brak

brak v (Nederlands: huis, bouwvallig huis, barak, loods, bouwval, keet Fr. baraque)

• Kiek bie berak.

Varrejasie

• barrak, berak

Verbuging

brakke, brekske

brak m (Nederlands: jachthond, brak)

• Kiek bie jachshóndj.

Sinneniem

• jachshóndj

Verbuging

brakke, brekske

brak v /brak/

1. e sumpel geboew det mit eiveljige techniekke oetgerös is (wie veur 't hoesveste van seldaote)
2. (euverdrechtelik) e vervallen hoes
3. 'n vrouw die te dök de joets op is sónger det dudelik is woveur

Aafbraeking

• brak

Net get anges gesjreve

• braak, braok

Verwantje wäörd

• [2] bult, hok, rwien

Kómaaf

• Oet 't Frans: baraque.
• [3] van 't wirkwaord brakke.

Vermeljing

• Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 90.

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	brak		brakke	brakken
	IPA	/brak/	/brag/	/brakə/	/brakən/
dim.	sjrif	brekske	breksken	brekskes
	IPA	/brækskʲe/	/brækskʲen/	/brækskʲes/	/brækskʲez/

[1]

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: berak

Frans: baraque v Ingels: barrack Nederlandjs: barak(nl:) g Pools: koszary(pl:) m

Pruus: Baracke v Spaans: barraca v Viëtnamees: doanh trại(vi:) Zweeds: barack g

brak /brak/

1. tösse zaat en zeut in (van water)
2. (euverdrechtelik) zich neet tegooj veulendj, wie wen me te väöl alkehol gedrónken haet

Aafbraeking

• brak

Net get anges gesjreve

• braak, braok

Aafleijinge

• brakkigheid
• brakwater

Verwantje wäörd

• zaat, zeut

		inkelvaad					mieëvaad	predikatief
		mannelik		vrouwelik	ónziejig			geslechtelik		ónziejig
		radikaal	liaison		radikaal	liaison		radikaal	liaison	radikaal	liaison
positief	sjrif	brakke	brakken	brakke	brak		brakke	brak		brak
	IPA	/brakə/	/brakən/	/brakə/	/brak/	/brag/	/brakə/	/brak/	/brag/	/brak/	/brag/
kómparatief	sjrif	brakkere	brakkeren	brakker	brakker		brakker	brakker		brakkert
	IPA	/brakərə/	/brakərən/	/brakər/	/brakər/		/brakər/	/brakər/		/brakər̥t/	/brakərd/
superlatief	sjrif	brakste	braksten	brakste	brakste		brakste	brakste		brakste
	IPA	/brakstə/	/brakstən/	/brakstə/	/brakstə/		/brakstə/	/brakstə/		/brakstə/
partitief	sjrif									braks
	IPA									/braks/	/bragz/

		inkelvaad	mieëvaad
flexieadverbiaal (positief)	sjrif	(wie) braks (toe)	(wie) brak (geer)
	IPA	/wì: braks tú:/	/wì: brak ʝ̊é:r/
flexieadverbiaal (kómparatief)	sjrif	(wie) brakkers (toe)	(wie) brakkertj (geer)
	IPA	/wì: brakər̥s tú:/	/wì: brakər̥c ʝ̊é:r/

[1]

• Ingels: brackish
• Nederlandjs: brak

brak /brak/

1. (neet-lemma) op 'n [↑] meneer

Aafbraeking

• brak

		adverbiaal
		radikaal	liaison
positief	sjrif	brak
	IPA	/brak/	/brag/
kómparatief	sjrif	brakker
	IPA	/brakər/
superlatief	sjrif	brakste
	IPA	/brakstə/

brak /brak/

1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van brakke
2. (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) innen hujigen tied van brakke
3. (neet-lemma) mieëveljigen twieëdje-persoeansvorm (geer) innen hujigen tied van brakke
4. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van brakke
5. (neet-lemma) mieëveljige gebi-jjendje wies van brakke

Aafbraeking

• brak

Variaasje

• [5] braktj

brak ó /pra:k/

1. boetsing
2. wragkel

Synonieme

• [1] ákeyrsla, árekstur