Venera-D

Venera-D (en ruso Вене́ра-Д; Венера Долгоживущая, Venus Longa-vida)^[1] é unha sonda ou estación espacial interplanetaria automática rusa (AMS) para o estudo de Venus, un análogo da Magalhães estadounidense. O lanzamento do dispositivo estaba previsto para 2029. De ter éxito, Venera-D sería a primeira sonda do Programa Venera lanzada por Rusia desde 1984.

Até 2022 era o principal e prometedor proxecto de ИКИ РАН (IKI RAN) para o período posterior a 2025, despois de que a misión de explorar Xúpiter e os seus satélites tivese que aprazarse por falta de financiamento. En 2022, como resultado da imposición de sancións contra Rusia en relación coa invasión rusa de Ucraína, o conselleiro delegado de Roscosmos, Dmitry Rogozin, dixo que unha maior participación dos Estados Unidos no proxecto ruso Venera-D era inadecuada.^[2]

• 2012 — Un simposio planetario no IKI RAN reuniu a científicos de todo o mundo, incluíndo Rusia, EUA e a UE, para discutir a relevancia dun proxecto internacional para a investigación de Venus. O proxecto Venera-D foi seleccionado como o principal candidato para este rol.^[3]
• 2013 - Foi creada un equipo de traballo conxunto, a Joint Science Definition Team (JSDT), con representantes de Rusia e EUA, co obxectivo de identificar os obxectivos científicos para a investigación de Venus e planificar unha posible misión conxunta ao planeta.
• 2014 - suspensión dos traballos do grupo mixto de traballo do proxecto Venera-D.
• 2015 - continuación dos traballos do grupo de traballo conxunto sobre o proxecto Venera-D.
• 2016 - Exclusión do proxecto Venera-D do borrador do Programa Espacial Federal para 2016-2025 ; 28 de xullo de 2016 - reunión do grupo de traballo científico conxunto ruso-estadounidense Roscosmos / IKI - NASA sobre o proxecto.
• 14-16 de marzo de 2017 - negociacións do grupo científico conxunto de traballo IKI/Roscosmos-NASA sobre o proxecto Venera-D.
• 2019 - Definíronse as tarefas e prioridades para a misión; o proxecto estaba na fase de finalización de proxecto previo ao borrador, após comezar a fase da proposta técnica. Viktor Vorontsov, un dos desenvolvedores do proxecto Venera, afirmou que se consideraban atrasos no financiamento e 2028 e 2031 como datas alternativas para o lanzamento.^[4]
• 2022 - o proxecto pasa a ser executado só por Roscosmos; en voo, estaba previsto utilizar unha manobra gravitatoria, ampliando a área do planeta dispoñible para aterrar. O lanzamento estaría previsto para 2029, desde o cosmódromo de Vostochny.^[5]

En 2017, Roscosmos propuxo a inclusión dun subsatélite de até 120 kg e sondas de globo na misión 'Venera-D', con varias cargas útiles propostas pola comunidade científica. Foi designado o IKI RAN como organización líder para a elaboración dun programa integral de investigación científica sobre Venus.^[6]

En 2019, Alexander Sergeev estimou nuns 800 millóns de dólares a misión científica conxunta de Rusia e EUA para estudar Venus. Propúxose que Rusia se encargase da entrega e a plataforma de descenso, mentres que os Estados Unidos se encargarían do satélite e da aeronave tipo dirixible; as sondas estudarían a atmosfera de Venus e estarían máis tempo en comparación con misións anteriores (12 horas). Xapón e países da UE mostraron interese en unirse ao proxecto proporcionando equipamento científico^[7] (cámaras de infravermellos e ultravioleta para o orbitador, dous espectrómetros de cartografía e unha cámara para observar a superficie no lado nocturno de Venus en o rango do infravermello próximo do espectro, que é importante para a busca dunha posible actividade térmica e volcánica. Ludmila Zasova dixo que de recibir financiamento nun futuro próximo, o lanzamento sería posíbel.^[8]

A Academia Rusa de Ciencias propuxo adiar o lanzamento a 2029, con financiamento adicional. O IKI RAN estimou que o tempo de produción sería de 10 anos. A prioridade sería a aterraxe do dispositivo en latitudes altas. En outubro de 2019, o grupo de traballo ruso-estadounidense elixiu os lugares de aterraxe. Considerouse a posibilidade de existencia de vida microorgánica na capa de nubes de Venus.

