Tensión superficial

Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. (Desde xaneiro de 2017.)

Na física, a tensión superficial é un efecto que ocorre na zona superficial dun líquido que leva a súa superficie a se comportar como unha membrana elástica.

Este efecto permite que insectos camiñen sobre a auga e que pequenos obxectos como agullas ou láminas floten na superficie dun líquido.

As forzas de cohesión entre as moléculas dos líquidos son responsables do fenómeno da tensión superficial. No interior da masa dun líquido, cada molécula é atraída de forma igual en todas as direccións polas moléculas veciñas, de modo que a forza resultante é cero. Polo contrario, as moléculas da superficie non teñen outras moléculas do líquido por encima delas e, por tanto, son atraídas cara ao interior do líquido. Isto crea certa presión interna e forzas na superficie do líquido que crean a tensión superficial e fan que a superficie do líquido se contraia para ter unha área mínima.

Se ningunha forza actúa na dirección dunha superficie, esta é plana. Na superficie de separación entre dous medios, se a presión nos medios é diferente, isto fai que se exerza unha forza normal á superficie de separación que tende a curvala.

A tensión superficial está relacionada coa diferenza de presión entre os dous lados dunha interface pola ecuación de Laplace:

${\displaystyle \Delta P\ =\ \gamma \left({\frac {1}{R_{x}}}+{\frac {1}{R_{y}}}\right)}$

onde:

• ΔP é a diferenza de presións.
• γ é a tensión superficial.
• R_x e R_y son os raios de curvatura da interface nas dirección x e y.

A solucións desta ecuación determinan a forma das gotas de auga, burbullas, meniscos e moitas outras.

• 
  Pompas de xabón
• 
  diagrama da tensión superficial nun elemento diferencial

Commons ten máis contidos multimedia sobre:  Tensión superficial