Manius Tullius Longus

Manius Tullius Longus (natus saeculo 6 a.C.n., mortuus saeculo 5 a.C.n.) senator Romanus consularis fuit. Genere patricio natus ab historicis antiquis traditur : nonne ei idem nomen erat atque regi Servio Tullio? At Tullii posteriores omnes plebei fuere.

De consulatu et morte

Anno 500 a.C.n. Manius Tullius consul fuit cum Servio Sulpicio Camerino Cornuto. De quo anno Titus Livius nihil amplius scribebat quam 'nihil dignum memoria actum'^[1]. Dionysius Halicarnassus autem, collector Graecus veterum annalium Romanorum, haec rettulit^[2] : delata Sulpicio consuli Romae remanenti coniuratione civili de regno Tarquinii Superbi restituendo, Tullius, qui tum Fidenas cum exercitu obsidebat, a collega monitus Romam delectos milites duxit quibus auxilio esset ad coniuratos opprimendos. Paucis diebus post eorum necem in pompa Ludorum Romanorum curru decidit atque tertio die mortuus est. Reliquo anno Sulpicius unicus consul fuit.

Notae

↑ Livius, Ab urbe condita II 19,1
↑ Antiquitates Romanae, V 52-57.

Antecessores: Postumus Cominius Auruncus et Titus Larcius Flavus (aut Rufus)	Consul 500 a.C.n. cum Servio Sulpicio Camerino Cornuto	Successores: Titus Aebutius T.f. Helva et Gaius (aut P.) Veturius (Vetusius) Geminus Cicurinus

[1] Livius, Ab urbe condita II 19,1

[2] Antiquitates Romanae, V 52-57.

[1]

[2]