Gustavo Balza
Biografía | |
---|---|
Nacemento | 1965 (58/59 anos) Caracas, Venezuela |
Actividade | |
Ocupación | director de cinema, guionista |
Gustavo Balza Gámez, nado en Caracas, Venezuela, en 1965, é un director de cine venezolano actualmente residente en Galicia.
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Gustavo Balza estudou xornalismo na Universidade Central de Venezuela e despois, en 1990, diplomouse na especialidade de dirección na Escuela Internacional de Cine y Televisión (EICTV), de San Antonio de los Baños, provincia de Artemisa, Cuba.
Desde principios da última década do século XX, Balza traballou como axudante de dirección e de produción en diversos filmes. Tamén realizou varias curtametraxes de ficción e publicitarias.
Producido polo Centro Nacional Autónomo de Cinematografía e a entidade francesa Fonds Sud Cinema, o filme Caracas, amor a muerte (2000) foi a primeira longametraxe de ficción de Gustavo Balza, quen tamén coescribiu a película xunto con Armando Coll. Se non fose polo seu título, que especifica o espazo onde transcorre a acción, Caracas, amor a muerte pode ocorrer en calquera cidade latinoamericana (nalgúns países chamouse El valle), onde unha adolescente embarazada se debate entre abortar ou dar a luz un bebé non desexado. O pai, un mozo violento, e o cura, opóñense ao aborto; e a súa avoa quere impedir que se repita a historia das mulleres da familia. Ninguén pensou que a futura nai é a única que ten o dereito a decidir con liberdade.
A finais de 2001, Balza trasladouse a Galicia, á Coruña. No país traballa como director de series e películas para a televisión.
Dirixiu o telefilme Secuestrados en Xeorxia (2001), varios capítulos das series de televisión As leis de Celavella (2004-2005) e Os Atánticos (2007), e foi axudante de dirección de Antón Dobao no telefilme O bosque de Levas (2006), de Manuel Martín Cuenca en O Tesouro (2007), e de Rodrigo Rodero na longametraxe El Idioma Imposible (2009). En 2011 dirixiu Doentes, mellor longametraxe de ficción na décima edición dos Premios Mestre Mateo, e dous anos máis tarde foi xefe de produción por Venezuela en Libertador, unha coproducción internacional sobre la vida de Simón Bolívar.
Filmografía (como director)
[editar | editar a fonte]- 2000 Caracas amor a muerte (filme)
- 2003 Secuestrados en Xeorxia (telefilme)
- 2004 As leis de Celavella (serie de televisión)
- Elemental, querido Paquiño, temporada 2, episodio 9 (6 de xuño de 2004)
- 2008-2009 Os Atlánticos (12 episodios)
- 1. Comuñón (21 de xaneiro de 2008)
- 2. Sorpresa (28 de xaneiro de 2008)
- 3. O meu bailador (18 de febreiro de 2008)
- 4. Perdedores (10 de marzo de 2008)
- 5. Coma a roda do muíño (31 de marzo de 2008)
- 6. Sen volta atrás (7 de abril de 2008)
- 7. Unha decisión difícil (2 de decembro de 2008)
- 8. Cuestión de confianza (9 de decembro de 2008)
- 9. Segredos e mentiras (16 de decembro de 2008)
- 10. Sexo, mentiras e cintas de gasolineira (23 de decembro de 2008)
- 11. My way (13 de xaneiro de 2009)
- 12. Licor do negro café (13 de xaneiro de 2009)
- 2011 Doentes (filme)
Galardóns e nomeamentos
[editar | editar a fonte]Ano | Categoría | Filme | Resultado |
---|---|---|---|
2011 | Mellor director | Doentes | Nomeado |
Mellor guión | Doentes | Nomeado |
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]- Cinelatinoamericano. Gustavo Balza (en castelán)
- Filmografía en IMDb (en inglés)
- Gustavo Balza: 'Doentes es una película con vocación universal' Diario El Mundo (en castelán)