plaat

plaat v /pl̥á:t/

1. e vlak, plat en tamelik dun stök matterjaal, wie metaal of hout
2. (döks in verkleinvorm) get det is aafgebeeldj, van ieëre oet gedrök op 'n metale [1], allewiel ouch op pepier

   Det book haet hieël sjoean plaetjes; die kóns se fijn ane kinjer laote zeen.

3. (euverdrechtelik) e vrouwmis det net oetzuutj, 'n vrouw die sjoean is veur te zeen
4. (euverdrechtelik) 'ne kale kop
5. (euverdrechtelik) e vrouwmis det zich te väöl opmaak

   Det vrouwmis is zón plaat die zich ederskieër 'n oer steit te plieëstere.

6. e deil vanne aerdkoosj det drief oppe mantjel en kóntinu versjuuf
7. (synoniem) anger waord veur zandjplaat
8. 'n sjief van kónsstóf worop analoog in 'n klein gluif klankinfermasie is opgeslage
9. (euverdrechtelik) 'n anger sjief (wie 'n cd) worop ouch meziek steit
10. (euverdrechtelik) e leedje, opgenómme meziek
11. (synoniem) anger waord veur printjplaat

Aafbraeking

• plaat

Synonieme

• [2] aafbeelding, aafspegeling

Aafleijinge

• beplate
• platespeelder
• haardplaat, iesplaat, golfplaat, kaokplaat, keuningsplaat, kluuerplaat, memelplaat, printjplaat, stoveplaat, tinplaat, zandjplaat

Verwantje wäörd

• braed, plagk, roof, sjief, tejjer
• plaaj, platien
• aafbeelding, foto, print
• [8] elpee

[1]

[2]

• Algemein Gesjreve Limbörgs: biltenis

[4]

• Pruus: Platte v

[6]

• Frans: plaque tectonique v
• Ingels: tectonic plate
• Nederlandjs: aardplaat g
• Pruus: Platte v
• Spaans: placa tectónica v

[8]

[9]

• Ingels: record^(en:)
• Grieks (nuuj): δίσκος^(el:) m
• Nederlandjs: plaat g