t Berliner Afordentenhuus intehn. Disse Spood weer aver eenmolig un hett sik bi de nafolgen Wahlen nich wedderholt. Vun 1992 bit 2001 weern de REP in’n Landdag vun Baden-Württemberg vertreden.

Siet 1994 is Rolf Schlierer Parteivörsitter. Ünner sien Regeer hett sik de Partei vun de rechtsextremen Anstalten wegbewegt. Gegenöver de annern rechtsextremen Partei as de NPD oder de DVU hebbt de Republikaners an Bedüden verloren. Opstunns is se blots noch in kommunale Parlamenten binnen. Se hett hüüt 6.700 Liddmaten (Stand vun 2009).^[2]

Grünnt 1983 hebbt de Republiekaners siether vele Grundsatzprogrammen beslaten. Vun Bedüden weern dat Siegburger Manifest ut dat Johr 1985, dat de Partei na rechts rücken de, un dat 1987er Programm, dat vun Beobachters as apen antidemokraatsch un rassistisch betekent worrn is,^[3] as ok dat Programm vun 1990, dat na eenigen Wahlspood, en weniger extrem rechtskonservativ Bild vun de Telen tekent.

Das Bundsparteiprogramm vun 2002 hett den Titel „Die Republikaner / sozial – patriotisch – ökologisch“ un bekennt sik to de Natschoon as Grundlaag vun de Demokratie. Dorin warrt de Traditschoon vun de Freeheitskriegen vun 1813/15 för sik proklameert vun de Philosophen Fichte un Hegel as ok de düütschen Politikers Kurt Schumacher un Ludwig Erhard. Jemehr Partein harrnsik vun jem afwennt un de natschonale Siet vun de Demokratie ünnerslahn. Dat Leddmotiv vun en „düütsche Kulturnatschoon“ in Afgrenzen to de multikulturellen Sellschop tütt sik dör dat Programm. Jümmer wedder warrt över’t massenhafte Towannern klaagt, över dat Parteimonopool, multinatschonale Kunzernen un Indoktrineeren vun de Medien, wat Düütschland in Gefohr bringt un schaden deit, vun wegen dat dat keen echte Demokratie gifft. En starken Natschonalstaat, in den de düütschen Intressen vör de internatschonalen staht, schall dorgegen helpen. So en Natschonalstaat harr nix mit den Natschonalsozialismus to kriegen, man he möök de Afwehrkräft gegen totalitäre Weertschops- un Staatsformen starker. As Vörbiller warrt de Frons- un Mannslüüd sehn, de „gegen totalitäre Staatsformen Wedderstand leist hebbt, üm en free un demokraatsch Düütschland mööglich to maken“.

Op dit Rebeet is de ökonoomsche Globaliseren dat bedüdenste Thema in de Partei. Se warrt mit „Amerikaniseren“ glieksett un aflehnt, jüst so as de Europääsche Union. Dat Programm vun de REP maakt sik stark för en „Europa vun de Vadderlänners“, wat also en Bund vun gliekberechtigte Natschonalstaaten wesen schüll, an Steed vun de EU in ehr Form, de se nu hett. Vör allen de Ansatz vun europääsche Bundsstaaten warrt aflehnt un de Souveränität vun de enkelten Staaten foddert. Man, in dat Programm finnt sik ok Foddern, de sik in’n Rahmen vun de hüütigen EU bewegtm sünners solke, de Düütschland beter stellen doot.

Wieter warrt Europs in dat Programm as „Hort vun’t christliche Avendland“ ansehn, vun dat de Weerten schuult un dörsett warrn mööt. De Islam weer dorgegen na dat Wahlprogramm vun 2004 en „Frömdkörper, de splitten de“. Dat Programm lehnt wieter ok in’n Grundsatz af, dat de Törkie in de EU inpedden dröff, jüst so as annere oost- un süüdoosteuroppäsche Staaten ünner hüütige Ümstännen (kiek ünnen). De Speelruum binnen de EU warrt för Börgers ut oost- un süüdoosteuropääsche Staaten grundsätzlich aflehnt, warrt togliek aver för Düütsche in de Verdrevenenrebeden foddert. De REP sünd wieter ok gegen den Euro un wüllt de D-Mark wedder torüch hebben.

De Partei wennt sik gegen en duersom „Böötverhollen“ un foddert ad Folg en fasten Sitt in’n UN-Sekerheitsraat, dat Strieken vun de UN-Feendstaatenklausel gegen Düütschland un Japan, dat Afsluten vun Reparatschoonsbetahlen siet 1945 un en grötteren Stimmenandeel för Düütschland meten an de betahlten Bidrääg. Bito wullen de Republiekaners 2004 de Opnahm vun Polen un Tschechien dorvun afhangig maken, dat disse Staaten de Beneš- un Bierut-Dekreten vullstännig torüchnehmt. Dormit övernehmt se de Anspröök vun eenige Verdrevenenverbännen. Un opletzt stellt de REP de duersome Fastleggen vun de düütschen Oostgrenz (Oder-Neiße-Lien) in Fraag, de in de Verdrääg to de düütschen Eenheit acht worrn is.

Över en gemeensome Deenstplicht för Frons- un Mannslüüd schall de Wehrbereitschop seker stellt warrn. De Bundswehr schall utboet warrn un ehr Rull as Welthelpspolizei inschränkt warrn. Bidragen schall wieter de binnere Stärk un en Verankern in’t Volk. De Partei foddert butendem, dat een sik op de Traditschonen vun’t düütsche Soldatendom torüchbesinnen deit.

Wieter noch mutt de Bundswehr – ok wenn se in de NATO inbunnen is – toeerst mol en Instrument vun de eegen Regeeren wesen. De NATO sülvst schall dör en europääsch Sekerheitssystem uttuuscht warrn. De düütsche Buten- un Verdefferenspolitik schall sik de vun Grootbritannien un Frankriek as Vörbild nehmen.

De Republiekaners versteiht sik sülvst as „Partei för Recht un Orden“. Börgerrechten vun de Düütschen schüllt gegen de hüütige Staatsform starker maakt warrn.

Vele Afsichten vun de Republiekaners gaht in dit Rebeet in de Richt vun starkere Demokratiseeren un vör allen direkte Demokratie. So wüllt se Volksafstimmen för’t „Annehmen vun’t Grundgesett as Verfaten dör dat Volk“ bi Verfatensännern, internatschonale Verdrääg un „Masseninwannern“, de den „Staatscharakter“ ännert. Wieter foddert se de Direktwahl vun den Bundspräsident, Minnern vun de Afordententall na Bedeeligen an de Wahl un dat Torüchnehmen vun Sparrklauseln as de Fief-Prozent-Hinnern.

