Фуран

Фуран
	Назив според МСЧПХ Furan [1]
	Други називи Оксол, фурфуран, дивинил оксид
Назнаки
CAS-бр.	110-00-9
ChEBI	CHEBI:35559
ChEMBL	ChEMBL278980
ChemSpider	7738
	InChI InChI=1S/C4H4O/c1-2-4-5-3-1/h1-4H ; Клуч: YLQBMQCUIZJEEH-UHFFFAOYSA-N ; InChI=1/C4H4O/c1-2-4-5-3-1/h1-4H; Клуч: YLQBMQCUIZJEEH-UHFFFAOYAC ;
3Д-модел (Jmol)	Слика
KEGG	C14275
PubChem	8029
	SMILES c1ccoc1 ;
Својства
Хемиска формула
Моларна маса	0 g mol−1
Изглед	безбојна, испралива течност
Густина	0.936 g/mL
Точка на топење
Точка на вриење
Опасност
Температура на запалување	-35 °C
Дополнителни податоци
	Освен ако не е поинаку укажано, податоците се однесуваат на материјалите во нивната стандардна состојба (25 °C, 100 kPa)
	Наводи

Фуранот, познат и како фурфуран, е хетероциклично органско соединение. Најчесто се добива од топлотното разложување на материите кои содржат пентоза, како целулозните цврсти материи, особено борово дрво. Фуранот е безбојна, запалива и високо испарлива течност со точка на вриење блиска до собната температура. Таа е токсична и може да е канцерогена. Каталитичката хидрогенација на фуранот со помош на паладиумски катализатор дава тетрахидрофуран.

Синтеза и изолирање

Фуранот може да се добие од фурфуралот со оксидација и декарбоксилација на фуран-2-карбоксилна киселина.
Класичната фуранска синтеза е наречена Фајст-Бенари синтеза.
Еден од наједноставните начини на синтеза на фурани е реакцијата меѓу 1,4-дикетони со фосфор пентоксид (P₂O₅). Оваа реакција се нарекува Паал-Кнор синтеза. Исто така, при образување на тиопен со реакција на 1,4-дикетони и Лосонов реагенс се добиваат фурани како спредни производи.