Club Ourense Baloncesto

Club Ourense Baloncesto
Información xeral
Liga	Primeira FEB
Alcume	COB
Fundación	1979
Cores	Azul, amarelo
Presidente	Eduardo Villar
Director	Sergio Pérez
Adestrador	Moncho López
Vestimenta	Besten10
Localización
Cidade	Ourense, Galicia
Pavillón	Pazo Paco Paz
Capacidade	5 000
Inauguración	1988
Campionatos
C. Príncipe	1 (2000)
Copa Galicia	7 (1992, 1994–1995, 1997, 1999, 2001, 2006)
clubourensebaloncesto.com

O Club Ourense Baloncesto, S.A.D. é un club de baloncesto profesional da cidade de Ourense (Galicia). Fundado en 1979 como Club Bosco-Salesianos, ascendeu por primeira vez á Liga ACB en 1989. Na actualidade xoga na Primeira FEB tras ascender desde a LEB Prata na temporada 2021−22. O equipo xoga os seus partidos como local no Pazo dos Deportes Paco Paz, pavillón que conta con capacidade para 5 000 espectadores. O actual presidente do club é Eduardo Villar, mentres que o director deportivo é Sergio Pérez e o adestrador Guillermo Arenas.

O Club Ourense Baloncesto foi fundado en 1979 como Club Bosco-Salesianos, debutando na Terceira División, categoría na que competir durante os seus primeiros tres anos de existencia que supuxeron a consolidación do club ourensán. O primeiro ascenso ascenso na historia do club chegou na tempada 1983−84, cando con catro anos de existencia o equipo conseguiu o ascenso á Segunda División cun cadro composto integramente por xogadores galegos, case todos ourensáns.^[1]

A tempada 1984−85 supuxo, ademais do debut na Segunda División, a chegada de Caixa Ourense como patrocinador do equipo, unha relación que se prolongou durante seis tempadas. No seu debut na categoría o equipo conseguiu a permanencia, e na seguinte tempada chegou un novo ascenso. En maio de 1986 o COB disputou a fase de ascenso a Primeira División B en Badaxoz, que consistía en dous grupos de catro equipos cada un e nos que o campión conseguía o ascenso de categoría, o Ourense quedou encadrado con Guadalajara, Córdoba e Caja Navarra. A pesar da derrota inicial fronte a Caja Navarra, o equipo supero na prórroga ao Guadalajara no segundo partido da fase, e ao Córdoba no terceiro, situándose desde xeito no máis alto da clasificación do seu grupo. O día seguinte o equipo disputou a final da fase de ascenso fronte ao Andorra, campión do outro grupo e tamén ascendido, aínda que o COB perdeu por catro puntos.^[1]

O 16 de maio de 1986 o Real Madrid acudiu á cidade das Burgas a disputar un partido no Pavillón Municipal dos Remedios que causou grande expectación e que acabou por marcar o futuro do club. Ese mesmo ano, o 10 de xullo, naceu o Club Ourense Baloncesto, que foi rexistrado co número 869 de clubs en Galicia. Menos dun ano despois, o 6 de xuño de 1987, o COB fusionouse co Salesianos, adquirindo o novo club os dereitos do último.^[1]

