Cimento

O cimento ou alicerce, termos usualmente empregados en plural, ou cimentación ou fundación, é o conxunto das estruturas utilizadas para transmitiren as cargas das construcións ao solo. Debido a que a resistencia do chan é, xeralmente, menor que os piares ou muros que soportará, a área de contacto entre o terreo e a cimentación será proporcionalmente máis grande que os elementos soportados (agás en solos rochosos moi coherentes).

Os cimentos son importantes, pois son o grupo de elementos que soportan a superestrutura, para o cal se emprega a chamada zapata de cimentación, que divide as cargas da edificación en partes iguais de xeito que ningunha exceda a outra.

A elección do tipo de alicerces depende especialmente das características mecánicas do terreo, como a súa cohesión, o seu ángulo de rozamento interno, posición do nivel freático e tamén da magnitude das cargas existentes. A partir de todos estes datos calcúlase a capacidade portante, que, dependendo da homoxeneidade do terreo, úsase un ou outro tipo diferente de cimentación. Sempre que sexa posible, empréganse cimentos superficiais, xa que son menos custosos e máis simple de executar.

Tecnicamente, os cimentos superficiais, rasos ou directos son aqueles en que a profundidade de escavación está a pouca distancia da base do edificio, sendo máis empregadas en casos de cargas leves, como residencias, ou no caso de solo firme. A viga de cimentación (baldrame) é o tipo máis simple de cimento superficial. É unha viga, que pode ser de albanelaría, de formigón ou formigón armado construída directamente no solo, dentro dun pequeno foxo. Outro tipo de cimento superficial é a zapata, que pode ser do tipo illada, corrida ou centrada.

• Zapatas illadas: soportan piares illados que poden ser interiores, medianeiros ou de esquina
• Zapatas combinadas: dous piares contiguos.
• Zapatas corridas: conxunto de tres piares ou máis ou muros.
• Pozos de cimentación: buratos para piares illados.
• Vigas de cimentación: integran de xeito linear varios piares ou un muro.
• Emparrillados: vigas de cimentación, en xeral, en retícula.
• Placas de cimentación.

Os cimentos profundos son máis utilizadas en casos de edificios altos en que os esforzos do vento se tornan considerábeis, ou nos casos en que o solo só atinxe a resistencia desexada en grandes profundidades. Os tipos máis comúns de cimento profundo son as estacas cónicas e as estacas flotantes. As estacas, conforme o material de que son constituídas, poden ser: de madeira, metálicas, formigón armado ou premoldadas.