Aron Nimzowitsch

Aron Nimzowitsch

Aron Nimzowitsch
Biografía
Nacemento	7 de novembro de 1886 Riga Letonia
Morte	16 de marzo de 1935 Copenhaguen Dinamarca
Causa da morte	pneumonía
Lugar de sepultura	cemiterio de Bispebjerg
País de nacionalidade	Letoa
Actividade
Campo de traballo	Xadrez e chess puzzle (en)
Ocupación	Xogador de xadrez
Nacionalidade deportiva	Dinamarca Rusia Letonia
Deporte	xadrez
Descrito pola fonte	Obálky knih,

Aron Nimzowitsch (en letón, Ārons Ņimcovičs, nado Aron Niemzowitsch ^[1], tamén coñecido como Nimzovich), nado o 7 de novembro de 1886 en Riga e finado o 16 de marzo de 1935 en Copenhaguen, foi un Gran Mestre Internacional de xadrez danés de orixe letón e a figura máis importante da escola hipermoderna.

Nimzowitsch proviña dunha familia xudía adiñeirada. Ós 8 anos aprendeu a xogar ao xadrez a mans do seu pai. Viaxou a Alemaña en 1904 para estudar filosofía, pero empezou a súa carreira como xogador profesional o mesmo ano e deixou os estudos. En 1922 trasladouse a Copenhaguen, momento que coincide co seu ingreso na elite do xadrecismo mundial. Obtivo a cidadanía de Dinamarca, país onde viviu ata a súa prematura morte por pneumonía en 1935.

Restrospectivamente considérase que Nimzowitsch era o terceiro mellor xogador do mundo, inmediatamente detrás de Alekhine e de Capablanca. Aínda que foi o seu contemporáneo, nunca xogou con eles nun encontro polo título.

Na súa época danesa xogou 22 torneos maxistrais e gañou ou compartiu 8 primeiros premios, 6 segundos e 3 terceiros. A súa mellor actuación foi Dresde en 1926, contra Alekhine; outros éxitos notables foron: Copenhaguen en 1923, Marienbad en 1925, Hanover en 1926, Londres en 1927, Bad Niendorf en 1927, Berlín en 1928, Carlsbad en 1929, sobre Capablanca, e Frankfurt en 1930. É de destacar o segundo lugar detrás de Alekhine en San Remo en 1930.

Algunhas aperturas de xadrez e variantes levan o seu nome; as máis famosas son: Defensa Nimzoindia (1.d4 Cf6 2.c4 e6 3.Cc3 Bb4) e a Defensa Nimzowitsch (1.e4 Cc6). Ambas exemplifican as súas ideas sobor do control do centro coas pezas. Tamén foi vital no desenvolvemento de dous sistemas da Defensa Francesa, a variante Winawer (nalgúns sitios coñecida como variante Nimzowitsch: 1. e4 e6 2. d4 d5 3. Cc3 Bb4) e a variante do avance (1. e4 e6 2. d4 d5 3. e5). Nimzowitsch influíu en numerosos xadrecistas, como Richard Réti e Tigran Petrosian, e a súa influencia perdura ata os nosos días.

En 1913 apareceron varios artigos que logo formarían parte do seu libro Mein System ("O meu sistema"). As teorías de Nimzowitsch contrapúñanse aos convencionalismos da época. Daquela xogadores como Alekhine, Lasker e ata Capablanca aceptaban as ideas do modernismo de Tarrasch como case universais. Nimzowitsch rompeu con esas ideas ao aplicar o control do centro usando pezas no canto de peóns, o bloqueo, a profilaxe e o uso refinado do fianchetto. Escribiu tres libros de estratexia: Die Blockade ("O bloqueo", 1925), Mein System ("O meu sistema", 1925) e Die Praxe meines System ("A práctica do meu sistema", 1929). O segundo, unha obra por demais influente, foi a súa gran contribución á literatura do xogo. Aquí plasmou os súas máis importantes ideas, mentres que no seu terceiro libro desenvolve estes conceptos e engade algúns novos ao expor os súas máis destacadas partidas, quizais máis entretidas que instrutivas.

• xogos de Nimzowitsch en muljadi.org
• Nimzowitch escribe artigos^{[Ligazón morta]}
• Nimzowitsch páxina de Chessgames.com
• 20 Posicións Cruciais das súas partidas
• Kmoch, Hans (2004). Grandes mestres (PDF). Chesscafe.com.