[go: up one dir, main page]

Naar inhoud springen

tandjheilkónde

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

tandjheilkónde v /táɲ̊ɟ̊ɛ́i̯l̥kʊ́ndə/

  1. 't deilvak vanne genaeskónde det zich hanjeltj óm 't behanjele van verstuueringen en verangeringe van 't gebeet, 't tandjvleis de kinnebakkesen en anger liefdeil inne móndj
Aafbraeking
  • tandj-heil-kón-de
Variaasje
Aafleijinge
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif tandjheilkónde
IPA /táɲ̊ɟ̊ɛ́i̯l̥kʊ́ndə/
dim. sjrif
IPA

In anger spraoke

[bewirk]