A tempada 1988-89 foi histórica para o club ourensán, que da man de Ángel Navarro e un equipo integrado por José Abelleira, Nacho Estany, Carlos Suárez, Javier Ibáñez, Toño García, Douglas Arnold, Nacho Suárez, Ricardo García, Jordi Dardé, Jordi Planell, Carlos Rodríguez, Suso García e Fran Crujeiras, conseguiu o primeiro ascenso da súa historia á máxima categoría do baloncesto español, a Liga ACB. Ese ano foi ademais o primeiro que o COB xogou os seus partidos como local no Pazo Paco Paz, daquela coñecido como Pazo Finca Sevilla. Na liga regular o equipo finalizou na cuarta posición cun rexistro de 19 vitorias e 11 derrotas. Na primeira rolda dos play-offs, disputada ao mellor de tres encontros, o Caixa Ourense enfrontouse ao Júver Murcia, ao que derrotou tras gañar o primeiro e o terceiro encontros disputados en Ourense. Na segunda rolda, na que se decidían os dous equipos que ascendían á máxima categoría, medíronse ao Caja Madrid de Alcalá de Henares, no que salientaba a figura de Toñín Llorente e que finalizara a liga regular na primeira posición, dispoñendo polo tanto do factor cancha a favor. O COB, que conseguira rachar o factor cancha dos madrileños, tivo a oportunidade de gañar a serie no cuarto partido nun Pazo ateigado con 6 500 persoas nas bancadas, mais o Caja Madrid empatou a serie coa súa vitoria (69-82) e levouna de novo a Alcalá de Henares para disputar o quinto e definitivo encontro. O 27 de maio de 1989, nun Pavillón Ruiz de Velasco con 5 000 persoas nas bancadas das cales 900 se desprazaran á localidade madrileña, o COB conseguiu o ascenso logo de dúas prórrogas ás que se chegou logo de finalizar o tempo regulamentario con empate (78-78), igualdade que persistiu na primeira prórroga, na que aas curtas vantaxes madrileñas foron neutralizadas polos ourensáns, que empataron o partido da man de Ibáñez. Na segunda prórroga, unha falta cometida a 15 segundos do final contra Toño García levaron ao xogador do COB á liña de tiros libres, o que supuxo poñer ao seu equipo en vantaxe (94-95), ata dous lanzamentos tentou o equipo madrileño mais sen éxito.^[2][3][4]

Na tempada 1989−90 chegou o ascenso á liga ACB. Co nome de Caixa Ourense iniciou o 6 de setembro de 1987 a súa primeira andaina como Club Ourense Baloncesto pola 1ª División B, a segunda división española de baloncesto, na cancha do Santa Coloma. Atrás quedaba a época na que, configurado como Club Bosco-Salesianos, lograra dun xeito meteórico a súa chegada á elite do baloncesto español dende a súa fundación no ano 1979. Unha vez disputadas as dez primeiras xornadas da competición, a directiva cesa como primeiro adestrador a Manuel Fernández Rey pasando a levar a dirección técnica do equipo o ata aquela xogador Ángel Navarro. Caixa Ourense conclúe a primeira fase da liga cun balance de 26 encontros disputados, 11 vitorias e 15 derrotas, totalizando 2239 puntos a favor (86,1 de media) e 2277 (87,5 de media) en contra, números que lle levan a disputar a B-2, e onde as cousas non marcharían moito mellor, finalizando con 14 encontros disputados, 3 vitorias e 11 derrotas con 1267 puntos a favor e 1344 en contra. Todo isto levouno directamente a xogar o seu primeiro play-off por evitar o descenso de categoría.

Nesta primeira e nova experiencia o rival foi o Lliria, club dunha pequena localidade valenciana, mais moi emerxente no panorama baloncestístico español daquela. O Caixa Ourense vence a eliminatoria en maio de 1988 por 3-1, logrando manter a categoría e asegurándose un ano máis entre os mellores equipos do baloncesto español na segunda división. Os xogadores estranxeiros que reforzaron ao Caixa Ourense durante esa tempada foron inicialmente Howard Wood e Yomi Sangodeyi. Este último sufriu en xaneiro de 1988 aos sete minutos do encontro que disputaba ante o Badaxoz unha importante rotura no tendón de Aquiles que lle deixou fóra da competición para todo o que restaba de tempada. No seu lugar chegou Douglas Arnold.

