argon

Vicipaedia articulum habet de argo.

API: /ˈaːrgon/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ār·gon — morphologica: argon

• Nota: Ar
• argonum (-i, neut.)

“Elementum otiosum.”

← Graeca Antiqua [στοιχεῖον] ἀργόν ([stoechīon] argon, [elementum] otiosum)

← ἀργός (argos, otiosus), forma contracta ab ἀεργός (aërgos)

← ἀ- privativo + ἔργον (ergon, opus).

ārg|on, -ī (neut.; materiale)

1. Elementum chemicum cuius numerus atomicus 18 est.

Solum argon Linguae multae ab hac subpagina tractatur. Vide etiam s.v. Argon.

Discretiva

argon dictio est in variis linguis, indicans idem quod argon:

• Africanice: argon
• Anglice: argon
• Batave: argon
• Croate: argon
• Dacoromane: argon
• Danice: argon
• Faeroice: argon
• Finnice: argon
• Francogallice: argon
• Foroiuliane: argon
• Hungarice: argon
• Illyrice: argon
• Islandice: argon
• Italice: argon
• Melitense: argon
• Norvegice: argon
• Polonice: argon
• Slovene: argon
• Suecice: argon
• Turcice: argon

Dictiones similes

[+/-]

• Hibernice: argón
• Germanice: Argon
• Hispanice: argón
• Lusitane: árgon
• Luxemburgice: Argon

Formae affines

[+/-]

Dacoromane

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]

Forma	Modus flexurae	originis
argon	casus genitivus/dativus singularis	substantivi argon

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]

API: /arˈgon/

Syllabificatio phonetica: ar·gon — morphologica: argon

Vide etiam

[+/-]

• Glossarium chemicum: Elementa