Foddert warrt de vull Freeheit vun de Meenung, Forschung un Wetenschop ahn ideoloogsche oder politische Inschränken. De Verfatensschuul schall in sien hüütige Form weg. De kriminellen Anstalten vun de Treuhandanstalt in’n Eenigensvörgang na 1990 schall streng bestraaft warrn. Teel vun de REP is ok dat Wedderherstellen vun Preußen as Bundsland in’n Rahmen vun’t Neeindeelen vun all Bundslänner mit den Sinn op en eenstellige Tall to kamen.

De Partei will en düütlich scharper’t Vörgahn gegen den illegalen Drogenhannel un keen Rünnerspelen vun so nöömte „weke Drogen“. Se snackt sik ok gegen Fixerstuven ut un foddert en Arbeitstherapie för Afhangige.

Opletzt wüllt de REP en torüchgahn na konservative Weerten vun Eh un Familie. Se foddert dorüm dat de Levenspartnerschop för Homosexuelle torüchnahmen warrt un strengere Regeln för’t Afdrieven inföhrt warrt.

Dit Rebeet nimmt in’t Programm en groten Deel in. De Republiekaners geevt Wohrschau vör Överfrömmen un Masseninwannern, vun wegen dat dit dat „Minschenrecht op Heimat“ vun de Düütschen inschränken deit un den Rüchholt in en düütsche Identität tonichten maakt. Düütschland warrt nich as Land to’n Inwannern sehn, dorüm foddert de REP, dat dat Grundrecht op Asyl ut deat Grundgesett streken warrt. An de Steed schall dat en Asylgesett geven, wat ünner dat Grundgesett steiht, un restriktive Regeln bargen schall, sünners dat „Ünnerbringen in Sammelwahnsteden“ en düütlich gauer’t Asylverfohren un dat „Afschuven vun kriminelle Asylbewarvers ok vör Aflsuss vun’t Verfohren“. Karkenasyl schall mit Polizei un straafrechtliche Middels ünnerbunnen warrn. Annere Telen sünd dat Utwiesen ahn Tögern bi Utlänners, de straaffällig warrt oder sik nich integreeren wüllt, de Afbo vun Bevördeeligen, de se t. B. bi de Sozialhelp angeevlich hebben schüllt, en dullere Straafverfolgen vun Utlännerkriminalität un en dwingen Utwiesen vun Utlänners, de mehr as een Johr Sozialhelp kriegt.

De REP betekent sik sülvst as ökoloogsch. Dormit verbunnen weer in de 1980er Johren dat Aflehnen vun de Karnenergie enn vun jemehr wichtigsten Themen in’n Wahlkamp. To Tiet is jemehr Standpunkt, keen ne’e Atomkraftwarken totolaten, aver de, de dat hüüt gifft, wieter to bedrieven. Wieter foddert de Partei dat Föddern vun alternative Energieborns, dat Inschränken vun Importen ut Länner mit sieten Ümweltstandard, Inschränken vun Verkehr över de Grenz, dat Opnehmen vun’n Deerschuul in’t Grundgesett, Dat Verbeden vun’t Schächten un hardere Gesetten gegen de Gentechnik.

In dat aktuelle Programm staht annere Partein nich kloor in. In’n Rahmen vun de Foddern to de Demokratie warrt de etableerten Partein kritiseert, d. h. also de Union, de SPD, de FDP un de Grönen. Liekers verwohrt sik de Republiekaners nich gegen Koalitschonen mit annere Parteien, so lang de nich linker as de SPD sünd oder rechter as se sülvst. För de groten Partein is en Bündnis mit de REPs in de Regeeren bit hüüt aver nienich in Fraag kamen. De eenzige Utnahm weer Baden-Württembarg, woneem 1992 un 1996 mehrere CDU-Afordente foddern deen, mit de REP över en gemeensome Regeeren jüst so to snacken as mit de SPD un de Grönen. De Vörstand hett sik aver dorgegen stellt.

Op kommunale Even arbeit se mit annere rechtskonservative Partein tohopen as ünner annern mit de DSU un de Pro DM. In mehrere Wahlkämpen hebbt de Republiekaners den ümstreden Spröök vun Richard von Weizsäcker övernahmen, dat sik de Partein „den Staat to jemehr Büüt“ maakt harrn. Jemehr politische Korrektheit stell nu Denkverboden op. To’n Ingrenzen vun de Macht vun de Partein foddert de REP, dat Partein op gor keen Oort un Wies an Weertschopsünnernehmen bedeeligt wesen drööft, as ok dat Verbott vun Parteispennen dör juristische Personen.

In’t Johr 1990 hett de Partei beslaten, nich mit de DVU, de NPD un fre’e Kameraadschopppen tohopen gahn to künnen. Dit Besluten is mehrmols nee maakt worrn siet de Tiet.

In de Medienpolitik foddert dat Programm vun de REP, de de Ehr beter schuult warrn mutt, un dat all tolaten Partein dat Recht to en Gegendorstellen hebbt as ok en Garantie to’n Dorstellen. Üm dat Verbreden vun „Schund“ to ünnerbinnen un en gröttere Objektivität bi’t Dorstellen vun histoorsche Begeevnissen – an Steed vun jemehr Manipulatschoon to’n volkspädagogischen Sinn – to sekern, mööt staatliche Standards dörsett warrn, as ok en Pressekodex, de Plicht is.

De Republiekaners wüllt an’t dreesporige Schoolsystem fasthollen un Samtscholen, de dat al gifft, wedder oplösen. Se wennt sik wieter gegen de antiautoritäre Optucht, vun wegen dat se en Grund dorstellen schall för den „geistigen Torüchgang un Orienteernslosigkeit“. To’n Hinnern vun soziale Missgunst snackt se sik för Schooluniformen ut un wüllt in de School een Swoorpunkt op „traditschonelle Weerten“ setten as Disziplin, Arbeitsomkeit, Schick, Anstand un Ehr. Dat Fack Düütsch schall en gröttere Bedüden hebben un de Reform vun de düütschen Rechtschrieven vun 1996 schall torüchdreiht warrn. Ünnerricht in Frömdspraken schall eerst in högere Schoolorden tolaten warrn.

Grundsätzlich is dat en Opgaav vun de School, för en go’en Stand gegenöver Volk un Staat to sorgen. Dorto schall de Historie vun Düütschland mehr Andeel an den Lehrplaan kriegen un vör allen ok en „Kollektivschuld vun de Düütschen aflehnt“ warrn. All Schölers schüllt butendem de düütsche Natschonalhymne lehren.

In’n Vördergrund steiht hier dat Aflehnen vun de ökonoomschen Globaliseeren. Dat Weertschopssystem vun Düütschland – vör allen de Landweertschop – schall, wenn nödig dör Schuultöll, för de Konkurrenz schuult warrn. De soziale Marktweertschop warrt vun’n Grundsatz her acht, man de Sozialstatt schall ümboet warrn in Richt op mehr Egenvörsorg un mehr Marktweertschop. Stüern schüllt langsom sieter un eenfacker warrn, gliektietig schall Bürokratie afboet warrn. Nich de groten Konzernen, man de Middelstand müss föddert warrn. Staatliche Inverstitschonen müssen antizyklisch insett warrn. Gegen „nich-soziale“ Konzenren un Monopolen schall mehr doon warrn. Dat Problem vun’t Överöllern in de Rentenversorgen dröff nich dör dat Totehn vun Utlänners löst warrn, vun wegen dat de den Sozialstaat eher noch mehr Last bringt. Beter schüllt de düütschen Familien starker föddert warrn.

