Fano

-2 Latinitas huius rei dubia est. Corrige si potes. Vide {{latinitas}}.

Fano^[1] fidei scutum (Epistula ad Ephesios 6,16) qui Ecclesiam Catholicam tuetur effignit, id est Summi Pontificis auctoritas idem effingit. Directae linae duobus coloris pinctae, albis et aureis, ab amarantho conniunxtae unitatem ac inexpugnabilitatem Ecclesiae Latinae cum Orientalis effingere volunt.

Paramentum fanonis duplex palliolum maxime subtile bombyce mirabile studio textitur. Praeterea super anteriorem partem aurea crux ponitur. Ab incepto saeculi XX, Pius X duo palliola divisit, ita alter sub stola, alter sub pianeta remanet. Quamvis numquam fano aboletur, tamen, Concilii Vaticani II veteris liturgiae emendatione facta, haud saepe fanone uti Pontifices videtur.

Benedictus XVI cum fanone. Fano est palliolum aureis albisque lineis exornatum.

Papa Benedictus XVI, qui usum fanoni in maximis sive magis solemnis celebrationis readmisit, ter tantummodo fanonem sumpsit priusquam munum Petrinum se renuntiare declaravit.

Notae

↑ Dictionary of Medieval Latin from British Sources apud ΛΟΓΕΙΟΝ, s.v. "fano" Carolus Du Cange et al. (1883-1887). Glossarium mediæ et infimæ Latinitatis. Niortii: Favre

[1] Dictionary of Medieval Latin from British Sources apud ΛΟΓΕΙΟΝ, s.v. "fano" Carolus Du Cange et al. (1883-1887). Glossarium mediæ et infimæ Latinitatis. Niortii: Favre

[1]