dor

dor (Nederlands: dor)

• Mofers: do\r (do\rder, do\rste)

Verbuging

dorre m, dor v/p, dorder, dorste

dor /dɒ̀r/

1. druueg gewore door e gebraek aan water (gezag van plantjen en stökker gróndj)

Aafbraeking

• dor

Net get anges gesjreve

• door, dór

Aafleijinge

• dorre, verdorre

Verwantje wäörd

• druueg, oetgedruueg

Zagswies

• 'ne greune waeg dor loupe

Vermeljing

• Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 106.

		inkelvaad						mieëvaad		predikatief
		mannelik		vrouwelik		ónziejig				geslechtelik		ónziejig
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison
positief	sjrif	dorre	dorren	dor		dor		dor		dor		dort
	IPA	/dɒ̀rə/	/dɒ̀rən/	/dɒ̀r/		/dɒ̀r/		/dɒ̀r/		/dɒ̀r/		/dɒ̀r̥t/	/dɒ̀rd/
kómparatief	sjrif	dordere	dorderen	dorder		dorder		dorder		dorder		dordert
	IPA	/dɒ̀rdərə/	/dɒ̀rdərən/	/dɒ̀rdər/		/dɒ̀rdər/		/dɒ̀rdər/		/dɒ̀rdər/		/dɒ̀rdər̥t/	/dɒ̀rdərd/
superlatief	sjrif	dorste	dorsten	dorste		dorste		dorste		dorste		dorste
	IPA	/dɒ̀r̥stə/	/dɒ̀r̥stən/	/dɒ̀r̥stə/		/dɒ̀r̥stə/		/dɒ̀r̥stə/		/dɒ̀r̥stə/		/dɒ̀r̥stə/
partitief	sjrif											dors
	IPA											/dɒ̀r̥s/	/dɒ̀rz/

		inkelvaad	mieëvaad
flexieadverbiaal (positief)	sjrif	(wie) dors (toe)	(wie) dortj (geer)
	IPA	/wì: dɒ̀r̥s tú:/	/wì: dɒ̀r̥c ʝ̊é:r/
flexieadverbiaal (kómparatief)	sjrif	(wie) dorders (toe)	(wie) dordertj (geer)
	IPA	/wì: dɒ̀rdər̥s tú:/	/wì: dɒ̀rdər̥c ʝ̊é:r/

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: dor
• Ingels: dry^(en:)
• Nederlandjs: dor^(nl:)
• Pruus: dürr

dor /dɒ̀r/

1. (neet-lemma) op 'n [↑] meneer

Aafbraeking

• dor

		adverbiaal
		radikaal	liaison
positief	sjrif	dor
	IPA	/dɒ̀r/
kómparatief	sjrif	dorder
	IPA	/dɒ̀rdər/
superlatief	sjrif	dorste
	IPA	/dɒ̀r̥stə/

dor /dɒ̀r/

1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van dorre
2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van dorre

Aafbraeking

• dor

dor /dɔr/

1. dor