Wood chegou con 28 anos a Ourense logo de ter concluído a súa formación universitaria na Universidade de Tennessee en 1981 e ser elixido ese mesmo ano na segunda rolda do Draft da NBA por Utah Jazz co número 27. Tras xogar algúns partidos con Utah pasou enseguida á CBA e posteriormente desembarcou en España no Cacaolat Granollers, para xogar tamén no Tizona Burgos e Pamesa Valencia. Yomi Sangodeyi era un destacado membro real dunha tribo nixeriana. Alcumado "O Príncipe" este pivote de 28 anos chegou a Ourense tras pasar pola SAM Houston State University ata 1984 ano no que foi seleccionado por New Jersey Nets no Draft de la NBA en terceira rolda co número 63. O seu pasado antes de chegar a Galiza presentaba un paso por Florencia na A-2 italiana, Tenerife e Navarra. O último en chegar foi Douglas Arnold en xaneiro de 1988 para substituír por lesión a Sangodeyi. Cando chegou este ala-pivote de 2,03 tiña 26 anos. Formado en Texas Christian University saíu en 1983 elixido en cuarta rolda do Draft da NBA por Utah Jazz no posto 76. Anteriormente xogara durante tres tempadas no Racing Paris da liga francesa e ata Ourense chegou sendo cortado en decembro na liga belga. Na tempada 1996−97 o Xacobeo Ourense finalizou a liga regular na 16ª posición con 10 vitorias e 24 derrotas, polo que tivo que disputar os play-offs pola permanencia fronte ao Murcia (17º clasificado na liga regular), ao que derrotou en catro partidos.^[5]

Na tempada 1997−98 o equipo descende á LEB, na que permaneceu durante dous anos, ata que na tempada 1999−2000 acadou novamente o ascenso á ACB da man de Sergio Valdeolmillos. Ademais, esa tempada o club conseguiu o seu primeiro título oficial a nivel estatal logo de gañar a Copa do Príncipe en Granada ante o Tenerife.^[6][7] Con todo, o soño de permanecer entre os mellores remata esa mesma tempada, na que descende novamente á LEB, dende a tempada 2000−01, o COB non xogou máis na ACB.

No verán de 2002, no medio da disputa entre a FIBA e a Euroliga, o Ourense foi invitado para competir na recentemente creada FIBA Champions Cup. Ante a negativa dos equipos da Liga ACB, a FIBA invitou a equipos da Liga LEB Ouro á súa nova competición continental, ofrecéndolles a León Caja España e Etosa Murcia, que rexeitaron a invitación, que foi ofrecida a Ourense e Unelco Tenerife, que si aceptaron. O equipo ourensán dirixido por Salva Maldonado e liderado por Lester Earl e Ben Ebong, tiña como obxectivo o ascenso á Liga ACB e vía na competición continental un xeito de madurar o equipo. Os das Burgas quedaron encadrados no grupo B da Conferencia Oeste, xunto co Strasbourg francés, Ovarense e Portugal Telecom porutugueses, Kapfenberg austríaco, e o Liège belga. Na primeira rolda o equipo finalizou na segunda posición do seu grupo por detrás do Strasbourg e cun rexistro de seis vitorias e catro derrotas. Na seguinte rolda, viuse as caras con equipos complicados como o Prokom Trefl Sopot polaco ou o Ventspils letón,^[a] non sendo quen de pasar de rolda logo de colleitar dúas vitorias e catro derrotas. A participación na competición europea tampouco foi acompañada polos resultados que se esperaban no club na competición doméstica, na que finalizaron na novena posición, quedando eliminados dos play-offs de ascenso á Liga ACB.^[8][9]

Logo de catro anos na categoría de prata do baloncesto español, o COB descendeu á LEB 2 na tempada 2004−05, permanecendo nesa categoría (ben baixo a denominación de LEB 2 ou de LEB Prata) ata a tempada 2008-09, na que acadou novamente o ascenso a LEB Ouro. O equipo ourensán, con problemas económicos e deportivos, finalizou ese ano na 17ª posición da táboa na tempada 2003−04, tendo que xogar o play-off pola permanencia fronte o Drac Inca, ao que derrotou nun axustado quinto e decisivo encontro ao equipo balear (91-93), conseguindo deste xeito a permanencia. O ano seguinte volveu finalizar a liga regular na zona do play-off pola permanencia, que xogou fronte ao UB La Palma. O COB perdeu a eliminatoria en catro partidos (3-1), o que certificaría o seu descenso á terceira categoría do baloncesto español.^[10][11][12]

