ko

•  IPA^(kilîd): koː
• Kîtekirin: ko

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
ko	kotir	herî ko kotirîn

ko, k-ya nerm

1. Devikê xweş nabirre.

   Ev kêr ko ye.

2. Ne tûj.

   Ev pênûs ko ye; divê bêt tiraşîn.

3. Nebaş, zeîf.

   Kurdiya wî ko ye.

• kot, kut, kuh

Hevreha soranî کول‎ (kul), farisî کند‎ (kond), ji proto-hindûîranî *kuntʰás. Dibe ku paşînî têkilî reha ermeniya kevn ճաղատ (čałat, “rût, keçel”). Hevreha sanskrîtî कुण्ठ (kuṇṭhá, “ko”)

ko, k-ya req

1. Guhartoyeke ku (“peyveke ku hevokan bi hev ve girê dide”).

   Min nedizanî ko ew hatiye.

2. Guhartoyeke ku (“eger, heke”).

ko nêr

1. (çiyayê biçûk) Binere: kox
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

ko

1. Pirjimar.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

ko

1. kirin
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

ko

1. Çêl, mange, çêlek.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

ko

1. tu (wek biker)
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

ko

1. tu (wek biker)
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

ko

1. (mirov) jin (mirovên mê)
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

ko

1. (avahî) xanî, avahî, bîna
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ev peyv ji wergerên xanî hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}

ko

1. çêlek, çêl, manga
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ev peyv ji wergerên çêlek hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}

kȍ

1. kî
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

ko

1. Çêl, mange, çêlek.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

ko

1. ez (wek biker)
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

ko

1. çêlek, çêl, manga
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ev peyv ji wergerên çêlek hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}