No 2020, Roscosmos anunciou a intención de desenvolver un programa de exploración de Venus de alcance similar ao programa lunar ruso, que incluiría o proxecto 'Venera-D'.^[9]

Preparación e posta en marcha

En marzo de 2021, o IKI RAS anunciou o comezo do deseño técnico do proxecto, que duraría dous anos cun custe duns 550 millóns de rublos para estes traballos até 2025. O proxecto pretendía usar o deseño básico da estación de aterraxe soviética das misións Venera e Vega, e o lanzamento sería en 2029.

En maio de 2021, a Roscosmos encargou á NPO Lavochkin o desenvolvemento técnico do proxecto, coun orzamento de 318,15 millóns de rublos. O obxectivo era finalizar os traballos en febreiro de 2023, enfocándose no estudo de Venus e na posibilidade de recuperar mostras para a Terra. O lanzamento planificado para 2029 usaría o foguete Angara-A5.^[10] A partir de abril de 2022, o deseño de Venera-D empezou, e en setembro do mesmo ano, a proposta técnica para a sonda foi aprobada e recomendada para avaliación polas principais organizacións de investigación espacial.^[11] En xuño de 2023, o IKI RAN informou que, debido á situación política, as cámaras xaponesas e o espectrómetro italiano non serían incluídos. Esta decisión impactaría no estudo da atmosfera de Venus, o cal se tratará de resolver con outros métodos.^[12]

Cronoloxía

O lanzamento de Venera-D estaba previsto para decembro de 2027 ou xaneiro de 2028, usando o vehículo de lanzamento Angara-A5 dende o cosmódromo Vostochny. En marzo de 2021, confirmouse o lanzamento para 2029. En outubro de 2021, anunciouse a data específica do lanzamento para o 11 de novembro de 2029. Porén, en abril de 2022, o xefe de Roscosmos, Dmitry Rogozin, comunicou un aprazamento indefinido do lanzamento.^[13]

No ano 2007, anunciouse a posibilidade de unir a misión rusa Venera-D co programa europeo de investigación planetaria (ESA), propoñendo un lanzamento entre 2016 e 2018. Esta colaboración propoñía un módulo orbital europeo a partir de Venera Express, un módulo de aterraxe ruso, un globo de investigación europeo e sondas menores, e un pequeno globo xaponés. Unha das opcións discutidas consistía no lanzamento dunha nave espacial desde o Centro Espacial de Kourou por un vehículo de lanzamento Soyuz-2 Союз-2» (Soyuz-ST «Союз-СТ») cunha etapa superior Fregat, en 2013.^[14] No entanto, ao longo dos anos, as datas de lanzamento foron sufrindo constantes cambios até finalmente ser trasladadas a 2026-2027.^[1]

En 2016, discutíronse plans para unha misión conxunta Venera-D entre Roscosmos e a NASA , propondo un lanzamento en 2026 cun vehículo Angara-A5 desde o cosmódromo de Vostochny. As datas de copia de seguridade eran 2027 e 2029. A contribución rusa incluiría un módulo orbital e un módulo de aterraxe, e os estadounidenses propuñan instrumentos e sondas pequenas de longa duración. Outros elementos adicionais foron a plataforma manobrável da NASA, VAMP (Venus Atmospheric Manoeuvrable Platform), e varias sondas pequenas baseadas en electrónica de alta temperatura. Tamén se considerou a inclusión de globos de deriva libre ou un subsatélite. A misión visaba estudar a atmosfera e a superficie de Venus e a desaparición da súa auga. No caso de que se proporcionase un foguete medio Zenith , poderíase engadir un radar italiano, e de utilizar o vehículo de lanzamento de clase pesada Proton-M, a expedición incluiría unha sonda á deriva, que funcionaría a unha altitude de 45-50 km durante un mes.