Na súa primeira tempada na LEB 2 o equipo finalizou na cuarta posición,^[11] e na tempada 2006−07 o Club Ourense Baloncesto conseguiu o seu segundo título estatal, desta volta a Copa LEB-2, logo de derrotar ao Ciudad de La Laguna por 90-80 no Multiúsos Fontes do Sar de Santiago de Compostela ante unhas 1 500 persoas.^[13] Na liga, o COB quedou próximo a lograr o ansiado ascenso que o devolvera á segunda categoría. Con todo, dúas malas tempadas levaron ao club ourensán ao bordo da disolución.^[11]

Na tempada 2010−11 o equipo ourensán descendeu novamente á terceira categoría do baloncesto español, a LEB Prata, logo de tan só dúas tempadas na LEB Ouro nas que o club, por primeira vez en anos, acadou unha relativa estabilidade económica que o levou a conseguir pagar as nóminas puntualmente. O adestrador Paco García non conseguiu crear un cadro competitivo na que foi a súa segunda tempada nin dirixir o grupo, polo que foi cesado e substituído por Rafa Sanz, con quen o equipo conseguiu unha certa mellora, que acabou sendo insuficiente para manter a categoría logo de finalizar colista na competición con tan só nove vitorias.^[14][15]

Durante os primeiros meses na LEB Prata o club conseguiu manter a masa social e coidar o aspecto económico, chegando a reducir a débeda que tiña o club. Malia o relativo mal inicio do equipo dirigido polo exadestrador do Breogán Rubén Domínguez, que encadeou tres derrotas nas dez primeiras xornadas de competición,^[14] o equipo conseguiu o ascenso logo de finalizar na segunda posición a liga regular por detrás do River Andorra, e superar na final dos play-offs ao CB Prat Joventut (3-1).^[16]

O 2 de xuño de 2015, con Gonzalo de Vitoria no banco, o COB acadou por terceira vez na súa historia o ascenso á liga ACB despois de 14 anos, logo de vencer a eliminatoria fronte ao Club Baloncesto Breogán no quinto e definitivo partido da serie (91-65), sendo a primeira que o conseguía como local logo de recuperar o factor cancha. Con todo, non lle foi permitido xogar nesta liga, negándoselle a súa entrada na ACB ata a seguinte temporada,^[17][7] na que a Asemblea da liga ACB decidiu ratificar un acordo para a inscrición do COB nas competicións da temporada 2016-17^[18].

Na tempada 2020−21 o COB descendeu por terceira vez na súa historia á cuarta categoría do baloncesto español logo dun mal inicio no que o equipo non realizou un bo xogo, o que o levou a finalizar a primeira volta da primeira fase de competición na penúltima posición, o que puxo en perigo a permanencia xa en decembro.^[19] Na segunda fase o COB viuse relegado ao grupo que disputaba a permanencia, debutando cunha vitoria fronte ao Força Lleida,^[20] con todo, os bos resultados non acompañaron aos ourensáns, que se xogaron a tempada nunha derradeira xornada na que dependían de si mesmos e na que mesmo tiñan opcións para disputar os play-offs de ascenso á Liga ACB, mais a derrota 77-78 no Pazo ante o Real Murcia Baloncesto condenou ao equipo galego ao descenso de categoría.^[21][11] Logo do descenso deportivo, o COB iniciou nos despachos o intento por manter a categoría, ao que se uniu o Força Lleida, que descendera xunto cos galegos á terceira categoría. Ourensáns e cataláns propuxeron a modificación do formato da LEB Ouro, experimentaría unha ampliación ata os 24 equipos.^[22][11] Tras a finalización da temporada, o COB é adquirido polo Grupo Hereda.

