Lingua sango
| Sango yângâ tî sängö | ||
|---|---|---|
| Pronuncia: | [jáŋɡá tí sāŋɡō] | |
| Outros nomes: | eshisango, kisangu, rori | |
| Falado en: | República Centroafricana, República Democrática do Congo, Chad | |
| Total de falantes: | 620.000 (2017) 1,6 millóns como segunda lingua | |
| Familia: | Ngbandi crioulo Sango | |
| Escrita: | Latino | |
| Status oficial | ||
| Lingua oficial de: |  República Centroafricana
| |
| Regulado por: | Instituto de Lingüística Aplicada[1] | |
| Códigos de lingua | ||
| ISO 639-1: | sg
| |
| ISO 639-2: | sag | |
| ISO 639-3: | ambos:sag — Sangosnj — Sango de ribeira
| |
| Mapa | ||
| Status | ||
 | ||
A lingua sango (tamén escrita sangho) é unha lingua crioula baseada na lingua ngbandi. É a principal lingua franca da República Centroafricana, onde é oficial. Ten uns 404 000 falantes nativos, pero chega até os 1,6 ou 5 millóns como segunda lingua, distribuídos entre a República Centroafricana, o Chad e a República Democrática do Congo.[3]
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Le Sango Arquivado 14 de marzo de 2012 en Wayback Machine. (en francés)
- ↑ Moseley, Christopher e Nicolas, Alexandre. "Atlas of the world's languages in danger". unesdoc.unesco.org. Consultado o 11 de xullo de 2022.
- ↑ (Karan 2006, 12.3 Sango: Classification and vocabulary base)
Véxase tamén
[editar | editar a fonte] |
Existe unha versión da Wikipedia en Lingua sango |
Outros artigos
[editar | editar a fonte]Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Buquiaux, Luc. Jean-Marie Kobozo et Marcel Diki-Kidiri, 1978 Dictionnaire sango-français...
- Diki-Kidiri, Marcel. 1977. Le sango s'écrit aussi...
- Diki-Kidiri, Marcel. 1978. Grammaire sango, phonologie et syntaxe
- Diki-Kidiri, Marcel. 1998. Dictionnaire orthographique du sängö
- Henry, Charles Morrill. 1997. Language, Culture and Sociology in the Central African Republic, The Emergence and Development of Sango
