mir

• IPA^(kilîd): /mɪɾ/
• Deng (Bidlîs)^ⓘ
• Kîtekirin: mir

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
mir	mirtir	herî mir mirtirîn

mir

1. eklek nêzî tahl û tirş

   Tahma dimsa we mir e.

• mir bûn
• mir kirin
• mirbûn
• mirkirin
• mirbûyî
• mirkirî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

mir

1. dema borî ji mirinê

   Ew par mir.

   Ew kengî mir?

   • Minet ji Rehmanê Rehîm
     Min mirekî setter heye — (Feqiyê Teyran, )

• kurdî-erebî: مــــر‎

• mirim
• mirî
• mirin
• mirîn

• bimire
• dimire
• miriye
• mirine
• mirîne

• Deng^ⓘ
• Deng^ⓘ
• Deng (Almanya)^ⓘ

mir

1. bo min, ji min re

mir

1. em (wek biker)

mir

1. civaka gundê rûsî^[1]

mir

1. peyv, gotin
2. ziman

mir

1. aştî, aramî, tenahî, rehetî

Ev peyv ji wergerên aştî hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}

mir nêr

1. dîwar

mir

1. aştî

mir

1. aştî

mir

1. amir
2. mîr

mir

1. gerdûn, kaînat, unîvers

Ev peyv ji wergerên gerdûn hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}