Meteor (satélites)

Meteor é unha familia de satélites meteorolóxicos soviéticos e rusos.^{[1][2][3][4][5]}

Meteor agrupa toda unha serie de familias de satélites meteorolóxicos que comezaron a ser desenvolvidos na época soviética e continuaron evolucionando ata seguir sendo usados pola actual Rusia nas súas formas máis modernas. Os satélites Meteor orixinais comezaron a ser lanzados en 1964 e foron os primeiros satélites meteorolóxicos da Unión Soviética.^{[1][2][3][4][5]}

Meteor 1 foi a primeira serie de satélites meteorolóxicos soviéticos. Foron desenvolvidos por VNIIEM, tiñan unha masa duns 2200 kg e estaban estabilizados nos tres eixos, cun corpo presurizado e dous paneis solares. Eran inxectados en órbitas polares duns 600 km de altura. Levaban os seguintes instrumentos a bordo:

• Unha cámara de televisión baseada en vidicon para o rango espectral entre 0,3 e 0,8 micrómetros cunha resolución de entre 1,25 e 3 km.
• Unha cámara infravermella para o entre entre 8 e 12 micrómetros, cunha resolución de 15 km.
• Un sensor de radiación para medir o fluxo de radiación solar, a radiación térmica da superficie terrestre e da cobertura de nubes e da atmosfera. Funcionaba no rango de lonxitudes de onda de entre 0,3 e 3,30 micrómetros, cunha resolución de 40 x 50 km.

Lanzáronse 38 Meteor 1 entre 1964 e 1977, todos mediante foguetes Vostok-2M, aínda que os once primeiros foron nomeados baixo a denominación Kosmos e só a partir da décimo segunda unidade se empezou a usar a denominación Meteor 1. Ademais, as unidades 18, 25 e 28 a 31 coa denominación oficial foron realmente parte da serie Meteor-Priroda.^[6]

Meteor 2 foi a continuación mellorada dos Meteor 1. Levaban a bordo tres cámaras de televisión para o espectro visible e infravermello, un radiómetro de cinco canais e outro para medir densidades de fluxo no espazo próximo á Terra. Meteor 2-21 levaba a bordo ademais un retrorreflector para medicións por láser desde terra.^[7]

Lanzáronse 21 Meteor 2 entre 1975 e 1992, os primeiros mediante foguetes Vostok-2M e o resto mediante foguetes Tsiklon-3. Os satélites tiñan unha masa duns 1300 kg e eran inxectados en órbitas polares de 850 x 950 km de altura.^[7]

Meteor 3 foi a terceira xeración de satélites meteorolóxicos polares soviéticos. Tiñan unha masa de entre 2150 e 2250 kg e eran inxectados en órbitas heliosincrónicas. A bordo levaban os seguintes instrumentos:

• Os sistemas de cámaras de televisión MR-2000M e MR-900B.
• O radiómetro infrevermello Klimat.
• Un espectrómetro multicanal.
• O medidor de radiación RMK-2.

Ademais Meteor 3-6 levaba o instrumento TOMS da NASA, similar ao que levaba o satélite Nimbus 7, e Meteor 3-7 levaba unha serie de instrumentos proporcionados por Francia e Alemaña.^[8]

Lanzáronse 7 Meteor 3 entre 1984 e 1994, o primeiro deles infrutuoso, e todos mediante foguetes Tsiklon-3.^[8]

Meteor 3M debía ser a serie que continuara aos Meteor 3, pero finalmente se lanzou unha única unidade, co resto sendo canceladas. Meteor 3M-1 levaba a bordo o instrumento estadounidense SAGE-3. Levaba tamén a cámara MR-2000-M1, un radiómetro Klimat e os instrumentos MIVZA, MTVZA, MSU-E, SFM-2, KGI-4C e MSGI-5EI. O satélite, con 2477 kg de masa, foi lanzado o 10 de decembro de 2001 mediante un Zenit-2 a unha órbita polar de 996 x 1016 km de altura e deixou de funcionar o 6 de marzo de 2006 debido a un problema co seu sistema de enerxía, máis alá do seu tempo de vida esperado de 3 anos.^[9]

Meteor-M é a xeración de satélites que debía substituír os Meteor 3M e da cal se lanzou tamén unha única nave. O satélite, Meteor-M 1, tiña unha masa duns 2900 kg e leva os seguintes instrumentos a bordo:^[10]

• MSU-MR: unha cámara multiespectral de baixa resolución para o estudo da cobertura nubosa.
• KMSS: unha cámara multicanal para estudo da superficie terrestre.
• MTVZA-GYa: unha cámara e sondador para a obtención de perfís atmosféricos de temperatura, humidade e vento a nivel do mar.
• Severjanin: un radar de apertura sintética en banda X para a monitorización do xeo.
• DCS: un sistema de recolección de datos.
• GGAK-M: un conxunto de instrumentos helioxeofísicos.

Foi lanzado o 17 de setembro de 2009 mediante un foguete Soiuz 2-1b Fregat.^[10]

Meteor-M 2 é a continuación de Meteor-M 1. Teñen unha masa de 2750 kg e son lanzados mediante foguetes Soiuz-2-1b. Levan os seguintes instrumentos a bordo:^[11][12]

• MSU-MR: unha cámara multiespectral de baixa resolución para o estudo da cobertura nubosa.
• KMSS-2: unha cámara multicanal para estudo da superficie terrestre.
• MTVZA-GYa: unha cámara e sondador para a obtención de perfís atmosféricos de temperatura, humidade e vento a nivel do mar.
• IKFS-2: un sondador infravermello para perfiles atmosféricos de humidade e temperatura.
• BRK-SSPD: un sistema de recolección de datos.
• RK-SM-MKA: un sistema de radio para axuda en rescates.

Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría:  Meteor

• Vostok-2M
• Tsiklon-3
• Zenit-2
• Soiuz 2-1b Fregat