Volleksrepublik China

   Haaptartikel zu dësem Theema: Geschicht vu China 

Wéi den Zweete Weltkrich eriwwer war, ass och de chineesesche Biergerkrich tëscht der Kommunistescher Partei vu China an dem Kuomitang sengem Enn entgéint gaangen. Dat war drop zeréckzeféieren, well d'Kommunisten dunn dat ganzt Festland kontrolléiert hunn an datt de Kuomingtan zu Taiwan, wuer e virdru geflücht war, Här a Meeschter ginn ass. Den 1. Oktober 1949 huet dunn de Mao Zedong d'Volleksrepublik China proklaméiert an e kommunistesche Staat gegrënnt. D'chineesesch Onofhängegkeet war domat erëm hiergestallt mä vill Millioune Mënsche sinn duerch déi Evenementer ëmkomm, wéi zum Beispill beim grousse Spronk no vir oder spéider bei der Kulturrevolutioun.

Nom Doud vum Mao huet den Deng Xiaoping, dee méi pragmatesch virgaangen ass, d'Heft an d'Hand geholl. D'Kommunistesch Partei ass zwar um Rudder bliwwen, mä d'Kontroll iwwer dat perséinlecht Liewe vun de Leit gouf manner staark. Um politesche Plang huet dat sech manner bemierkbar gemaach, awer d'Zentralverwaltungswirtschaft gouf Schratt fir Schratt méi labber, an de Wee no enger sozialistescher Maartwirtschaft gesicht. Dat verhënnert net, dat d'Nopere vu China an och déi westlech demokratesch Länner China weiderhin als autoritär Diktatur ugesinn.

 

No der Grënnung vun der Volleksrepublik, am Joer 1949, hunn a China méi oder wéineger 540 Millioune Mënsche gelieft. An den 1950er Joren ass hir Zuel, trotz niddreger Liewenserwaardung, staark gewuess. Eréischt vum Enn vun de fofzeger Joren un, huet d'Opfaassung sech duerchgesat, déi Entwécklung misst gebremst ginn. Vun do un ass lues a lues, ouni ze zécken, op Methode vun der Gebuertekontroll zeréckgegraff ginn.

No der Kulturrevolution goufen d'Mesuren am Intressi vun der Gebuertekontroll zousätzlech verstäerkt, an zwar am Intressi vun enger positiver Wirtschaftsentwécklung, déi, no chineesescher Meenung, duerch eent ze séiert Wuesse vun der Populatioun a Fro gestallt gëtt.

Hei drënner ass en Tableau mat der Entwécklung vun der chineesescher Bevëlkerung vun 1950 bis 2050. D'Zuele vun 2025 bis 2050 si geschat ^[1]:

Kuckt och: Lëscht vun de chineesesche Groussstied.

• Dunhuang
• Guangzhou
• Guilin
• Hong Kong
• Lanzhou
• Macau
• Peking
• Shanghai
• Suzhou
• Tibet
• Xian

 

• Déi chineesesch Musek ass staark gefillsbetount. An der traditioneller chineesescher Musek gëtt et e puer Instrumenter, déi dacks am Solo-Modus benotzt ginn. Dozou gehéieren d'Bambus-Flütt Dizi, d'Qin, déi enger Zitter gläicht an d'Erhu, e Sträichinstrument. Vill gëtt och d'Pipa, een anert Soloinstrument, gespillt. Zu dëser Grupp zielt och d'Suona, déi wéinst hirem haarden Toun opfält an déi besonnesch um Land gespillt gëtt.
• Eng eegenaarteg musikalesch Opféierung ass déi bekannt Pekingoper. Et ass eng Mëschung vu Gesank, Danz, Spill a Kampfhandlungen déi mat staark betounte pantomimeschen Elementer duerchsat ass. De Bünendekor ass dënn geséint, mä d'Acteure presentéiere sech a faarweprächtege Kleeder.
• Lauschtert en Audioclip mat chineesescher Musek

 

Daoisten (Taoisten), Buddhisten, Moslemen 1-2 %, Chrëschten 3-4 % (Schätzung: 2002).
Bemierkung: Offiziell ginn d'Chineesen als Atheiste bezeechent.

• Chineesesch

Commons: China – Biller, Videoen oder Audiodateien

• Audioclippe mat chineesescher Musek

1. ↑ Dës Donnéeë baséieren op follgender Quell