Nos seus primeiros anos de existencia, o equipo xogou os seus partidos como local no Pavillón Municipal dos Remedios da capital ourensá.^[1] Este pavillón, situado na Avenida Pardo de Cela a carón do Río Miño, foi o 1 de xuño de 1969 co partido de baloncesto correspondente á Final da Copa entre o Real Madrid e o Joventut de Badalona con vitoria do equipo catalán por 82−81. Alén de eventos deportivos, neste pavillón realízanse outros actos culturais como concertos musicais.^[23]

Na temporada 1988−89 o Club Ourense Baloncesto trasladouse desde Os Remedios ao Pavillón Finca Sevilla.^[24] O pavillón, que segue a utilizar na actualidade, foi inaugurado en setembro dese mesmo ano tras ser construído en tempo récord con vistas á organización de diferentes eventos de masas, entre eles un posíbel ascenso do COB á Liga ACB.^[25] O pavillón, posteriormente denominando Pazo Provincial dos Deportes Paco Paz, depende da Deputación Provincial de Ourense.^[26] Conta cunha pista de parquet cunhas dimensión de 57,50 x 32 metros,^[27] e pode acoller nas súas bancadas a 5 500 persoas.^[28] Despois da construción do Pazo, construíuse nas proximidades o complexo de Expourense.

O Club Ourense Baloncesto naceu co nome Club Bosco-Salesianos en 1978 e dous anos despois chegou o seu primeiro acordo importante de patrocinio coa empresa Aspol polo que o equipo pasou a denominarse "Bosco Aspol", aínda que un ano despois o sponsor do club pasou a ser "Fajauto Electromecánica". Na tempada 1983-84 chegou un novo patrocinador, a empresa propiedade do primeiro socio de honra do club Manuel Vázquez “Arnoya”, Ouro Ribeiro, coa que conseguiu o ascenso á Segunda División, no que sería o primeiro da súa historia.^[1]

Na tempada 1984-85 comezou o patrocinio de Caixa Ourense, que se prolongou durante seis anos nos que a entidade financeira foi o patrocinador principal do COB, que pasou a ser coñecido polo nome da entidade "Caixa Ourense".^[1] Seguidamente, na tempada 1991-92, xa co equipo na Liga ACB e logo da marcha de Caixa Ourense, o equipo pasou a estar patrocinado pola cooperativa avícola ourensá Coren, que levou a outras mudanzas no club como a substitución da pita do monte como mascota pola galiña de Coren, ou mesmo nos cánticos da afección. Baixo o patrocinio de Caixa Ourense e Coren o club viviu os seus mellores anos.^[1][29]

Na tempada 1995-96 o Xacobeo 99 pasou a patrocinar o club, que adoptou o nome de "Xacobeo 99 Ourense".^[30]

Na tempada 2009-10 o club chegou a un acordo coa empresa ourensá Aguas de Sousas polo que pasou a denominarse "Aguas de Sousas Ourense".^[31]

Na tempada 2020-21 o Club Ourense Baloncesto adoptou o nome de Ibereólica Ourense logo dun acordo de patrocinio coa empresa de enerxías renovables Ibereólica, que lle deu nome ao equipo e uniuse a Estrella Galicia, que na tempada anterior chegara a un acordo de patrocinio de tres tempadas co club ourensán.^[32]

Ao longo da súa historia o COB tivo distintas mascotas, dende unha pita do monte á galiña que adoptou cando a entidade pasou a ser patrocinada pola cooperativa avícola Coren. Na actualidade a mascota do club é "O Lobo", un lobo que leva a imaxe do club a diferentes eventos como presentacións en escolas, e que tivo unha boa acollida entre o público infantil.^[33][34]

