Mar ao norde

Mar ao norde é un libro de poesía de Álvaro Cunqueiro publicado en 1932 por Nós.^[1] Foi reeditada pola Editorial Galaxia na Obra en galego Completa I (1980)^[2].

Hai unha edición bilingüe con tradución ao castelán por Xavier Rodríguez Baixeras.^[3]

Mar ao norde (1932) un libro de iniciación, a súa primeira obra, cun sincretismo vangardista con algo de cubismo ou creacionismo, reaccionando contra o imaxinismo de moda e con aproximacións a Manuel Antonio (no que hai maior fondura no tratamento do tema común do mar). Son poemas breves e concisos nos que se opoñen o mar e a terra, e a illa é o centro na última parte. É unha poesía xeométrica e fría, desde unha postura de deshumanización da arte, con escasas concesións á sentimentalidade.

Segundo Xosé Ramón Pena:

"Mais estoutro mar de Cunqueiro resulta, polo contrario, un mar situado "Máis alá", un mar abstracto, despoboado de calquera referencia que permita establecer os fíos entre a experiencia e a propia experiencia metaforizada: Mentres en en Manuel Antonio o mar é suxeito da poesía (activo) ou subxectiva de quen poetiza, no de Mondoñedo, o mar é simplemente obxecto (pasivo) onde poetizar."^[4]

Segundo o Diccionario da literatura galega:

"Obra ousada que cómpre adscribir a un deliberado sincretismo vangardista máis que ó cubismo ou ó creacionismo, malia deseñaren os breves poemas, case estampas, un simbólico itinerario que opón terra a mar, sendo a illa da terceira parte o eixo central, co que obtén, cunha grande economía de medios, un elevado rendemento poético. Trátase de compsocións case deshumanizadas, dun hermetismo consubstancial que intenta evita a imposición dun único sentido."^[5]

-Porto

• Cinco fiestras colgadas
• Sin que naide o soupera (6 versos)
• Sombra en presencia pura (8 versos)

-Mar outa

• Illa: oco insumiso (7 versos)
• Este é o punto mesmo (13 versos)
• Unha, dúas, tres: a lancha (6 versos)
• Unha cóxega morna: así (7 versos)
• Tamén o mar, hoxe (10 versos)
• Coma un ollo: Todo o branco do serán (10 versos)
• Xa non hai aquela simple (7 versos)
• Nidia dede a note (4 versos)
• A vosa soedá óuvese (8 versos)

-Illa

• Xa teño a noite e o día (7 versos)
• E como doi a luz (11 versos)
• ROSAL (3 versos)
• Agora –van lendo- (5 versos)
• Eu nona ollei nascer. Déronma (12 versos)
• Lua mollada chegáballe do mar (9 versos)
• Move. Corre. É a hora enteira (6 versos)

-Terra adentro

• ¿Non coñeces o mar? ( 8versos)
• Non sei si a fiestra hoxe (10 versos)

• Carballo Calero, R. (1975) [1963]. Historia da literatura galega contemporánea. Galaxia. pp. 748–766. ISBN 84-7154-227-7. 
• López-Casanova, A. (1994). Álvaro Cunqueiro e a vangarda poética. Fundación Alfredo Brañas.