Jakub Nowak

Tutón zapisk zaběra so z fararjom z Wotrowa. Dalšej wosobinje ze samsnym mjenom běštaj Jakub Nowak-Horjanski (1864–1938) a Jakub Nowak-Kašćanski (1864–1920).

Jakub Nowak (němsce Jacob Noack; * 3. awgusta 1821 we Wotrowje, † 20. junija 1875 w Radworju) bě serbski katolski farar a kulturny prócowar.

Narodźi so jako syn Wotrowskeho bura Mikławša Nowaka a jeho mandźelskeje Madleńki^[1] a běše wot 1834 do 1846 chowanc Serbskeho seminara w Praze, hdźež wopytowaše němskorěčny Małostronski gymnazij (1834–42) před tym zo studowaše wot 1842 do 1846 filozofiju a teologiju.

Po nawróće do Łužicy skutkowaše wot 1846 do 1858 při Budyskej Serbskej cyrkwi, a to do 1855 jako druhi a potom jako prěni kapłan a wobstaraćel božich słužbow w Zdźěri. Wot 1858 hač do swojeje smjerće w lěće 1875 bě z fararjom w Radworju.

W rewoluciskej dobje lětow 1848/49 wozjewi w Jutnitžce rjad politiskich powěsćow a namołwješe k hajenju serbšćiny. Nimo kapłanskeho dźěła skutkowaše wot 1854 do 1858 jako wučer serbšćiny na Katolskim wučerskim seminarje w Budyšinje.

Nowak bě wot 1847 čłon Maćicy Serbskeje a wot 1850 do 1858 sobustaw jeje wuběrka. Tohorunja bě z čłonom Budyskeje Bjesady a Towarstwa swj. Cyrila a Metoda.

• Hłós do Serbow. Jutnitžka 1, 2, 18. nowembra 1848

• Jurij Młynk: Nowak, Jakub. W: Jan Šołta, Pětr Kunze, Franc Šěn (wud.): Nowy biografiski słownik k stawiznam a kulturje Serbow. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1984, str. 414sl.

1. ↑ Křćeńska kniha Wotrowskeje wosady, zapisk 10/1821