Anne e Patrick Poirier
Biografía | |
---|---|
Grupo | parella casada artistic duo (en) |
Anne Poirier (pt) (Marsella, 31 de marzo de 1942 - ). Artista Patrick Poirier (pt) (Nantes, 1941 - ). Pintora | |
Nacemento | Marsella e Nantes. A súa relación como dúo artístico naceu en París na súa época de estudantes. |
Actividade | |
Xénero artístico | Arte contemporánea |
Anne Poirier, nada o 31 de marzo de 1942 en Marsella) e Patrick Poirier, nado 5 de maio de 1942 en Nantes, son unha parella de artistas franceses.
Traxectoria e traballo artístico
[editar | editar a fonte]Anne e Patrick Poirier estudaron na École Nationale Supérieure des Arts Décoratifs de París de 1963 a 1966. Despois de gañar o Prix de Rome, viviron na Villa Medici de Roma de 1969 a 1971 como bolseiros da Académie de France en Roma.[1]
A estadía de ambos en Roma, onde presenciaron de primeira man as obras arqueolóxicas da Antigüidade, unha viaxe a Angkor no ano 1970, así como as experiencias da súa infancia na Francia destruída pola guerra, foron determinantes para a súa creación artística; O tema central das obras creadas polos Poirier é a memoria cultural, pero tamén o esquecemento. Consideran que a súa arte está próxima á arqueoloxía:[2]
“A memoria é a condición de todo acto creativo, de cada construción de futuro, pero tamén consistimos no esquecemento. Non hai memoria sen este enorme e poderoso contrapeso do esquecemento. O creador é só un arqueólogo da memoria e esquecemento"
Moitas das obras dos Poirier conteñen citas e escenografías da Antigüidade, que a parella de artistas organiza en novos contextos de significado: columnas tronzadas e rotas ou zonas oculares sobredimensionadas do "David" de Michelangelo. Iso fai que Anne e Patrick Poirier sexan considerados parte da corrente de "aseguramento de rastros" (tal como nas técnicas forenses de reconstrución).[3]
Obras (selección)
[editar | editar a fonte]- Ostia antica. 1971–1972
- Domus aurea. 1975–1977
- La grande colonne noire du Suchères. 1984–1985
- "Gorgobrunnen Medusa“, 1987
- Oculus historiae, oculus memoriae, oculus oblivionis. 1989–1990
- Mnemosyne. 1990–1991
- De la Fragilité du Pouvoir. 1989–1992
- Dépot de mémoire et d'oubli. 1992. Museum Ludwig Koblenz
- Folie de Pontevedra. Hortus conclusus na illa das Esculturas. 1999
- Danger zone. 2001
- War game. 2002
- Memoria Mundi. 2002, Kunstweg MenschenSpuren, Neandertal
Exposicións (selección)
[editar | editar a fonte]- Galerie Maenz Colonia, 1972
- Biennale de París, 1973
- Kunstverein en Hamburgo, 1974
- Bienal de Venecia, 1976, 1980, 1984
- Documenta 6 Kassel, 1977
- Musée National d'Art Moderne de París, 1978
- Galería Municipal da Lenbachhaus de Múnic, 1988
- Museo de Arte Moderna de Viena, 1994
- Centro de Arte Contemporáneo Linz, 2002 [4]
- Waldfrieden Sculpture Park, Wuppertal, do 29 de outubro de 2016 ao 8 de xaneiro de 2017[5]
Notas
- ↑ "Résidents Archivi". Villa Medici (en francés). Consultado o 2024-06-24.
- ↑ Citado en Helmut Friedel (ed.) e Petra Giloy-Hirtz na Guía de Arte para Múnic en Espazos Públicos 1972-1979 "Wegweiser Kunst für München im öffentlichen Raum 1972-1979". Hugendubel, Múnic, 1997 ISBN 3-88034-957-6, Páx. 151
- ↑ Günter Metken: Spurensicherung: Kunst als Anthropologie und Selbsterforschung. DuMont Reiseverlag, Ostfildern 1982, ISBN 3-7701-0954-6 (en alemán)
- ↑ Anne & Patrick Poirier Arquivado 24 de xaneiro de 2016 en Wayback Machine.. kunstaspekte.de, abgerufen am 5. Februar 2010
- ↑ Breve descrición do sitio web do Waldfrieden Sculpture Park, consultada o 17 de setembro de 2016 Arquivado 28 de novembro de 2021 en Wayback Machine. (en alemán)
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]A Galipedia ten un portal sobre: Francia |
Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Aleida Assmann: Erinnerungsräume. Formen und Wandlungen des kulturellen Gedächtnisses. C. H. Beck, München 1999, ISBN 3-406-50961-4.
- Jan Assmann: Krypta – Bewahrte und verdrängte Vergangenheit. Künstlerische und wissenschaftliche Explorationen des kulturellen Gedächtnisses. In: Bernhard Jussen (Hrsg.): Archäologie zwischen Imagination und Wissenschaft: Anne und Patrick Poirier. Wallstein, Göttingen 1999, ISBN 3-89244-347-5.
- Helmut Friedel (Hrsg.) und Petra Giloy-Hirtz: Wegweiser Kunst für München im öffentlichen Raum 1972–1979. Hugendubel, München 1997, ISBN 3-88034-957-6.
- Doris Angermann: Ensemble „Oculus historiae“. In: Steffi Roettgen (Hrsg.): Skulptur und Plastik auf Münchens Straßen und Plätzen. Kunst im öffentlichen Raum 1945–1999. IDEA-Verlag, Puchheim 2000, ISBN 3-88793-150-5.
Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]- Bibliografía relacionada con Anne Poirier no catálogo da Biblioteca Nacional de Alemaña.
- Poirier, Anne e Patrick: Occhio Piangente. Museumsverband Schleswig-Holstein