De Bundssatzung vun de Partei bargt de normalen Bestimmen na dat Parteingesett, sünners to de Liddmaatschop, to de Indeelen un to de Parteiorganen.

Blangen den Bundsverband gifft dat in all sössteihn Bundslänner ok Landsverbännen vun de REP. Op kommunale Even hebbt se ruchweg 90 Verbännen, de vör allen in Süüddüütschland leegt. Traditschonell stark sünd de Verbännen Baden-Württemberg un Bayern. In disse Länner geev dat bit hüüt ok de besten Wahlresultaten för de Partei. Vergliekswies aktiv is ok de Verband Noordrhien-Westfalen, de binnen de Partei ok Gewicht hett.

Organisatoorsch geevt sik de Republiekaners Möh, dat se op all politische Evenen as etableerte Partei ansehn warrt, üm dat se an apentliche Föddergeller rankamen künnt. Dat warrt düütlich an de groten Tall vun Ünnerorganisatschonen.

De Republiekaansche Jöögd (RJ) is keen vun de Partei unafhangigen Jöögdverband, man de Beteken för de Arbeitskreisen binnen de Partei, an de 16- bit 30-johrige Parteiliddmaten deelnehmen drööft. Woans de Arbeitskreisen billt warrt un wovun Status se hebbt, is in §31 vun de Satzung regelt. Na egen Dorstellen weer de RJ op Bundseven al siet längere Tiet verfallen (Stand vun’n Februar 2004) un wiest wenig Aktivität. Aktiv schient to Tiet blots man eenige Kreisverbännen vun de RJ. Ok bi annere Ünnerorganisatschonen is man vermodens, dat jem dat blots formal gifft.

Annere Ünnerorganisatschonen sünd de Republiekaansche Bund för apentliche Bedeensteten (RepBB), de Republiekaansche Bund vun de Fronslüüd (RBF), de Republiekaansche Hoochschoolverband (RHV), de Republiekaansche Middelstandsvereenigen (RMV) un de Kommunalpolitische Vereenigen (KPV).

Siet 1989 hett de Partei ok versöcht, en „Franz-Schönhuber-Stiftung“ as parteinege Stiftung to grünnen. Dat güng opletzt aver nich wegen en (ümstreden) Oordeel vun’t Bundsverwaltensgericht (BVerwGE 106, 177), dat sik op’n Gefohr för’t Gemeenwohl dör den Stiftungssinn (BGB §80) beropen de un in disse Fraag keen Parteiprivileg togestahn de^[4]

Na de Satzung kann jeedeen Liddmaat warrn, de „’n Düütschen is oder en nawieste düütsche Afstammen hett, sik to de düütschen Natschoon, to de Partei DE REPUBLIEKANERS un to ehr Satzung bekennen deit un dat 16. Levensjohr afslaten hett“.

In’n Vergliek to annere Partein staht in de Satzung vun de REP en grote Tall vun Regeln to de Liddmaatschop, sünners to’n Utsluten vun de Partei. De Formuleeren, dat een nich Liddmaat wesen oder warrn kann, wenn he to en Organisatschoon wedder de Verfaten oder to en links- oder rechtsextremistischen Grupp höört oder ünnerstütten deit, steiht oogenschienlich in’n Tosamenhang mit de Relatschoon to rechtsextreme Verbännen.

In den glieken Tosamenhang is en Regelung to sehn, de ugewöhnlich is in’n Vergliek mit annere Partein. Dorna kann de Bundsvörstand vun de Republiekaners besluten, dat en Liddmaat vun sünnere Organisatschonen nich Liddmaat vun de REP warrn kann. To’n Schaden vun de Partei verhollt sik na §8 vun de Satzung, wokeen

• to en annere politische Partei oder extremistischen Organisatschoon oder Grupp höört
• op swore Oort un Wies gegen den Schick na Programm un Satzung vun de Partei, jemehr Funkschoons- un Amtsdrägers apentlich wat seggen deit
• as Kandidat in en Vertredenskörperschaft wählt is un nich in de Frakschoon vun de Partei inpedden deit oder ut ehr utscheedt.
• wegen en vörsätzliche Straafdaat rechtskräftig veroordeelt is, de mit en Freeheitsstraaf vun mehr as een Johr bedrauht is, wenn na de Samtümstännen dat Ansehn vun de Partei Schaden nehmen kann.

De Bundsvörstand kann in solke Fäll verschedene Ordnungsanstalten verhangen un en Utslussverfohren ingangsetten.

De Bundsparteidag is dat höchste Gremium in de Partei, dat besluten kann. De mutt tomindst all twee Johren stattfinnen. De Satzung sütt butendem en Bundsliddmatenversammlung vör, bi de jeed Liddmaat afstimmen dröff. Geven hett dat so en Versammeln aver bit hüüt nich. De Bundsparteidag sett sik tohopen ut Delegeerten vun de Kreisverbännen oder mitünner vun de Landsverbännen. Wählt warrt dor dat Bundspräsidium un de Bundsvörstand, wo blangen de Liddmaten vunt Präsidium sünners ok de Landsvörsitters, Frakschoonsvörsitters vun Bund un Länner un föffteihn Bisitters binnen sünd.

Dat Bundspräsidium is för’t lopene politische Hanneln un Inhollen vun de Beslüss vunn Parteidag un vun’n Vörstand tostännig. Dor in sünd de Bundsvörsitter un sien Viezen, de Schriftföhrer, de Schattmeester, dree vun de föffteihn Bisitters, de Generalsekretär un de Bundsgewarfsföhrer. Bito gifft dat op Bunds- un Landseven Schiedsgerichten vun de Partei, de för Striet binnen de Partei tostännig sünd.

Ungewöhnlich is §29 vun de Satzung, na den Liddmaten, de in de Partei – vun’n Oortsvörsitter na baven – en leiden Positschoon innehmt, jümmer överordente Organen gegenöver Utkunft geven mööt över jemehr politische Loopbahn. Ok mööt se binnen veer Weken na de Wahl en polizeilich Föhrenstüügnis vörleggen.

Na den Rekenschopsbericht vun 2005 harr de Partei in dat Johr Innahmen in Hööch vun ruchweg 3,13 Millionen Euro un Utgaven vun üm un bi 3,6 Millionen Euro. Se hett also mit knapp en halve Million Euro Verlust afslaten. Dormit künn de Verlust vun’t Vörjohr op de Hälft reduzeert warrn.

