ala

Solum ala Latine ab hac subpagina tractatur. Vide etiam s.v. Ala.

API: /ˈaːla/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ā·la — morphologica: al-a

āl|a, -ae fem.

1. √ Pars avis, qui volatur.
2. Latus exercitus.
3. (Mil.) ordo seu turma equitum in antiquo ordine aciei Romanae.

Discretiva

ala dictio est in variis linguis:

• Anglice: ala
• Atropatenice: ala
• Catalane: ala
• Estonice: ala
• Faeroice: ala
• Finnice: ala
• Havaiane: ala
• Hispanice: ala
• Islandice: ala
• Italice: ala
• Lettice: ala
• Lusitane: ala
• Madagascariense: ala
• Neonorvegice: ala
• Nordica Antiqua: ala
• Raetice: ala
• Suahelice: ala
• Turcice: ala
• Vasconice: ala

Formae affines

[+/-]

Latine

[+/-]

āla

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]

Forma	Modus flexurae	originis
āla	casus nominativus singularis	substantivi āla
āla	casus vocativus singularis	substantivi āla

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]

API: /ˈaːla/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ā·la — morphologica: al-a

ālā

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]

Forma	Modus flexurae	originis
ālā	casus ablativus singularis	substantivi āla

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]

API: /ˈaːlaː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ā·lā — morphologica: al-a