Ano	Nivel	Liga	Pos.	V–D	Copa do Rei	Outras copas		Competicións europeas
1979–80	4	3ª División
1980–81	4	3ª División	6º
1981–82	4	3ª División	6º
1982–83	4	3ª División	6º
1983–84	4	3ª División	1º
1984–85	3	2ª División	4º
1985–86	3	2ª División	2º
1986–87	2	1ª División B	17º	16–18
1987–88	2	1ª División B	18º	17–27
1988–89	2	1ª División B	1º	24–14
1989–90	1	ACB	21º	16–28	Primeira rolda
1990–91	1	ACB	11º	18–22	Primeira rolda
1991–92	1	ACB	21º	13–27	Primeira rolda
1992–93	1	ACB	8º	17–18	Segunda rolda
1993–94	1	ACB	8º	15–19	Cuartos de final
1994–95	1	ACB	15º	17–21	Segunda rolda
1995–96	1	ACB	17º	16–26
1996–97	1	ACB	16º	13–25
1997–98	1	ACB	18º	9–29
1998–99	2	LEB	7º	18–17		Copa Príncipe	CF
1999–00	2	LEB	2º	26–13		Copa Príncipe	1º
2000–01	1	ACB	18º	9–25
2001–02	2	LEB	3º	28–10		Copa Príncipe	SF
2002–03	2	LEB	9º	14–16				3 FIBA EuroCup Challenge	FG	8–8
2003–04	2	LEB	16º	17–22
2004–05	2	LEB	17º	12–26
2005–06	3	LEB 2	4º	22–16
2006–07	3	LEB 2	3º	25–16		Copa LEB 2	1º
2007–08	3	LEB Prata	14º	12–22
2008–09	3	LEB Prata	10º	15–15
2009–10	2	LEB Ouro	15º	13–21
2010–11	2	LEB Ouro	18º	9–25
2011–12	3	LEB Prata	2º	25–11
2012–13	2	LEB Ouro	13º	11–20
2013–14	2	LEB Ouro	12º	8–18
2014–15	2	LEB Ouro	2º	28–10
2015–16	2	LEB Ouro	8º	17–18
2016–17	2	LEB Ouro	9º	19–19
2017–18	2	LEB Ouro	14º	13–21
2018–19	2	LEB Ouro	5º	23–15
2019–20	2	LEB Ouro	10º	10–14
2020–21	2	LEB Ouro	16º	11–15
2021–22	3	LEB Prata	3º	23–9

Copa Príncipe

• Campións (1): 2000

Copa LEB-2

• Campións (1): 2007

Copa Galicia

• Campións (7): 1992, 1994, 1995, 1997, 1999, 2001, 2006^[35]
• Subcampións (12): 1989, 1990, 1993, 1996, 1998, 2000, 2002, 2003, 2010, 2011, 2012, 2019

Ibereólica Renovables Ourense 2020-2021 (LEB Ouro)
Xogadores	Adestradores
Pos. # Nac. Nome Altura Peso 2.0 !E 0 ! Brito, Diogo 1.98 m (6 ft 6 in) 93 kg (205 lb) 1.0 !B 5 ! Dimitrijevic, Djordje 1.88 m (6 ft 2 in) 82 kg (180 lb) 3.0 !A 6 ! Vázquez, Manu 1.98 m (6 ft 6 in) 80 kg (176 lb) 5.0 !P 7 ! Menzies, Aaron 2.21 m (7 ft 3 in) 120 kg (265 lb) 2.0 !E 10 ! Henríquez, Adonys 1.98 m (6 ft 6 in) 98 kg (215 lb) 3.0 !A 13 ! Tomàs, Joan 2.01 m (6 ft 7 in) 82 kg (180 lb) 4.0 !AP 14 ! Mazaira, Álex 2.06 m (6 ft 9 in) 104 kg (230 lb) 2.0 !E 15 ! Navarro, David 1.93 m (6 ft 4 in) 82 kg (180 lb) 5.0 !P 20 ! Joseph, Arkeem 2.06 m (6 ft 9 in) 127 kg (280 lb) 4.5 !AP/P 22 ! Fall, Massine 2.08 m (6 ft 10 in) 100 kg (220 lb) 1.0 !B 24 ! Uriz, Mikel 1.78 m (5 ft 10 in) 74 kg (164 lb) 4.0 !AP 26 ! Van Wijk, Kevin 2.03 m (6 ft 8 in) 104 kg (230 lb)	Adestrador Gonzalo García de Vitoria Lenda (C) Capitán Lesionado Cadro Actualizado: 16-10-2020

Referencias

• Sitio oficial
• Documental do primeiro ascenso do COB á Liga ACB