alam

Discretiva

alam dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
alam	prima singularis	praesens	activa	coniunctivus	alō (alere)
alam	prima singularis	futurum	activa	indicativus	alō (alere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈalam/

(classice)

Syllabificatio phonetica: a·lam — morphologica: al-am

ālam

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
ālam	casus accusativus singularis	substantivi āla

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈaːlam/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ā·lam — morphologica: al-am

Lusitane

alam

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
alam	tertia pluralis	praesens	activa	indicativus	alar

Appellatio pronuntiatusque

API: [ˈałɐ̃w̃]

(Lusitane)

Syllabificatio phonetica: a·lam — morphologica: al-am

Loci

Aulus Cornelius Celsus
ca. -25…+50

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class. (ca. 30 p.C.n.)

Tum fascia primum sub ala obvoluta caput eius debet conprehendere; deinde per pectus ad alteram alam, ab eaque ad scapulas, russusque ad eiusdem umeri caput tendere; saepiusque eadem ratione circumagi, donec bene id teneat. —De Medicina Celsi ^[1]^[2]

Fontes

↑ ^1.0 ^1.1 Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber octavus, XV. [7] — alam
↑ ^2.0 ^2.1 Vicicitatio: alam.

[Celsus-1] 1.0 ^1.1 Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber octavus, XV. [7] — alam

[q-2] 2.0 ^2.1 Vicicitatio: alam.

[1]

[2]