Clamidias

Para o xénero ver Chlamydia.

Clamidias
Chlamydia trachomatis
Clasificación científica
Dominio: Bacteria Filo: Chlamydiae Clase: Chlamydiae Cavalier-Smith 2002 Orde: Chlamydiales Storz and Page 1971 emend. Everett et al. 1999
Familias
?Candidatus Piscichlamydia Draghi et al. 2004 Criblamydiaceae Criblamydia ♠ Thomas et al. 2006 Estrella ♠ Thomas et al. 2006 Candidatus Rhabdochlamydiaceae Candidatus Rhabdochlamydia Kostanjsek et al. 2004 Chlamydiaceae Rake 1957 emend. Everett et al. 1999 Candidatus Clavochlamydia Karlsen et al. 2008 Chlamydia Jones et al. 1945 emend. Everett et al. 1999 Chlamydophila Everett et al. 1999 Parachlamydiaceae Everett et al. 1999 Candidatus Metachlamydia Corsaro et al. 2010 Protochlamydia ♠ Collingro et al. 2005 Neochlamydia Horn et al. 2001 Parachlamydia Everett et al. 1999 Simkaniaceae Everett et al. 1999 Simkania Everett et al. 1999 Candidatus Fritschea Everett et al. 2005 Waddliaceae Rurangirwa et al. 1999 Waddlia Rurangirwa et al. 1999

As clamidias ou Chlamydiae é un grupo de bacterias que constitúen un filo e unha clase, formado por bacterias patóxenas intracelulares obrigadas.^[1] Moitas clamidias coexisten co seu hóspede específico nun estado asintomático, e cóidase que eses hóspedes serven de reservorio para estas bacterias.^[2] Actualmente só se recoñece unha orde dentro do grupo, as Chlamydiales.

Todas as clamidias coñecidas só poden vivir infectando células eucarióticas. Son bacterias moi pequenas, tan diminutas ou máis ca algúns virus. As clamidias replícanse dentro das súas células hóspedes. A maioría das clamidias están localizadas dentro das células en corpos de inclusión ou vacúolos. Fóra das células poden sobrevivir só como unha forma extracelular infecciosa, que se transmite xeralmente por vía aérea. Son máis fáciles de illar cando están aínda dentro da célula. Non poden propagarse en medios de cultivo bacteriano de laboratorio.

Cavalier-Smith postulou que as Chlamydiae están dentro do clado Planctobacteria do gran clado Gracilicutes.

Unha enfermidade similar á producida polas clamidias, que afectaba aos ollos, xa se describiu na antiga China e nos manuscritos exipcios antigos. Unha descrición máis moderna das clamidias fixérona Halberstaedter e von Prowazek en 1907. As clamidias illáronse cultivándoas en ovos embrionados a partir das obtidas de pacientes afectados de pneumonite na epidemia de finais da década de 1920 e principios da de 1930; e a medidados do século XX xa se obtiveran a partir de ducias de especies de vertebrados infectadas. O termo chlamydia (que en grego significa manto) apareceu na literatura en 1945, aínda que recibiron tamén outros nomes como Bedsonia, Miyagawanella, axentes da ornitose, do TRIC, e do PLT.

En 1966, as clamidias foron recoñecidas como bacterias e o foi validado o xénero Chlamydia.^[3] A orde Chlamydiales foi creada por Storz e Page en 1971.^[4] Entre 1989 e 1999, foron recoñecidas novas familias, xéneros e especies. O filo Chlamydiae está establecido no Manual de bacterioloxía sistemática de Bergey.^[5]

En 2006, recolléranse datos xenéticos dunhas 350 liñaxes de clamidias,^[6] recoñecéranse catro familias de clamidias (Chlamydiaceae, Parachlamydiaceae, Simkaniaceae, e Waddliaceae),^[7][8] e fora proposta unha familia máis, as (Rhabdochlamydiaceae).

Chlamydiae é un peculiar grupo evolutivo de bacterias que se separou das outras bacterias hai aproximadamente mil millóns de anos.^[9][10] As especies deste grupo poden distinguirse xeneticamente das demais bacterias pola presenza de indels (inversións e delecións) conservados en diversas proteinas como a subunidade alfa da ARN polimerase, xirase B, factor de elongación termoinestable (Tu) e factor de elongación P, e por gran número de proteínas "sinatura" que son únicas de certas especies de clamidias.^[11][12] Os informes varían sobre a relación das clamidias coas Planctomycetales ou coas Spirochaetes.^[13][14] Porén, a secuenciación do xenoma indica que o 11% dos xenes de Candidatus Protochlamydia amoebophila UWE25 e o 4% de Chlamydiaceae son moi similares aos xenes dos cloroplastos, plantas, e cianobacterias.^[10] Pero a filoxenia e a presenza común de indels conservados en proteínas como a subunidade beta da ARN polimerase e a lisil-ARNt sintetase indican que os parentes máis próximos vivos destes organismos son as Verrucomicrobia.^[15] A comparación de xenes do ARN ribosómico serviu para facer unha filoxenia das estirpes coñecidas de Chlamydiae.^[6] O status único de Chlamydiae permitiu o uso de análises de ADN para o diagnóstico das clamidias.^[16] Comprobouse que Chlamydia trachomatis carece da proteína FtsZ, necesaria para a formación da parede divisoria na división binaria.^[17]

Describíronse tres especies de clamidias que infectan aos humanos, que son:

• Chlamydia trachomatis, que causa a enfermidade ocular chamada tracoma e a infección de transmisión sexual por clamidias que causa infeccións uroxenitais;
• Chlamydia pneumoniae (hoxe reclasificada como Chlamydophila pneumoniae), que causa unha forma de pneumonía;
• Chlamydia psittaci (hoxe Chlamydophila psittaci), que causa psittacose (afecta a papagaios e outra aves e pode ser transmitida aos humanos, nos que causa unha pneumonía atípica).

No cladograma móstrase a taxonomía actualmente aceptada baseada na LSPN List of Prokaryotic names with Standing in Nomenclature (LSPN) ^[18] e a filoxenia está baseada en datos do ARNr 16S do LTP 106 do Proxecto The All-Species Living Tree Project ^[19]

Notas:
♠ Liñaxes atopadas no (NCBI) pero non na LSPN. ♥ Liñaxes que non aparecen no NCBI (National Center for Biotechnology Information) e si na LSPN.

• Chlamydiae.com