Vergleken mit annere Partein kummt en övermatig grote Andeel vun de Innahmen (55,5 %) ut staatliche Toschüss (kiek Parteinfinanzeeren). De nächst gröttere Posten sünd Spennen vun natüürliche Personen. De Utgaven bargt to 60 % ut Kosten för’n Wahlkamp. Dat Reinvermögen vun de Partei leeg bi ruchweg een Million Euro un hett dormit düütlich afnahmen.

De Republiekaners sünd an olgende Firmen bedeeligt:

• REP-Verlags GmbH in Berlin mit 100 % Andeelen. Dat Hööftprodukt is dat Parteiblatt „Der Republikaner“.
• BRV Verlags- un Verdriefs GmbH in Mönster mit 100 % Andeelen mit Verwaltensopgaven un Warfartikelverdrief.

För dat Johr 2004 weer de staatliche Toschuss al op 1.317.505,08 € fastleggt, de dormit sieter weer as in’t Vörjohr. 2005 künn sik de Partei knapp de Toschüss för de Bundsdagswahl sekern, nich aver bi de Landdagswahl in Noordrhien-Westfalen. Vun wegen dat de Wahlresultaten slecht sünd, de Partei nich bi Wahlen anpedden deit un de Liddmaten jümmer weniger warrt, is dormit to reken, dat de Innahmen wieter rünner gaht. Dat Vermögen kann noch en Tiet lang för finanzielle Sekerheit sorgen. De Status vun de REP as finanziell starkste Partei, de nich in’n Budnsdag vertreden is, is aver vun de NPD bedrauht.

Anfungen hett dat mit de Republiekaners in de fröhen 1980er Johren. Se weern en Afsplitten vun’n rechten Rand vun de CSU. Dormols hett de amteeren Ministerpräsident Franz Josef Strauß in’n Wahlkamp to de Bundsdagswahl 1983 afstreden, de DDR wieter ünnerstütten to wullen. In de Tiet dorna hett he aver wieter Finanzdiskuschonen mit den DDR-Staatsraatvörsitter Erich Honecker föhrt, un de Bayerische Landsbank hett an de DDR en Kredit över 10 Milliarden D-Mark praat stellt, för de de Bundsregeeren in’n Juli 1983 börgen de.

Wegen disse Saak sünd vele Lüüd ut de CSU rutgahn. Dorünner weern ok de Bundsdagsafordenten Franz Handlos un Ekkehard Voigt, de dormit butendem ok gegen de Oort un Wies prostesteeren wullen, woans Strauß de Partei leiden de. Se weern mit em al länger nich mehr tofreden.

Handlos un Voigt mit denn mit Lüüd, de jüst so denken deen, en ne’e Partei grünnt, de an’n 26. November 1983 in München toeerst in en Gastssteed tosamen keem. De Partei kreeg den Naam DIE REPUBLIKANER (REP). To’n Vörsitter is Franz Handlos wählt worrn, Voigt un de Journalist un Bookschriever Franz Schönhuber sünd sien Viezen worrn. Schönhuber weer 1981 mit en Book över sien Liddmaatschop in de Wapen-SS in scharpe Kritik kamen. De meisten Liddmaten bi’t Grünnen vun de Partei weern vörher Liddmaat vun de CDU oder vun de CSU, de de Oostkrediten aflehnen un de vun Helmut Kohl bi’n Regeerenswessel ankünnigte so nöömte „geistig-moraalsche Wenn“ vermissen deen. Sünners de traditschonell konservativen wehrpolitischen Arbeitskreisen vun de Unionsparteien weern düchtig vun de Överpedden na de REP bedrapen. Eenige hebbt in de ne’en Partei de Ümsetten sehn vun de in de 1970er Johren diskuteerten „veerten Partei“, en Utdehnen vun de CSU op dat hele Bundsrebeet, de de rechtskonservative Wählerschop binnen schüll.

Ok dat eerste Parteiprogramm wies noch düütlich op de Afkumst vun de CDU/CSU hen. Handlos un Voigt hebbt op en Flachenbrand hapt, also op en massenhaften Parteiwessel ut de Reeg vun de CSU. Man, dorto is dat nich kamen. Nich veel later hebbt sik de beiden mit Schönhuber in ideologische Richtkämpen in de Kladden kregen. Handlos hett em vörhollen, dat he de Partei op en strammen Rechtskurs bringen wull un dorut en „natschonal-sozialen Kaderpartei“ maken to wullen. Schönhguber segg dorgegen, dat de Partei en Profil bruken de, dat düütlich rechts vun de Mitt liggen müss. Schönhubers Plaan weer, de Partei na dat Vörbild vun de franzööschen Front national ünner Jean-Marie Le Pen to struktureeren. As en Gericht faststellt hett, dat Handlos Schönhuber un Voigt to Unrecht ut jemehr Ämter rutsmeten harr, hett Schönhuber den Machtkamp wunnen – nich toletzt dör sien Talent to snacken un sien Popularität as fröheren Feernsehmoderater. Handlos is dorna ut de Partei utpeddt un hett an de Steed de Freeheitliche Volkspartei (FVP) grünnt.

Op’n Parteidag in Siegburg an’n 16. Juni 1985 is Schönhuber to’n ne’en Bundsvörsitter vun de Partei wählt worrn. Mit dat Siegburger Manifest togliek ok en düütlich wieter rechts anleggt Parteiprogramm beslaten worrn. Kort na’t Övernehmen vun’n Bundsvörsitt vun Schönhuber is ok Voigt ut de Partei rutgahn, keem later aver wedder torüch. Schönhuber hett de Arbeit eerstmol op de Landdagswahl in Bayern kunzentreert un holl Harald Neubauer, den vöherigen Redakschoonsbaas vun en Blatt vun Gerhard Frey, as Generalsekretär, bayerischen Landsvörsitter un Baas vun’t Parteiblatt dorto. 1986 kregen de REP in Bayern 3,0 % vun de Stimmen. De fröhere Ministerpräsident Franz Josef Strauß hett den Wahlspood korte Tiet later so kommenteert: „Rechts von der CSU darf es keine demokratisch legitimierte Partei geben!“. Dormit weer kloor, dat de CSU de Republiekaners nich as Konkurrenz achten un jem vullstännig utgrenzen wulln.

Bi de Wahlen dorna in Bremen, Sleswig-Holsteen un Baden-Württemberg geev dat dor noch keen Landsverbännen. In Berlin aver künn de Partei 1989 glieks 7,5 % vun de Stimmen winnen, as se dor to’n eersten mol för’t Afordentenhuus antreden sünd. De Landsverband vun de NPD harr sik kort för de Wahl oplöst na en Verbott dör de Allieerten, so dat de REP de eenzige Rechtspartei weer. In Feernsehspots för den Wahlkamp wiesen se t. B. Biller vun törksche Migranten, de mit de Musik ut Once Upon a Time in the West (dt.: Spiel mir das Lied vom Tod) ünnerleggt weer. Dat hett grote Diskusschonen utlöst, wodör de Medien eerst recht op de Partei acht geven hett.

