Pingo
- Dit artikel is in mierder Limburgse dialekte gesjreve. Perbeer estebleef waal mer ei dialek per alinea aan te hauwe.
'ne Pingo is 'ne groeëte vrooshäövel in 'n gebied mèt permafros. Um de pingo heer ligk gemeinelek water. Pingo's oontstoon door de aonwezegheid vaan vleujbaar water - smèltwater of struimend water vaan boete de locatie. Umtot de groond bevroren is, kin 't water neet weg; bevruis dat water daan zelf, daan zal 't ies de bojem wegduie. Es dit ziech dèks herhaolt - zègk eder jaor - vörme ziech bubbels in 't landsjap.
In gebeed wat in 'nen iestied bevrore waor, vint me dèks nog zoegeneumde pingorewiene. 't Heuvelke is daan dèks geërodeerd, meh e peulke kin me nog wel vinde. Pingorewiene vint oonder mie in de Hoeg Vene en op de Veluwe.
't Woord pingo kump oet 't Inuvialuktun, 'n Inuitdialek.
Zuug ouch
[bewirk | brón bewèrke]
