Տանիէլ Միթերան
Տանիէլ Միթերան ֆրանսերէն՝ Danielle Mitterrand | |
---|---|
| |
Ծննդեան անուն | ֆրանսերէն՝ Danielle Émilienne Isabelle Gouze[1] |
Ծնած է | 29 Հոկտեմբեր 1924 |
Ծննդավայր | Վերդեն, Ֆրանսա[1] |
Մահացած է | 22 Նոյեմբեր 2011[2][3][4][…] (87 տարեկանին) |
Մահուան վայր | Փարիզ, Ֆրանսա |
Քաղաքացիութիւն | Ֆրանսա |
Մայրենի լեզու | Ֆրանսերէն |
Մասնագիտութիւն | գրող եւ քաղաքական գործիչ |
Վարած պաշտօններ | Ֆրանսայի առաջին տիկին |
Կուսակցութիւն | Սոցիալիստական կուսակցություն? |
Ամուսին | Ֆրանսուա Միթերան |
Երեխաներ | Ժան-Քրիստոֆ Միթերան եւ Ժիլբպեր Միթերան |
Տանիէլ Միթերան (ֆր.՝ Danielle Mitterrand, ծննդեան անունով՝ Տանիէլ Էմիլիէն Իզապել Ժուզ, ֆր.՝ Hélène Carrère d'Encausse (29 Հոկտեմբեր 1924[5][6], Վերտէն[5] - 22 Նոյեմբեր 2011[5][6][7], Փարիզ, Ֆրանսա[5]), Ֆրանսայի նախկին նախագահ Ֆրանսուա Միթերանի կինը, Ֆրանսայի առաջին տիկին (1981-1995), հասարակական գործիչ։
Կենսագրութիւն
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]Տանիէլ Միթերան ծնած է 29 Հոկտեմբեր 1924-ին, Մէոզ բաժնի Վերտէն քաղաքը։ Մայրը՝ Ռենէ Ֆլակոտը (1890-1971) եղած է ուսուցիչուհի, հայրը՝ Անտուան Կուսէն՝ (1885-1958) ճեմարանի տնօրէն։
Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ժամանակ Տանիէլ եղած է Ֆրանսական դիմադրութեան շարժման անդամ, կապեր ունեցած է «Մաքի» խմբաւորման անդամներուն հետ, օգնած անոնց։ Այդ ընթացքին ալ ծանօթացած է Ֆրանսուա Միթերանի հետ, եւ 28 Հոկտեմբեր 1944-ին անոնք ամուսնացած են[8]։ Ամուսնութենէն ծնած է երեք որդի՝ Փասքալ (1945, մահացած է մանուկ հասակին, նոյն թուականին), Ժան-Քրիստոֆ (1946) եւ Ժիլպերը (1949)[9]։
1981-ի Ֆրանսայի նախագահական ընտրութիւններէն ետք ան կը դառնայ Ֆրանսայի առաջին տիկինը՝ կեդրոնանալով հասարակական գործունէութեան մէջ, յատկապէս զարգացող երկիրներուն տրամադրուող մարդասիրական օգնութեան կազմակերպման մէջ։
1986-ին ան հիմնադրած է Ֆրանս Լիպերթէ-Տանիէլ Միթերանի ֆոնտ բարեսիրական կազմակերպութիւնը, որ կը զբաղէր անօթեւան մարդոց օգնութիւն տրամադրելով։
Տանիէլ Միթերան աշխուժօրէն աջակցած է Քուպայի մէջ տեղի ունեցած յեղափոխութեան, Նիքարակուայի սանդինիստական յեղափոխութեան, Քուրտիստանի անկախութեան շարժման։
Աշխատութիւններ
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]- La Levure du pain, édition , 1992
- En toutes libertés, Ramsay, 1996.
- Ces hommes sont avant tout nos frères, Ramsay, 1996 (sur les indiens du Chiapas).
- Le Printemps des insoumis, Ramsay, 1998
- La Torture en Tunisie : Comité pour le respect des libertés et des droits de l’homme en Tunisie, Le Temps des cerises, 2000.
- Échanger la vie, Actes sud, 2000
- Le Livre de ma mémoire, Édition Jean-Claude Gawsewitch Archived 2008-09-24 at the Wayback Machine., 2007 et Folio Mot à mot, Le Cherche midi, 2010 978-2-7491-1577-1.
- Ce que je n'accepte pas, entretiens inédits avec Gilles Vanderpooten, Éditions de l'Aube, 2012.
Ծանօթագրութիւններ
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]- ↑ 1,0 1,1 (unspecified title)
- ↑ http://www.bbc.co.uk/news/world-europe-15832655
- ↑ Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: open data platform — 2011.
- ↑ GeneaStar
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 German National Library, Berlin State Library, Bavarian State Library et al. Record #119148846 // Gemeinsame Normdatei — 2012—2016.
- ↑ 6,0 6,1 data.bnf.fr: տուեալներու բաց շտեմարան — 2011.
- ↑ «Danielle Mitterrand dies aged 87»։ BBC News։ 2011-11-22
- ↑ ««Миттеран» означает «средина земли» | Институт социально-политических исследований»։ ispr.ru։ արխիւացուած է բնօրինակէն-էն՝ 2018-01-01-ին։ արտագրուած է՝ 2018-10-11
- ↑ «Франсуа Миттеран (Francois Mitterrand) - это»։ economic-definition.com (ռուսերեն)։ արտագրուած է՝ 2018-10-11
Արտաքին յղումներ
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]- France Libertés Fondation Danielle Mitterrand Сайт фонда Даниэль Миттеран Archived 2009-03-09 at the Wayback Machine.