Bi de Europawahl an’n 18. Juni 1989 keem de Partei op 7,1 % vun de Stimmen. Mit den Wahlspröök „Europa jo – disse EG nee!“ is se mit söss Afordente in’t Europaparlament intogen, dorünner ok Schönhuber. De Republiekaners weern dormit de eerste Partei rechts vun de Unionsparteien siet 1953, de bi bundswiete Wahlen över de 5-Prozent-Hinnern kamen sünd. Jemehr düütlich best Resultat harrn se mit 14,6 % in Bayern. Dat güng vör allen to Lasten vun de CSU, wat dat Wannern vun de Wählers twüschen de Partein beleggt.

De unvermodte Spood hett denn för en Diskusschoon bi CDU un CSU sorgt, woans man mit de Republiekaners ümgahn schüll. Sünners de Ministerpräsident vun Rhienland-Palz, Carl-Ludwig Wagner, kreeg bannig Kritik, vun wegen dat he vör tokamen Tieten en Koalitschoon mit de REP nich utsluten wull. Dat Bundspräsidium vun de CDU hett de Diskusschoon Anfang Juli 1989 to’n Enn bröcht, as Koalitschonen mit de REP grundsätzlich aflehnt worrn sünd. Eenige Beobachters un de Unionsparteien sülvst hebbt de Ansicht, dat disse Strategie vun’t Utgrenzen en wichtigen Grund dorför weern, dat sik de REP nie richtig etableert hebbt.

Na den Wahlspood harr de Partei düchtig Toloop. Ok tallrieke Rechtsextremisten güngen in de Partei rin, worophen annere, weniger rechts orienteerte Liddmaten utpedden deen. Bald geev dat Landsverbännen in’t hele Bundsrebeet mit Swoorpunkten in Bayern, Baden-Württemberg un Berlin. Bi de opfolgen Kommunalwahlen künnen de REP stedenwies mit mehr as 10 % in eenige Kommunalparlamenten intehn un is denn düütschlandwiet Diskusschoonsthema worrn. In’n September 1989 füng de noordrhien-westfaalsche Verfatenschuul anfungen, de Partei to beobachten. Dat Hamborger Landsamt hett sik anslaten, wiel de annern Verfatenschuul-Behörden bit 1992 en Beobachten prüft hebbt.

Binnen de Partei geev dat faken Striet. Liddmaten, de utstegen sünd, vertellen vun Fehlweertschop, Korrupschoon un ok vun Gewalt, so dat verschedene kommunale Frakschonen uteneenfallen un de Landsvörstännen vun Berlin in Neddersassen dör de Bundspartei afsett worrn sünd. De Wenn in de DDR in’t Johr 1989 hett de Partei ok keen Vördelen bröcht, ofschoonst dat jümmer en Teel vun jümehr Programm weer. De Volkskamer hett de Partei op dat Rebeet vun de DDR verboden un ünnersegg Schönhuber, in de DDR intoreisen, wat dat Utwieten vun de Partei in de DDR hinnern de.

De nächsten Wahlen verlöpen för de Republiekaners slecht, so dat en Diskusschoon doröver ingang keem, mööglicherwies mit de DVU un de NPD tosamenarbeiden. Wedder geev dat Striet in de Parteiföhren över de tokamen Richt vun de Partei. Schönhuber is denn an’n 25. Mai 1990 vun’n Vörsitt torüchpeddt. Bito noch stell de Vörstand den Andrag, em ut de Partei uttosluten, de aver aflehnt worrn is. De wichtigen Funkschonären weer sik woll eenig, dat se Schönhuber aflehnen deen, anners aver ok ünnerenanner an strieden. Kommissarsch weer Johanna Grund as Vörsittersche bestimmt, de den matigeren Parteigrünner Voigt an de Spitz sehn wull, de intwüschen wedder na de Partei torüchkamen weer. En Grupp üm Neubauer un Franz Glasauer wullen de Partei dorgegen wieter na rechts apenmaken. Op’n Bundsparteidag in’n Juli 1990 is denn blots Emil Schlee as Gegner vun Schönhuber anpeddt. Schönhuber hett sik as Garant för’t Afgrenzen gegen Rechtsbuten präsenteert un is denn mit grote Mehrheit as Vörsitter wedderwählt worrn. Naklapp dorvun weer, dat ruchweg en Drüddel vun de dormols 20.000 Liddmaten ut de Partei utpeddt sünd. Dorto höörn ok all Afordente in’t Europääsche Parlament mit Utnahm vun Schönhuber sülvst. Op den glieken Parteidag is ok de Ruhstorfer Afgrenzbesluss faat worrn.

De eerste samtdüütsche Bundsdagswahl 1990 weer togliek ok de eerste, bi de sik de Republiekaners to Wahl stellt hebbt. Se kemen mit jemehr Stimmen aver blots op 2,1 %. An’n glieken Dag hebbt de REP ok jemehr Sitten in’t Berliner Afordentenhuus verloren. Bi de Landdagswahlen 1992 in Baden-Württemberg künnen de Republiekaners unvermodens 10,9 % vun de Stimmen winnen. Geern wiesen se dorop hen, dat jemehr Landdagsafordenten keen rechtsextremistischen Achtergrund harrn.

De Bundsbinnenminister un de Binnenministers vun de Länner hebbt ann 15. Dezember 1992 eenstimmig beslaten, de Republiekaners vun’n Verfatenschuul överwachen to laten. Beobachters harrn den Indruck, dat disse Besluss weniger mit ne’e Insichten in de Parteisaken to kriegen harrn as veel mehr mit den unvermoden Wahlspood in Baden-Württemberg – vör allen also en politisch Signal weer. Dordör schüll, so weer vermoodt, de Partei as rechtsextrem stigmatiseert warrn, üm Wählers ut dat matigere Lager vun de REP wegwohren. Dat hoge Wahlresultat as ok de Besluss vun de Binnenministers weern ok in’n Tosamenhang mit de dormols rechtsextremen Gewaltdaten (Hoyerswerda, Rostock, Mölln, Solingen) un de Ännern vun’t Asylrecht 1993 sehn.

Mit 23.000 harr de Partei 1993 de höchste Tall vun Liddmaten bit hüüt. Anfang vun de 1990er Johren kemen prominente Liddmaten dorto as de fröhere CDU-Bundsdagsafordente Rudolf Karl Krause, Hans Hirzel, de Liddmaat vun de Weiße Rose weer un 1994 as Kandidat för dat Bundspräsidentenamt nomineert worrn is, as ok de langjohrige Böverbörgermeester vun Würzborg, Klaus Zeitlier (vörher SPD), un de Offizeer vun’n Bundsnarichtendeenst, Udo Bösch. Die beiden letzten sünd aver gau wedder utpeddt un kritiseeren dorbi den autoritären Stil vun Schönhuber un den Mangel an Afgrenzen gegen den Rechtsextremismus.

