de Havilland Mosquito
| de Havilland Mosquito | |
|---|---|
 Mosquito B. Mk XVI | |
| Tipo | bombardeiro lixeiro, cazabombardeiro, caza nocturno |
| Fabricante | de Havilland |
| Deseñado por | Ronald Bishop |
| Primeiro voo | 25 de novembro de 1940 |
| Introducido | 15 de novembro de 1941 |
| Retirado | 1963 |
| Principais usuarios | Royal Air Force Real Forza Aérea do Canadá Real Forza Aérea de Australia Forzas Aéreas do Exército dos Estados Unidos |
| Produción | 1940 - 1950 |
| Unidades construídas | 7 781 |
O de Havilland Mosquito foi un bombardeiro lixeiro británico da segunda guerra mundial. Foi un dos avións máis versátiles da guerra xunto co Ju 88 alemán. Foi deseñado como bombardeiro de grande velocidade sen armamento defensivo e voou por primeira vez o 25 de novembro de 1940. Entrou en servizo en maio de 1942.
O Mosquito foi adaptado tamén para facer traballos de bombardeiro táctico diario a baixa e media altura, bombardeiro nocturno a grande altura, explorador, caza diúrno e nocturno, caza-bombardeiro, ataque marítimo e avión de recoñecemento rápido. Tamén sería usado pola British Overseas Airways Corporation (BOAC) como transporte.
Cando o Mosquito entrou en produción en 1941, era un dos avións operativos máis rápidos do mundo. Entrou en servizo facendo labores de defensa nocturna contra os ataques da Luftwaffe sobre Reino Unido, destacando na defensa contra a ofensiva aérea alemá da operación Steinbock en 1944. Ofensivamente, as unidades de Mosquitos tamén levaron a cabo misións nocturnas protexendo directa e indirectamente aos bombardeiros pesados británicos, axudando a que a RAF reducise as súas perdas en 1944 e 1945. O Mosquito incrementou as perdas de cazas nocturnos alemáns ata o punto de que as perdas destes eran o dobre das que lle facían aos aliados. Como bombardeiro tomou parte de "ataques especiais", tales coma ataques de precisión sobre campos de prisioneiros, ás bases Gestapo ou das forzas de intelixencia e seguridade alemás, así como ataques tácticos apoiando ao exército británico na campaña de Normandía. Algúns Mosquitos tamén traballaron no comando costeiro da RAF durante a batalla do Atlántico, atacando U-Boats da Kriegsmarine e concentracións de mercantes, particularmente na ofensiva do golfo de Biscaia en 1943, na cal foron afundidos ou danados bastantes U-Boats.
O Mosquito tamén foi usado nos teatros do Mediterráneo e de Italia, ademais de ser empregado pola RAF no sueste asiático e pola RAAF dende as súas bases de Halmaheras e Borneo na guerra do Pacífico.
Desenvolvemento
[editar | editar a fonte]De principios a mediados dos anos 30, de Havilland gañárase unha reputación polos seus inovadores avión de alta velocidade co seu deseño de carreiras DH.88 Comet. Posteriormente o avión de pasaxeiros DH.91 Albatross foi pioneiro no sistema de contrución de madeira composta usada no Mosquito. O Albatross para 22 pasaxeiros podía acadar unha velocidade de cruceiro de 340 km/h a 3 400 m, sendo máis rápido que o Handley Page H.P.42 e outros biplanos aos que substituía.[1] A construción monocasco de madeira non só aforraba peso e compensaba a baixa potencia dos motores de Havilland Gipsy Twelve usadas nese avión, senón que tamén simplificaba a produción e reducía o tempo de fabricación.[2]
Notas
[editar | editar a fonte]Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Bowman, Martin. de Havilland Mosquito (Crowood Aviation series). Ramsbury, Marlborough, Wiltshire, UK: The Crowood Press, 2005. ISBN 1-86126-736-3.
- Stroud, John. "Wings of Peace:- de Havilland Albatross." Aeroplane Monthly, Arquivado 13 de xullo de 2016 en Wayback Machine., Volume 18, número 206, xuño de 1990.