Lugar de aterraxe: Lyudmila Zasova, xefa do laboratorio de espectroscopia planetaria IKI-RAN e colíder do grupo de traballo do proxecto, informou en 2019 que cinco grupos de especialistas seleccionaron sitios de aterraxe no hemisferio norte de Venus. A colaboración russo-americana para o estudo de Venus comezou en 2013, pero suspendeuse en 2014 e retomouse en 2015. A pesar de que o proxecto non estaba incluído no Programa Espacial Federal ruso para 2016-2025, os EUA financiaron parte do proxecto desde 2017. En 2020, Roscosmos anunciou que o proxecto estaba a ser implementado como un proxecto só ruso, sen participación estranxeira.^[15] Porén, en 2021, esperábase aínda que Venera-D fose unha misión rusa con participación activa dos EUA e posiblemente doutros países. As sancións impostas a Rusia en 2022 en resposta á guerra de Ucraína llevaron a Roscosmos a declarar inadecuada a futura participación dos EUA no proxecto.^[16]

A estación interplanetaria automática "Venera-D" está formada por un orbitador e un módulo de aterraxe para un estudo exhaustivo da atmosfera de Venus, a súa superficie, a súa estrutura interna e o plasma circundante.

Xusto despois da aterraxe, Venera-D despregaría pequenas estacións e comezaría a tomar mostras do chan. 15 minutos despois do desembarco, a recollida de mostras de solo venusiano completaríase e comezaría a súa análise. 45' despois, Venus-D comezaría a transmitir datos científicos á Terra. Tres horas despois da aterraxe, a estación deixaría de funcionar debido ao quecemento do seu sistema de radio.^[17] Nese tempo, 340 mb de datos serían transmitidos á Terra.^[18]

• O financiamento para o deseño da Venera-D, cuxo custo foi estimado en varios centos de millóns de rublos, procederá da Axencia Federal de Organizacións Científicas (FANO), tras ser excluído do Programa Espacial Federal de Roscosmos debido a restricións orzamentarias.

Este artigo (ou sección) está desactualizado(a). A información fornecida mudou ou é insuficiente.

• En marzo de 2021, Lev Zeleny, xefe do IKI RAS, declarou que o financiamento para o programa Venera-D comezara e esperaba que fose suficiente para os seguintes 2 anos, cun gasto previsto de arredor de 550 millóns de rublos en desenvolvemento até o 2025. En maio dese ano, Roscosmos asignou a NPO Lavochkin 318,15 millóns de rublos para desenvolver unha proposta técnica para o complexo espacial Venera-D, cunha finalización prevista en febreiro de 2023. Porén, dado o contexto actual das sancións a Rusia e a situación en Ucraína, esta información pode estar desactualizada.

O goberno autorizou a creación de sistemas espaciais de nova xeración para impulsar a investigación fundamental no campo espacial. Isto implica a preparación dun plan técnico detallado para o proxecto "Venera-D", que foi asignado ao código de rango medio ROC: "Perspectiva" ("Venera-D" (TP)) "

No futuro, está previsto crear unha estación complexa Venera-Glob ("Венера-Глоб"), cuxa tarefa sería un estudo exhaustivo de Venus. Incluiría un orbitador, unha estación venusiana de longa duración, sondas con globos e posiblemente un rover.

A Galipedia ten un portal sobre: Rusia

• Atmosfera de Venus
• ESA
• IKI RAN
• NASA
• Programa Venera
• Proton-M
• Roscosmos
• Zenith-2

• Consello de deseñadores xefes do proxecto Venera-D Arquivado 18 de xuño de 2013 en Wayback Machine. // federalspace.ru
• O voo dunha estación automática a Venus, que está planificado por Roscosmos, pode converterse nun proxecto conxunto coa NASA // Rambler
• "Entregar materia á Terra desde a superficie do planeta": científico ruso sobre as tarefas da misión espacial Venera-D // (en ruso) RT, 18 de outubro de 2021