• ՄՀԱ՝ [ɑ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ա 

1. հայերեն այբուբենի առաջին տառը, անունը այբ
2. ետնալեզվային միջին բարձրացման ձայնավոր
3. թվական արժեքը՝ մեկ, առաջին

1. ա-ն բ-ից ջոկել - գրաճանաչ լինել
2. ա և ք - սկիզբ և վերջ, ամբողջ
3. ա-ից ք - սկզբից մինչև վերջը

Բաղադրյալ բառեր

• ՄՀԱ՝ [ɑ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ա 

(արտասանվում է երբեմն երկա ա՜ա)

1. զարմանքի, ուրախության բացականչություն ◆ Ա՜, բարև, բարև… ինչպե՞ս է, որ մտաբերեցիք։ Հովհաննես Թումանյան
2. արհամարհանիք բացականչություն ◆ Ա՜, դու էլ բան ասացիր։
3. ցավի բացականչություն
4. Արարատյան, Թբիլիսի, Ղարաբաղ, Մեղրի՝ կոչական ձայնարկություն ◆ Ա՛ պառավ, մի տես է՜: (Ակսել Բակունց) ◆ Ա խոխեք, լավ փիքր արեք, առանց ձեր պապական լյուզուն հո՞ւնձ կլնի։ (Խաթաբալա)

Բաղադրյալ բառեր

1. տե՛ս ալ ◆ Մե օրմ ա էկան թը՝ գազեթըդ կողպեր են, կըսե, պալքի քեզ ա բռնեն։ (Խաթաբալա) ◆ Հարուստին խորոզն ա հավկիթ կածե։ Գուրգեն Մահարի

1. Արարատյան, Ղարաբաղ, Նոր Բայազետ, Ալաշկերտ, Նոր Ջուղա՝ էական բայի սահմանական եղանակի եզակի թվի 3-րդ դեմքը՝ փոխանակ է-ի ◆ Ամպել ա թոն չի գալի, մթնել ա տուն չի գալի։ Ժող․ երգ

1. Կարին՝ օրոր

1. ա ըսել - օրոր ասել

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։