In de Tiet dorna, kemen se bi Wahlen nich mehr över de nödigen 5nbsp;%. Dorto keem, dat se mehrere Milionen D-Mark verloren harrn, vun wegen, dat Andräg nich in de vörschreven Frist afgeven worrn sünd. Dat föhr wedder to Kritik un Arger över Schönhuber. De hett dorop reageert un drööp sik an’n 21. Augist 1994 mit Gerhard Frey, den Vörsitter vun de DVU. Se hebbt sik verstännigt, jemehr Partei en Tosamenarbeit anstellen to wullen. Sünners de Landsverbännen vun de REP in Bayern un Baden-württemberg hebbt dat kritiseert, vun wegen, dat dat gegen de Afgrenzstrategie vun’n Rohstorfer Besluss weer. De Parteivörstand hett dorophen an’n 1. Oktober 1994 beslaten, Schönhuber ut sien Amt to smieten, vun wegen dat de sik to’n Schaden vun de Partei verhollen de. Man, Schönhuber künn mit Spood dorgegen klagen.

Op’n Bundsparteidag in’n Dezember 1994 is Schönhuber nich wedder as Kandidat antreden. Ne’e Vörsitter is Rolf Schlierer worrn. Schönhuber hett sik in de Tiet dorna vör allen dormit befaat, dat rechte Lager tosamentohollen. Dordor hett he sik jümmer mehr in de Partei isoleert un is denn an’n 16. November 1995 ut de Partei rutgahn. Sien Nafolger hett dat woll henkregen, de Partei 1996 noch mol wedder in’n Landdag vun Baden-Württemberg rintobringen, man dorna bleev de Spood ut. Jümmers wedder geev dat Striet binnen de Partei, de sik to’n Deel üm den Inholt dreih, to’n Deel aver ok mit persönliche Diferenzen to doon harrn. Man ok fachliche Inkompetenz un de Konkurrenz dör de finanzstarke DVU sette de REP to.

1998 Is Schlierer nochmol mit de DVU tosamenkamen, üm sik bi Wahlen nich unnödig Stimmen wegtonehmen. För de Republiekaners harr dat aver keen Utwirken, se sünd dorna nich wedder över de 5 % kamen. Al 1999 sünd in Döringen wedder REP un DVU gegenenanner anpeddt. Siet de Tiet gifft dat keen Wahlafmaken mehr. Siet de Republiekaners 2001 ok ut’n Landdag vun Baden-Württemberg rutflogen sünd, sünd se in keen Landparlament mehr vertreden.

Bi de Kommunalwahlen 2004 künn de Partei jemehr Mandaten sünners in Rhienland-Palz düchtig mehren. Liekers hett de Striet üm Wahlbündnissen mit annere Rechtsparteien tonahmen. In Dresden to’n Bispeel hebbt Liddmaten bit to jemehrn Parteitusluss in en Wahlbündnis mit DVU un NPD mitarbeit, un in Sassen hett de Landsvösittersche Kerstin Lorenz de Kandidatur för de Landdagswahl 2004 torüchtogen, üm de NPD keen Konkurrenz to maken. Noch vördem dat anslutene Parteiutslussverfohren to Enn bröcht weer, is Lorenz na de NPD wesselt.

Schlierer hett in’n November 2004 mit de Vösitters vun de rechtskonservativen Partein DSU un DP en Tosamenarbeit in Afgrenzen to de NPD un de DVU afmaakt. Dat güng aver in de Büx, as de DP korte Tiet later jemehrn Vörsitter Heinz Kappel afsett hett un sietdem en Bündnis mit de NPD anstreven deit. De DSU hett dorgegen in de Tiet dorna denn mit de Partei Rechtsstaatlicher Offensive tosamenarbeit. De Hamborger Landsvörstand vun de REP hett sik Anfang 2005 oplöst un is denn mit de meisten anneren Liddmaten vun’n Landsverband na de NPD överpeddt.

Bi de Bundsdagswahl 2005 hebbt de REP mit 0,6 % afsneden un leegt dormit noch över de 0,5 % de nödig sünd för de staatliche Parteinfinanzeeren. De Mangel an Spood is grötter worrn, sünners ok der den so nöömten Düütschlandpakt vun de DVU un de NPD. Dat hett jümmer mehr Liddmaten op Gegenkurs to Schlierer bröcht, de wieter an’t Afgrenzen vun de beiden Partei fasthollt, un de Nafraag ok in den Pakt intostiegen strikt aflehnt hett. Dat is een vun de Grünnen, worüm de Tall vun de Liddmaten vun 20.000 in’t Johr 1994^[5] op 5.500 invt Johr 2007 torüchgahn is. Liekers künn sik Schlierer op’n Parteidag 2006 gegen sien Rutfodderer Björn Clemens dörsetten, de en Apenmaken na rechts anstreven de.

De Trend na slechtere Wahlresultaten hen geiht wieter. Bi de Bundsdagswahl 2009 harrn se mit 0,4 % dat slechtste Resultat in jemehr Parteihistorie un sünd to’n eersten mol ok ünner de Grenz för de staatliche Parteinfinanzeeren afsackt. Dorna geev dat Diskusschonen in de Partei mit de „Pro-Bewegung“ tosamentoarbeiten, de ok as rechtsextrem inordent warrt. Toeerst hett Schlierer dat aflehnt. Na de Landdagswahl vun Noordrhien-Westfalen, bi de pro NRW düütlich beter afsneden hett as de Republiekaners, hett he sik dat anners överleggt. In’n Oktober 2009 is he bi en Veranstalten vun pro NRW mit den jemehrn Vörsitter Markus Beisicht optreden, un vun’n Bundsverband vun de REP is to hören, dat de Tosamenarbeit wieter utboet warrn schall.^[6]

	BW	BY	BE	BR	HB	DÖ	HH	HE	MV	ND	NW	RP	SL	SN	SA	SH
1986		3,0 %					n.a.			n.a.
1987					1,2 %		n.a.	n.a.				n.a.				n.a.
1988	1,0 %															0,6 %
1989			7,5 %
1990		4,9 %	3,1 %	1,1 %		0,8 %			0,9 %	1,5 %	1,8 %		3,4 %	n.a.	0,6 %
1991					1,5 %		1,2 %	1,7 %				2,0 %
1992	10,9 %															1,2 %
1993							4,8 %
1994		3,9 %		1,1 %		1,3 %			1,0 %	3,7 %			1,4 %	1,3 %	1,4 %
1995			2,7 %		0,3 %			2,0 %			0,8 %
1996	9,1 %											3,5 %				n.a.
1997							1,8 %
1998		3,6 %							0,5 %	2,8 %					0,7 %
1999			2,7 %	n.a.	n.a.	0,8 %		2,7 %					1,3 %	1,5 %
2000											1,1 %					n.a.
2001	4,4 %		1,3 %				0,1 %					2,4 %
2002									0,3 %						n.a.
2003		2,2 %			n.a.			1,3 %		0,4 %
2004				n.a.		2,0 %	n.a.						n.a.	n.a.
2005											0,8 %					n.a.
2006	2,5 %		0,9 %						n.a.			1,7 %			0,5 %
2007					0,5 %
2008		1,4 %					n. a.	1,0 %		n.a.
2009				0,2 %		0,4 %		0,6 %					n.a.	0,2 %		n.a.
2010											0,3 %
2011	1,1 %						n.a.					0,8 %			n.a.
2012											n.a.		n.a.			n.a.
2013		1,0 %					0,2 %			n.a.

