Apostuj Capitel Vün

La Parola del nost Signur ciapada inscí cuma l'è de'l Növ Testament e vultada adess in del nost parlà Insübregh del didincö.

1 cara 'l me Teòfil, el prim resucünt che mi t'huu daa de tüt quel che 'l Crist l'ha faa e l'ha insegnaa, 2 del prenzipi finn al dí che 'l se n'è andaa via, e de quel che, l'ha dii aj so apostuj, scernì föra de Lü medèm, che lur gh'avaràn de fà. 3 A lur Lü'l s'è faa vedè in vida daspö la sua suferenza e l'è restaa intra de lur 40 dí e 'l gh'ha parlaa del Regn de Díu. 4 E quand che Lü l'eva insema a lur, 'l gh'ha dii inscí, de restà a Gerüsalem e specià che'l süceda quel che Lü 'l gh'eva cüntaa sü; 5 "perchè 'l Giuann l'ha batezzaa cunt l'agua ma violter sarii batezzaa cunt el Spiret Sant, de chi a poch."
6 E ij apostuj, ch'eren li insema a Lü, gh'hann dumandaa: "Signur, seet dree a fà sü un regn per Israjel, de chi a poch?" 7 L'è minga impurtant per violter de saè in qual dí u a qual ura che 'l Signur 'l decidaraa de fà tüsscoss; 8 ma Lü 'l ve daraa la forza del Spiret Sant, e vü sarii testemun de la mia Parola a Gerüsalem, in Giüdeja, in Samarija e in tüt el mund. 9 E apena che 'l Crist l'ha dii inscí, l'è staa traa sü in del ciel, lí in bela vista denanz a tücc, finn che l'è desparüü in d'una nivura. 10 E menter che ij apustuj l'eren dree a vardàl andaa sü in ciel, düü omen cunt sü na vesta tüta bianca hinn soltaa föra de'unt bot lí intra de lur e gh'hann dii: 11 "Violter omen de la Galileja, sa l'è che sii dree a fà chinscí cunt el nas a l'insü a vardá in ciel? Preocüpeves no che 'l Jesüss 'l vegnaraa ancamò 'ndree!"
12 E alura ij apostuj hann ciapaa sü e hann lassaa chel munt chi ciamaa "munt de l'öli", e hinn andaa a Gerüsalem. 13 E quand ch'hinn riaa a Gerüsalem hinn andaa a stà in del suree de la cà che even giamò abitaa in di mis passaa: el Peder, el Giuann, el Giacub, l'Andreja, el Filíp e 'l Tumás, el Bartolomee e 'l Matee, l'olter Giacub, quel che l'eva 'l bagaj de l'Alfee, e 'l Simun el Zelòta, e pö 'l Giüda, el fiö del Giacub. 14 Quij bagaj chi eren semper insema, ünii in de la preghera, insema ai so donn e a la Maria, la mama del Signur, e ai so fradej.
15 E in quij dí lí 'l Peder l'eva lí insema ai dissepuj – ch'eren pü u manch cent e vint in tüt – e 'l gh'ha cüntaa sü: "cara i mee fradej, l'è sücedüü tüsscoss inscí cuma l'è scrít, propi a la manera che 'l Spiret Sant l'eva giamò nünziaa travers la boca del david, tüsscoss inscí in del minem detaj, finn al Giüda che l'ha menaa del Crist i so nemis che pö l'hann traa via e menaa in presun; 17 anca se lü, 'l Giüda, l'è staa insema a nüm e 'l gh'ha avüü l'istess incaregh che gh'em nüm. 18 El Giüda l'ha quistaa un runch cunt i danee che l'ha ciapaa per el so tradiment. Ma l'è burlaa giò de cuu e 'l s'è spetasciaa linscí, cunt i büdel büsciaa de föra, in del bel mezz del runch. 19 E tücc quij de Gerüsalem hinn 'gnüü a saèl e alura che 'l runch chí lur l'hann ciamaa: 'Hakeldamach' che in la sua lengua 'l vör dì 'el runch del sangh'. 20 Perchè in di salm 'l gh'è scrit^[1]: 'che la sua dimura la vegna un desert e nissün 'l ghe viva mai' e pö 'Che 'l so incaregh 'l sia ciapaa de n'olter'. 21 E inscí 'l duaraa vess un olter de quij ch' hann vedüü 'l Signur e gh'hann daa a trà a la sua Parola 22 - del dí che 'l Giuann l'ha batezzaa finn al dí che l'è 'ndaa in ciel - a vess testemun del sua resüreziun.
23 E gh'eva lí düü bagaj: vün ciamaa Giüsep 'l Giüst, anca dii Barsàba, e l'olter ciamaa Matía, 24 e hann pregaa insema e gh'hann ciamaa al Signur: "Signur, ti che te seet tüsscoss, dín un puu chilè che l'è che'l gh'ha de tö 'l post del Giüda, che in del menter l'è andaa a finì indua 'l s'è meritaa." 26 e alura, na völta faa la cünta intra i düü, l'è staa 'l Matía che l'ha ciapaa 'l post del Giüda insema aj olter vündes apostuj.

1. ↑ Salm 69,26; 109,8

• ← Indree a Giuann 21
• Inanz a Capitel Düü →
• A l'indes