ha

Solum ha Latine
ab hac subpagina tractatur.
Vide etiam s.v. Ha.

Latine

Vicipaedia

Vicipaedia articulum habet de H.

hā

Appellatio pronuntiatusque

API: /haː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: hā — morphologica: ha

Formae aliae

h, H

Nomen substantivum

hā (fem., neut.; indeclinabile)

Nomen litterae abecedarii Latini H, seu h, quae inter ge et i stat.

Dictiones collatae

Abecedarium Latinum

A
a

B
be

C
ce

D
de

E
e

F
ef

G
ge

H
ha

I / J
i

K
ka

L
el

M
em

N
en

O
o

P
pe

Q
qu/cu

R
er

S
es

T
te

U / V
u

X
ex/ix

Y
y

Z
zeta

Translationes

Nomen litterae abecedarii	dilatare ▼

Nomen litterae abecedarii	collabi ▲

ha

Appellatio pronuntiatusque

API: /ha/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ha — morphologica: ha

Interiectio

ha

(Exclamatio mirationis vel risus)

Usus

Latinitas humanistica

saec. XV.

Ha, miserande puer, quae te dementia coepit!

Tu, veniente die, formosum tristis Iollam,

Tu, labente, canis; solusque in montibus erras. —Carmen bucolicon Gregorii Corrarii (1409-1464).

Discretiva

ha dictio est in variis linguis:

Dictiones similes

Lusitane: há

Formae affines

Hispanice

ha

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
ha	tertia singularis	praesens	activa	indicativus	haber

Appellatio pronuntiatusque

API: [a]

Syllabificatio phonetica: ha — morphologica: ha

Italice

ha

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
ha	tertia singularis	praesens	activa	indicativus	avere

Appellatio pronuntiatusque

API: /a/

Syllabificatio phonetica: ha — morphologica: ha