Saltar ao contido

quenlla

do Galizionario, dicionario galego na Internet.

Vexa na Galipedia o artigo acerca de «quenlla».

quenlla¹

Etimoloxía: do latín canicula, diminutivo de canis, co significado de tiburón de pequeno tamaño.

Pronuncia: [ˈkɛn.ʎɐ] (AFI)

Substantivo masculino

quenlla (sg: quenlla; pl: quenllas)

(Ictioloxía) Tiburón peláxico, que se distribúe por todos os océanos e mares do mundo. É de cor azul escura no dorso, cos costados de cor azul máis viva e branca na rexión ventral. Ten unha lonxitude media de 2,5 m (máximo, 4 m nas femias), cun peso medio de 80 kg. Pertence á orde dos carcarriniformes (Carcharhiniformes), familia dos carcarrínidos (Carcharhinidae).
(Ictioloxía) Por extensión, un dos nomes dos tiburóns, en xeral.

Traducións

(1) Prionace glauca

Nome científico: Prionace glauca (Cantor, 1849).
Africáner: blouhaai ^(af).
Alemán: Blauhai ^(de).
Aragonés: tinturera ^(an).
Asturiano: canía ^(ast), caella ^(ast), tintorera ^(ast).
Bielorruso: блакітная акула ^(be).
Bretón: morc'hast c'hlas ^(br).
Búlgaro: синя акула ^(bg).
Castelán: tintorera ^(es), tiburón azul ^(es), azulejo ^(es).
Catalán: tintorera ^(ca).
Checo: žralok modrý ^(cs).
Croata: modrulj ^(hr).
Corso: pesciucane ^(co).
Danés: blåhaj ^(da).
Eslovaco: žralok belasý ^(sk), žralok modrý ^(sk).
Esperanto: blua ŝarko ^(eo).
Finés: sinihai ^(fi).

Francés: requin bleu ^(fr), peau bleue ^(fr).
Galés: morgi glas ^(cy).
Grego: γλαυκοκαρχαρίας ^(el).
Húngaro: kékcápa ^(hu).
Inglés: blue shark ^(en).
Irlandés: siorc gorm ^(ga).
Islandés: bláháfur ^(is).
Italiano: verdesca ^(it), squalo azzurro ^(it).
Lituano: melsvasis ryklys ^(lt).
Macedonio: сина ајкула ^(mk).
Neerlandés: blauwe haai ^(nl).
Noruegués: blåhai ^(no).
Polaco: żarłacz błękitny ^(pl), rekin błękitny ^(pl).
Portugués: tubarão-azul ^(pt), tintureira ^(pt), guelha ^(pt), cação-azul ^(pt), bico-doce ^(pt), focinhudo ^(pt), mole-mole ^(pt), tubarão-de-focinho ^(pt).
Romanés: rechin albastru ^(ro).
Ruso: синяя акула ^(ru).
Sardo: canisca ^(sc).
Serbio: модруљ ^(sr) / modrulj ^(sr).
Sueco: blåhaj ^(sv).
Turco: pamuk balığı ^(tr).
Ucraíno: акула блакитна ^(uk).
Vietnamita: cá mập xanh ^(vi).

(2) Calquera especie de tiburón

Véxase «tiburón».

Referencias

Fernández Rei, Francisco (2006). No mar todo se move: áreas léxicas na nomenclatura da fauna marítima da Gallaecia (Lingua e territorio). pp. 387-460. Instituto da Lingua Galega.

quenlla²

Pronuncia: [ˈkɛn.ʎɐ] (AFI)

Substantivo masculino

quenlla (sg: quenlla; pl: quenllas)

Rego que se fai nun terreo para conducir auga.
- Sinónimos: cal, caldeira, calexa, canle.
Nun muíño, canle por onde vai caendo o gran á moa desde a moega.
- Sinónimos: adella, calexa, cangalleira, causela.
Estreito val entre montañas utilizado normalmente como lugar de paso.
- Sinónimos: calexa, canella, canellón.

Traído desde «https://gl.wiktionary.org/w/index.php?title=quenlla&oldid=734908»

Categorías agochadas: