Alba Longa

Alba Longa weer en Stadt in dat antike Latium (Italien) ween. Se lä bi 20 km süüdööstlich vun Rom, an’n westlichen Wall vun dat Albaner Meer up den Felsenkamm vun de Albaner Barge. Annahmen warrt, datt Castel Gandolfo, wat den Paavst siene Summerresidenz is, hüdigendags an de Stäe vun Alba Longa liggen deit.

In de Röömsche Mythologie warrt vertellt, Ascanius, de Söhn vun Aeneas ut Troja, harr de Stadt gegen 1152 v. Chr. rüm grünnt. Lang is se de kulturelle Middelpunkt un de Hööftstadt vun den Bund vun de Latiners ween. De Sage vun den Anfang vun Rom vertellt, datt de Tweeschen Romulus un Remus, Söhns vun Rhea Silvia, en Vestaalsche, un den olympschen Kriegsgott Mars ween sünd. Rhea Silvia schall de Dochter vun Alba Longa sien König Numitor Silvius ween hebben. Vundeswegen warrt Alba Longa as Rom siene Mudderstadt ankeken. De sagenhaftige (numms weet, ob he würklich leevt hett) drüdde röömsche König Tullus Hostilius schall Alba Longa in’t Johr 665 v. Chr. verneelt hebben un de Inwahners nah Rom henbrocht un dor up den Barg Caelius ansiedelt hebben. Dat ooldröömsche Patrizier-Geslecht vun de Juliers stamm an un for sik vun Alba Longa her. To düt Geslecht höört ok as beröhmten Vertreder Gaius Julius Caesar to.