argon

argon m > ó /àrɣɒn/

1. (sjemie) 't sjemisch element mit 't symboeal Ar en 't atoeamnómmer 18; e kluuerloos aedelgaas det gebroek wuuert es völmiddel of veur izolaasje

Aafbraeking

• ar-gon

• Frans: argon m
• Ieslandjs: argon ó
• Ingels: argon
• Koreaans: 아르곤^(ko:)
• Nederlandjs: argon ó
• Portegees: árgon^(pt:) m, argónio^(pt:) m
• Pruus: Argon ó
• Russisch: аргон^(ru:) m
• Spaans: argón^(es:) m
• Volapük: largonin^(vo:)
• Zweeds: argon ó