Fanhui Shi Weixing

Fanhui Shi Weixing (satélite recuperable), abreviadamente FSW, é o nome dunha serie de satélites chineses recuperables de recoñecemento tanto civil como militar. Foron lanzados un total de 23 entre 1974 e 2005, cun único fallo. Os FSW agrúpanse en diferentes variantes, con cada unha delas con características distintas á anterior.^[1]

O programa que deu lugar á variante orixinal comezou en 1966, co seu primeiro lanzamento en 1974, que fallou por un problema co cableado. Posteriormente lanzáronse nove, entre 1975 e 1987, sen problemas. Tiñan forma de cono romo, unha masa duns 1800 kg e levaban cámaras coas que facer fotografías en película que logo era recuperada cando os satélites volvían a terra. Estaban formados por dúas seccións: o módulo de reentrada, de 1,5 m de longo, e o módulo de equipamento e retropropulsión, de 1,6 m. O seu diámetro máximo era de 2,2 m. Alimentábanse mediante baterías e non tiñan capacidade de manobra en órbita. Lanzábanse sen cofia, os catro primeiros mediante foguetes CZ-2A e os seis restantes mediante CZ-2C.^[1][2]

Os FSW-1 foron a continuación dos FSW-0. Ademais das cámaras de recoñecemento é posible que levasen experimentos de microgravedade a bordo. Tiñan unha maior masa (ata 2100 kg) pero a mesma forma cónica cunha altura total de 3,14 m (a dividir entre as seccións de reentrada e de equipamento) e 2,2 m de diámetro máximo. Tamén se alimentaban con baterías e se lanzaban sen cofia. Tiñan unha maior resolución: de entre 10 e 15 m para as cámaras de película (que só podían revelarse unha vez recuperadas) e de 50 m para as cámaras CCD, que ofrecían imaxes case en tempo real. Lanzáronse cinco cápsulas deste modelo, todas mediante foguetes CZ-2C entre 1987 e 1993, a última das cales non puido recuperarse por un problema co sistema de control de actitude. A duración típica de cada misión era de entre 7 e 10 días.^[1][3]

Da versión FSW-2 lanzáronse tres satélites entre 1992 e 1996, os tres mediante foguetes CZ-2D. Tiñan unha maior lonxitude e masa que os anteriores, 4,6 m e 3000 kg, pero o mesmo diámetro máximo, 2,2 m. Seguían tendo a mesma estrutura en dous módulos e seguían usando baterías como fonte de alimentación. As melloras en resolución e fiabilidade permitiron que cada satélite devolvera ata 13 veces máis volume de información que as versións anteriores. Os FSW 2 si tiñan certa capacidade de manobra en órbita, na que podían permanecer ata 18 días.^[1][4]

Lanzáronse tres FSW-3 entre 2003 e 2005, todos mediante foguetes CZ-2D. Podían permanecer ata 24 días en órbita.^[1][5]

A última versión constou de dous satélites, lanzados en 2004 e 2005 mediante CZ-2C. A diferenza de tódolos anteriores, lanzáronse dentro de cofias. Podían permanecer 27 días en órbita.^[1][6]

• CZ-2A
• CZ-2C
• CZ-2D