Anjing pengawal

Anjing pengawal atau anjing penjaga atau anjing pengawas (tidak patut dikelirukan dengan anjing penyerang) ialah anjing yang digunakan untuk mengawasi dan menjaga orang atau harta benda daripada manusia atau haiwan penceroboh yang tidak diingini atau tidak terjangka.^[1][2]

Penggunaan anjing sebagai penjaga memang terkenal sejak zaman purba. Orang Rom pernah meletakkan mozek (mozek Cave canem) di pintu masuk rumah untuk memberikan amaran kepada pelawat dan penceroboh tentang kehadiran anjing berbahaya di hartanah itu.^[3]

Salah satu jenis anjing pertama yang digunakan sebagai penjaga ialah baka tempatan leluhur jenis mastif bagi kumpulan yang dikenali sebagai anjing penjaga haiwan ternakan yang melindungi haiwan ternakan daripada pemangsa besar seperti serigala, beruang, dan harimau bintang.^[4] Orthrus ialah contoh masyhur bagi anjing penjaga haiwan ternakan daripada mitologi Yunani yang terkenal kerana menjaga lembu merah milik Geryon.

Sesetengah anjing pengawal purba di kawasan bandar, seperti bandog yang pupus, dirantai pada waktu siang dan dilepaskan pada waktu malam^[5] untuk melindungi harta benda, kem, dan kampung.

Kedua-dua anjing pengawal dan anjing pengawas menyalak dengan lantang untuk memaklumkan pemiliknya tentang kehadiran penceroboh dan untuk menakutkan penceroboh.^[6] Anjing pengawal pula kemudiannya mampu menyerang dan/atau menghalang penceroboh.

Anjing penjaga haiwan ternakan kerap cukup besar—100–200 paun (45–91 kg)—dan cukup kuat untuk menyerang dan mengusir pemangsa haiwan ternakan.^[4] Sesetengah baka lebih kecil (seperti anjing Kees dan terier Tibet) merupakan anjing pengawas cemerlang, tetapi bukan anjing pengawal, kerana menyalak dengan lantang untuk memberikan amaran kepada tuan tentang penceroboh, tetapi kecil secara fizikal dan tidak bersikap tegas. Anjing pengawal menyalak untuk memberikan amaran kepada tuannya dan untuk memberikan amaran tentang ancaman haiwan atau manusia yang menghampir sebelum memintas penceroboh. Ia berbeza daripada anjing pengawas lebih kecil kerana tidak terus menyalak, tetapi sebaliknya bertindak. Khususnya, anjing penjaga haiwan ternakan seperti anjing gembala Kangal menggunakan salakan amaran lantang sebagai barisan pertahanan pertama terhadap ancaman anggapan; jika ini tidak menghalang musuh anggapan (sama ada manusia atau pemangsa haiwan), paparan lain seperti serangan acah dan serangan meluru digunakan. Bagi anjing penjaga haiwan ternakan, bentuk pertahanan proaktif seperti gigitan hanya digunakan jika semua bentuk pencegahan lain gagal.

Baka berikut merupakan yang terbaikTemplat:Fact or opinion dalam menyalak sebagai anjing pengawas:^[7]

• Anjing Dobermann
• Anjing gembala Jerman
• Schnauzer kerdil
• Spits Jerman (termasuk anjing Kees)
• Terier putih Tanah Tinggi Barat
• Terier Scotland

Jika risikonya adalah daripada manusia penceroboh, anjing sesuai dapat dilatih semudahnya untuk bersikap agresif terhadap manusia yang tidak dikenali dan kemudian ditambat atau dipagari tanpa pengawasan di kawasan yang ingin dilindungi oleh pemiliknya ketika tidak diawasi oleh pemilik (seperti pada waktu malam); "anjing medan barang buruk" stereotaip ialah contoh lazim bagi ini. Jika tujuan anjing berkenaan adalah untuk memberikan perlindungan daripada manusia penceroboh menjelang waktu malam, anjing besar dan berwarna gelap di dalam rumah gelap (lampu dimatikan) memberi anjing berkenaan kelebihan berbanding dengan pencuri.^[8]

Ada dakwaan bahawa anjing betina cenderung untuk menjadi penjaga peribadi lebih baik berbanding dengan jantan, kerana naluri keibuan, tetapi jantan dianggap lebih baik untuk menjaga harta benda kerana naluri kewilayahan lebih besar. Itu mungkin benar pada umumnya, tetapi semua anjing terdiri daripada individu.^[9]

Banyak anjing pengawal yang terkenal buat masa ini bermula sebagai anjing ladang tujuan umum, tetapi beransur-ansur berkembang menjadi baka pengawal. Sesetengah baka anjing seperti anjing Dobermann dan dogue Brazil dibiakbakakan secara khusus untuk menjaga.^{[10][11][sumber tidak boleh dipercayai?]}

Anjing pengawal tidak terbatas kepada mastif. Anjing lain, seperti sesetengah anjing gembala, spits, anjing lembu, dan sesetengah anjing tangkap juga merupakan anjing pengawal hebat serta berguna sebagai anjing berbilang fungsi, yang bertindak sebagai anjing penyerang, anjing perlindungan peribadi, anjing polis, anjing sukan seperti schutzhund, dan lain-lain.

Baka anjing pengawal cenderung untuk bersifat teritorial, tidak menyukai orang asing, dominan, dan bersikap pelindung serta setia terhadap keluarga. Fila Brazil, misalnya, mempunyai reputasi sebagai anjing yang sangat tidak bertoleransi terhadap orang asing dan tetamu ke rumah dan kepada harta benda. Anjing pengawal ganas lain termasuk baka dan baka tempatan daripada jenis ovcarka dan anjing penjaga ladang lain seperti boerboel.

Sesetengah baka yang sesuai sebagai anjing pengawal lebih lazim mempunyai undang-undang spesifik baka yang diluluskan menentangnya, yang melarangnya daripada sesetengah komuniti dan dari seluruh negara.^[12]

Undang-undang mengenai pemilikan dan penggunaan anjing pengawal berbeza-beza dari negara ke negara.^[13][14][1] Di England, perundangan utama yang berkaitan dengan penggunaan anjing pengawal di premis komersial terkandung dalam Akta Anjing Pengawal 1975. Akta itu menyatakan kewajipan kenel dan keperluan untuk memaparkan tanda amaran anjing pengawal di pintu masuk ke tapak.^[15]

• Anjing dalam peperangan
• Anjing pekerja
• Anjing penjaga haiwan ternakan
• Anjing penyerang
• Awas anjing
• Bandog
• Faithful Ruslan

Wikimedia Commons mempunyai media berkaitan Anjing pengawal