	Intehn in den Landdag
	höchst Resultat in den annern Bundslänner (ahn Intehn in den Landdag)
n. a.	nich anpeddt

In de Parlamenten weern de Republiekaners jümmer in de Oppositschoon, vun wegen dat se sülvst nich noog Stimmen harrn un de annern Parteien mit jem keen Koalitschoon maken wulln. Liddmaten vun de Partei weern dorüm bit hüüt noch op keen politische Even an en Regeeren bedeeligt. De Swoorpunkt vun jemehr politischen Arbeit liggt op kommunale Even. Mitt vun’t Johr 2005 weer de Partei mit 108 Mandatsdrägers in 95 Städer un Landkreisen vun Düütschland vertreden.

Sünners veel Wählers hebbt se in Deelen vun Süüddüütschland as in’t baden-württembergsche Frankenland – vör allen Heilbronn –, dat Neckar-Enz-Rebeet, de nöördliche Deel vun’n Landkreis Karlsruhe, de Region Stuttgart – vör allen de Landkreis Esslingen –, de Vörderpalz, Pirmasens, Rebeden an’n Rhien langs, as ok Berlin-Wedding, dat Allgäu, dat Ruhrrebeet un Nedder- un Böverbayern (ahn München). Ok Chemnitz weer en vun de Hoochborgen vun de REP, woneem de Partei bi de Kommunalwahlen 2009 aver nich mehr kandideert hett. In Noorddüütschland finnt de REP blots wenig Tospröök, sünners in Sleswig-Holsteen nich. Un ok in’n Oosten sünd se wenig vertreden. Na de Verfatenschuulbehörden gifft dat vele Kreisverbännen blots noch op’t Papeer, wiel de Parteiarbeit meist blots vun enkelte Personen maakt warrt.

De Arbeit vun de REP in kommunale Gremien weer faken vun Striet binnen de Partei prägt. Faken hebbt sik de Frakschonen opslitt oder sogor vullstännig oplöst. Bit vundaag kummt dat jümmer wedder to Uttreden. Schandaal geev dat 1996, as twee REP-Afordente in de Bezirksversammeln vun Hamborg-Horborg mit de Kass vun jemehr Frakschoon na’t Utland dörbrennt sünd.

Op Landseven weern se in dree Parlamenten vertreden. Op Bundseven hebbt de REP noch keen Rull speelt un sünd nich in’n Bundsdag wählt worrn. Liekers weern se aver mit enkelte Afordente vertreden, de in de Legislaturperiood de Partei wesselt harrn. Dat weern Franz Handlos un Ekkehard Voigt de beid as CSU-Kandidaten invn Bundsdag intogen sünd, as ok Rudolf Karl Krause, de vun de CDU na de Republiekaners wesselt is.

Na de Europawahl 1989 weern de REP för een Wahlperiood in’t Europaparlament vertreden, woneem se mit de Afordenten vun de Front National un den Vertreder vun den Vlaams Blok de Technische Frakschoon vun de Europääschen Rechten billn deen. In’t Vörfeld geev dat Striet, vun wegen dat de FN-Baas Jean-Marie Le Pen ok de italieensche MSI för de Frakschoon winnen wull, de dormols apen faschistisch weer. Dat wulln de REP nich, üm sik dör de Tosamenarbeit nich in Verroop to bringen. Opletzt hett sik de MSI sülvst en Tosamenarbeit verseggt.

Schönhuber is Viezvörsitter vun de Frakschoon worrn, güng an’n 10.Dezember 1990 aver rut ut de Frakschoon. To de Tiet hett he annere Liddmaten vun de REP ut de Partei utslaten, annere sünd vun sik ok utpeddt, so dat in’t Fröhjohr 1991 blots noch Schönhuber sülvst as Afordenten vun de Republiekaners in’t Europaparlament seet. Allgemeen hebbt sik de REP-Afordenten bi de Sitzungen vun’n Politischen Utschuss roor maakt. Schönhuber sülvst hett blots an 25 vun 101 Sitzungen deelnahmen, man jüst he hett dat Parlament faken för Reden nütt.

Wo dat Parteistrukturen buten de Parlamenten gifft, künnen se kuum Acht op sik tehn. Pressemitdeelen gifft dat blots af un to, de aver praktisch narms afdruckt warrt. Gröttere Veranstalten gifft dat ok blots vör Wahlen un hebbt lang nich mehr de Acht, de se noch in de 1990er Johren harrn.

De Liddmaten vun de Partei kamt vör allen ut dat konservative, rechtsbörgerliche Lager. As bi de Parteigrünnen hannelt sik dat faken üm ehmolige Wählers vun de CDU/CSU, de jemehr Politik nich mehr „rechts“ noog is. Dat is an de Hoochborgen to sehn, de vör allen in de riekeren süüdüütschen Bundslänner leegt. Ok finnt sik ünner de Kandidaten faken Juristen un Sülvststännige. In de sozialdemokraatschen Hoochborgen, as dat Ruhrrebeet, sünd de Wählers vör allen fröhere SPD-Anhangers. Na Angaven vun de Parteiföhren, de nich wieter beleggt sünd, weern tomindst 1990 vele Polizisten un Bundswehrsoldaten ünner de Liddmaten.

In ehr spoodrieke Tiet weer de Partei vör allen vun an-oder nich-lehrte Arbeiters, vun Buern un Arbeitslose wählt. De Republiekaners hebbt dorbi ok Jungwählers ansnackt. Ruchweg twee Drüddel vun de REP-Wählers sünd Mannslüüd. Analysen vunvt Wählerwannern iut de fröhen 1990er Johren wiest dat de Wählers vör allen vun de CDU/CSU, vun de Nich-Wählers un vun de SPD – in jüst disse Reeg – kemen. Stark sünd de REP bi Lüüd ahn Konfesschoon oder solke, de blots formell to en Kark höört, in disse Grupp sünenrs bi de karkemfrömmen Katholiken. En groten Deel vun de Wählers hett na mehrere Studien en slaten rechtsextrem Weltbild, wobi disse Begreep ümstreden is. Se wählt aver nich seker de Republiekaners, man wesselt twüschen Nichwahl un een vun de Volkspartein.

