José Brandariz Ramos
José Brandariz Ramos, nado en Carral cara a 1888 e finado na Coruña en 9 de marzo de 1938, foi un canteiro e sindicalista galego.
Biografía | |
---|---|
Nacemento | c. 1888 Carral, España |
Morte | 9 de marzo de 1938 (49/50 anos) A Coruña, España |
Causa da morte | pena de morte, ferida por arma de fogo |
Actividade | |
Ocupación | canteiro, sindicalista |
Traxectoria
editarInstalado na Coruña como canteiro. Delegado do Sindicato de Canteiros da Federación Local Obrera da CNT e socio do Centro de Estudios Sociales Germinal. Co golpe de Estado do 18 de xullo de 1936 estivo agochado e formou parte dunha rede clandestina de militantes confederais. Detido no verán de 1937, foi xulgado por rebelión militar o 30 de outubro xunto con Jaime Baella Pérez, Ángel Fernández Fernández, Ricardo Martín González, Marcelino Calviño Pato, Jesús López Casado, Felisardo Brandariz Souto, Manuel Lantes Fernández, Juan Aguiar Brandariz, Juan Couso Martín e Roberto Seoane Ferreiro,[1] e condenado a pena de morte. Foi fusilado o 9 de marzo de 1938 xunto con Cándido Sánchez Rodríguez, Jaime Baella Pérez, Ángel Fernández Fernández, Ricardo Martín González, Marcelino Calviño Pato, Jesús López Casado e Felisardo Brandariz Souto.[2][3]
Vida persoal
editarFoi pai de Felisardo Brandariz Souto.
Notas
editarVéxase tamén
editarBibliografía
editar- Fernández, Eliseo; Pereira, Dionisio (2004). O anarquismo na Galiza. Santiago de Compostela: Positivas. pp. 36, 39–40, 249, 268. ISBN 84-87783-79-1.
- Grandío Seoane, Emilio (2001). Vixiancia e represión na Galicia da guerra civil: o "Informe Brandariz", (A Coruña, 1937). Sada: Do Castro. ISBN 84-8485-017-X.
- Fernández Prieto, Lourenzo; et al. (2011). A represión franquista na comarca da Coruña. Santiago de Compostela: Edicións Laiovento. pp. 53–54. ISBN 978-84-8487-288-7.