pater

pater m /pà:tər/

1. (kirk) 'ne katteliekke priester
2. (euverdrechtelik) 'ne miens mit 'n apaarte persuuenlikheid

   Doe bös mich 'ne pater!

3. 'n sigret gevöldj mit hasj of marihuana (wiet)

   Staek dich mer 'ne pater op gek; dan wuuers se mesjiens nans röstig.

   Gae mich dae pater door det ich ouch 'ns t'raan kin trèkke.

Aafbraeking

• pa-ter

Aafleijinge

• patere
• pater-pasjenis, paterskap

Verwantje wäörd

• mónnik, pestoear
• paeter

Zagswies

• pater zeen: gei geldj mieë bie zich höbbe

  Ich mót heives gaon, went ich bön pater.

• "'t Geit good inne missie," zag de pater, "de miense beginnen al te janke!" = wuuert gezag es reactie op 't Geit good.
• 'ne sjaele pater: emes dae hieël sjael oete ouge kiek
• 'ne sjerpe pater: emes dae hieël erotisch of seksueel gerich is

[1]

• Frans: père m
• Ingels: father^(en:)
• Nederlandjs: pater m
• Pruus: Pater m
• Spaans: padre^(es:) m
• Zweeds: fader g

[3]

• Nederlandjs: joint g

pater /pà:tər/

1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van patere
2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van patere

Aafbraeking

• pa-ter