Ne’ere Analysen wiest ok disse Tendenzen, wobi de Andeel vun de sozial selchter stellten ünner de Wählers eher tonehmen deit. Allgemeen sünd aver Analysen bi en vergliekswies lütten Partei swoor to maken un unseker.

De Fraag, wie wiet de Republiekaners as rechtsextrem antosehn sünd, warrt jümmer wedder diskuteert. De Politikwetenschop is sik eens, dat de Republiekaners eenige rechtsextremistische Ansichten in’t politische Spektrum vertreden doot un ok eenige konservative bit wiet rechts inordente Liddmaten in jemehr Regen hebbt. Wieter wüllt se Wählers ut all politische Lagers anspreken.^[7][8]

Dat Parteiprogramm bargt konservative Telen, de in’n Rahmen vun de freeheitlich demokraatschen Grundorden her annhembor sünd, aver ok welke, de as rechtsextrem düüdt warrn künnt. Man, dorbi is ümstreden, woneem nipp un nau de Grenz to’n Rechtsextremismus liggt. Eenigkeit gifft dat aver in de Ansicht, dat de REP de sütjeste üner de Parteien vun’t butere rechte Spektrum (REP, DVU, NPD) sünd.^[9] En Annegern an fre’e Kameraadschoppen un militante Neonazis gifft dat nich.

Bit 2004 hett dat Bundsamt för Verfatenschuul in de Partei en rechtsextremisch Potential sehn. In de Berichten weer vun wohrhaftige Henwiesen op rechtsextremistische Telen in Delen vun de Partei schreven. In’n Verfatenschuulbericht vun 2006 warrt de Republiekaners nich mehr in’t Kapitel „Rechtsextremistische Partein“ opföhrt, man liekers warrt in de Partei Kräft sehn, de rechtsextremistische Telen verfolgt oder ünnerstütt.^[10] De Partei hett sik gegen dat Beobachten dör den Verfatenschuul jümmer wedder mit juristische Middel to Wehr sett. Deelwies harrn se dormit ok Spood, in annere Fäll aver ok nich.

To de ümstreden Telen vun de Republiekaners tellt vör allen dat Opheven vun’t Asylrecht, dat Opheven vun de Straafborkeit vun Volksverhetzen un dat direkte Afschuven vun straaffallige Utlänners. Na hüütige Rechtsansicht verstött dat Afschuven ahn rechtsstaatliche Mööglichkeit vun’n Inspraak gegen dat Grundgesett. Dat Parteiprogramm gifft sik natschonal-konservativ, wiest aver an vele Steden op en Problematik hen, de mit Utlänners tosamenhangt. Gegen jem warrt jümmer wedder an harder’t Vörgahn foddert. Dormit maakt se den Indruck vun en Gefohr, de vun Utlänners utgeiht. Kritikers seggt, dat de in Programmen un Reden generell faken Utdruckswiesen bruukt warrt, de in’t rechtsextreme Milieu op sünnere Oort leest warrt. Dat Bruken vun dubbeldüdige Formuleeren un vun en Oort vun Kood warrt vun de Partei mit Afsicht wählt, üm Kritik sworer to maken un vör allen ok de Beaobachten dör den Verfatenschuul de Grundlaag to nehmen.

Ut de Weertschop warrt de Partei kuum ünnerstütt, sünners nich dör Spennen. Eenige Gewerkschoppen hebbt Anfang vun de 1990er Johren in ünnerscheedliche Formen fastleggt, dat se nich mit de Republiekaners tohopenpassen doot: De IG Metall akzepteert allgemeen keen Liddmaten vun de REP, de Gewerkschop vun de Polizei behollt sik vör, Parteifunkschonären uttosluten, de DGB un eenige enkelte Geweerkschoppen hebbt keen offiziellen Besluss maakt.

Dat Presseorgan vun de Partei hett siet Januar 2004 den Naam Zeit für Protest!. Vörher hett dat Blatt Der Republikaner heten, un noch fröher Republikanischer Anzeiger. Rutkamen deit dat Blatt all twee Maanden mit en Oplaag vun 10.000 Stück. Invt Utland hebbt de REP op verschedene Even Kuntakten to de Front National (Frankriek), to Vlaams Belang (Belgien) un to de FPÖ (Öösterriek)

• Harald Bergsdorf: Ungleiche Geschwister. Die deutschen Republikaner (REP) im Vergleich zum französischen Front National (FN). Lang, Frankfort an’n Main 2000, ISBN 3-631-36824-0.
• Peter Guggemos: Politische Einstellungen von Republikaner-WählerInnen: Das Angebot der Partei und die politische Nachfrage. Ergon, Würzborg 2000, ISBN 3-933563-15-1
• Britta Obszerninks: Nachbarn am rechten Rand: Republikaner und Freiheitliche Partei Österreichs im Vergleich. Agenda, Münster 1999, ISBN 3-89688-036-5
• Stephan Thomczyk: Der dritte politische Etablierungsversuch der Republikaner nach 1994. Hartung-Gorre, Konstanz 2001, ISBN 3-89649-667-0

• Udo Grätz: Das Innenleben der Republikaner – Organisation, Programm und Führungskämpfe einer rechtsextremen Partei. (Dissertatschoon an de Universität Bochum, 1993.)
• Hans-Gerd Jaschke: Die Republikaner. Profile einer Rechtsaußen-Partei. Dietz, Bonn 1994, ISBN 3-8012-0156-2.
• Michael Schomers: Deutschland ganz rechts: Sieben Monate als Republikaner in BRD & DDR. Kiepenheuer und Witsch, Köln 1990, ISBN 3-462-02026-9
• Richard Stöss: Die Republikaner: woher sie kommen; was sie wollen; wer sie wählt; was zu tun ist. Bund, Köln 1990, ISBN 3-7663-2198-6

• Websteed vun de Bundspartei
• Websteed vun de Jöögdorganisatschoon
• Websteed vun dat Parteiblatt Zeit für Protest
• 7 Fragen to de Europawahl 2009 – Bundszentral för politische Bildung

1. ↑ http://www.bpb.de/methodik/VZGVY5,0,0,REP.html
2. ↑ Bundeszentrale för politische Bildung Parteivörstellen to de Europawahl 2009
3. ↑ kiek: Schelenz 1992
4. ↑ kiek ok:Pressemitdeelen vun’t BVerwG
5. ↑ Bernd Neubacher: Die Republikaner im baden-württembergischen Landtag – von einer rechtsextremen zu einer rechtsradikalen, etablierten Partei?, Dissertatschoon
6. ↑ taz: „Parteien bündeln Kräfte - Neue Partnerschaften am rechten Rand“, 13. Oktober 2010
7. ↑ Bundszentrale för politische Bildung Dossier Partein
8. ↑ Bundszentrale för politische Bildung Diskusschoon: Inorden vun de REP
9. ↑ Wahlspood vun rechtsextreme Partein
10. ↑ Bundsbinnenminsterium: Verfatenschuulbericht 2006 (PDF), 2007, S. 52