[go: up one dir, main page]

María Teresa Estevan Bolea

enxeñeira e política española


María Teresa Estevan Bolea, nada en Huesca o 26 de outubro de 1936, é unha enxeñeira e política española. Foi a primeira muller do Corpo de Enxeñeiros Industriais do Estado, e a terceira muller de España en obter o título de Enxeñeira Industrial (en 1968). En 2018 recibiu o premio mundial Women in Engineering da Federación Mundial de Organizacións de Enxeñería (WFEO).[1]

Modelo:BiografíaMaría Teresa Estevan Bolea
Biografía
Nacemento26 de outubro de 1936 Editar o valor en Wikidata (88 anos)
Huesca, España Editar o valor en Wikidata
Eurodeputada
Representa: Partido Popular

19 de xullo de 1994 – 19 de xullo de 1999

Circunscrición electoral: España

Deputada de España
13 de novembro de 1989 – 13 de abril de 1993

Circunscrición electoral: Circunscrición electoral de Madrid

Deputada de España
16 de xuño de 1987 – 2 de setembro de 1989
← Óscar Alzaga

Circunscrición electoral: Circunscrición electoral de Madrid

Actividade
Lugar de traballo Estrasburgo
Bruxelas
Madrid Editar o valor en Wikidata
Ocupaciónpolítica, enxeñeira Editar o valor en Wikidata
Partido políticoPartido Popular Editar o valor en Wikidata
Participou en
9 de abril de 2003Democracia sen rabia Editar o valor en Wikidata

BNE: XX848947 Dialnet: 264049

Traxectoria

editar

María Teresa Estevan ingresou na Escola de Enxeñeiros Industriais de Barcelona, onde foi a primeira Enxeñeira Industrial da Universidade Politécnica de Barcelona, [2] sendo a primeira muller do Corpo Estatal de Enxeñeiros Industriais, así como a terceira muller en España en obter este título.[3]

Despois de traballar en empresas cementeiras, químicas, refinerías e gasodutos, dende 1968 ata 1975 traballou na Dirección Xeral de Enerxía cando se iniciou o proceso de autorización de centrais nucleares. Como ela declarou, estaba no nacemento de todas as plantas. [3]

De 1977 a 1982, foi directora xeral de Medio Ambiente e secretaria da Comisión Interministerial de Medio Ambiente. Posteriormente ingresou no Partido Popular, co que foi elixida deputada por Madrid, nas eleccións xerais de España de 1986 e nas de 1989 . Durante eses anos formou parte da Comisión de Industria do Congreso dos Deputados. Foi elixida deputada nas eleccións ao Parlamento Europeo de 1994 e de 1994 a 1997 foi membro da Comisión de Investigación, Desenvolvemento Tecnolóxico e Enerxía do Parlamento Europeo .

Dende 1999 ata 2000 presidiu o Consejo Superior de Industria y Energía. En 2000, foi nomeada asesora da Comisión Nacional de Energía e dimitiu en 2001 cando foi nomeada Presidenta do Consello de Seguridade Nuclear, cargo que ocupou ata a súa xubilación en 2006. En 2004, durante a crise provocada polas anomalías da central nuclear de Vandellòs, enviou un informe ao Congreso dos Deputados, minimizando os danos, e criticando a ecoloxistas e socialistas.[3][4]

Foi decana do Colexio Oficial de Enxeñeiros Industriais de Madrid entre 2012 e 2016, institución que en 2007 a recoñeceu coa Mención de Honra á Traxectoria Profesional.[5]

En 2019 a Real Academia de Ingeniería concedeulle o premio "Ingeniero Laureado”" ademais do World Engineering Award que a Federación Mundial de Organizacións de Enxeñería (WFEO) lle concedeu en setembro de 2018.[6]

Polémica

editar

A xestión de María Teresa Estevan foi cualificada de nefasta por Greenpeace, que a acusa nun informe de "enganar ao Parlamento e á opinión pública", e durante o seu mandato producíronse escándalos que provocaron, entre outros, unha multa do Ministerio de Economía á Central de Zorita por un importe de 300.000 euros.[7]

Pola súa banda, Estevan denunciou publicamente a existencia dunha campaña contra ela co obxectivo de pechar as centrais nucleares.[8]

Entre as polémicas máis graves figura a ocultación ao Congreso dos Deputados e á opinión pública da gravidade do suceso ocorrido o 25 de agosto de 2005 na central nuclear de Vandellós-2.[9]

O seu paso por diversas institucións estivo caracterizado polo nepotismo, colocando a familiares e amigos, entre os que destaca o seu propio xenro, a quen situou sen experiencia algunha como xefe do gabinete de prensa do CSN.[7]

  1. "Premio mundial de ingeniería para la oscense María Teresa Estevan Bolea". Heraldo.es. Arquivado dende o orixinal o 29 de setembro de 2018. Consultado o 22 de outubro de 2018. 
  2. "La oscense María Teresa Estevan Bolea, primera mujer que gana el Premio Mundial de Ingeniería". Arquivado dende o orixinal o 23 de outubro de 2018. Consultado o 23 de outubro de 2018. 
  3. 3,0 3,1 3,2 Méndez, Rafael (17 de xullo de 2005). "Estevan Bolea, siempre la primera". El País (en castelán). ISSN 1134-6582. Consultado o 22 de outubro de 2018. 
  4. La presidenta del CSN envió al Congreso un informe 'maquillado' sobre Vandellòs a El País, 29 de abril de 2005
  5. "Historia de las Menciones Honoríficas del COIIM". Arquivado dende o orixinal o 14 de xullo de 2016. Consultado o 08 de decembro de 2021. 
  6. "María Teresa Estevan Bolea Reconocida por la Real Academia de Ingeniería con el "Ingeniero Laureado" - COIIM". Arquivado dende o orixinal o 31 de xullo de 2019. Consultado o 31 de xullo de 2019. 
  7. 7,0 7,1 "Los cinco años de Estevan Bolea al frente del CSN" (PDF). 
  8. "La presidenta del CSN denuncia una "campaña" contra ella para cerrar las nucleares". El País (en castelán). EFE. 13 de maio de 2005. ISSN 1134-6582. Consultado o 2 de xuño de 2020. 
  9. "Las diez mentiras de la presidenta del Consejo de Seguridad Nuclear".