James Best

James Best
akteur
James Best ier yn syn karriêre, yn 'e westernsearje Frontier.
persoanlike bysûnderheden
echte namme	James Best
nasjonaliteit	Amerikaansk
berne	26 july 1926
berteplak	Powderly (Kentucky)
stoarn	6 april 2015
stjerplak	Hickory (Noard-Karolina)
etnisiteit	Angelsaksysk Amerikaansk
jierren aktyf	1950 – no
offisjele webside
www.jamesbest.com

James Best (berne as: Jules Guy; Powderly (Kentucky), 26 july 1926 – Hickory (Noard-Karolina), 6 april 2015), wie in Amerikaansk akteur, tillefyzjeprodusint, keunstner, sjonger, muzikant, skriuwer en heechlearaar. Hoewol't er ek as film- en stimakteur wurke, waard er it bekendst troch syn tillefyzjerol as de ûnnoazele en omknoffeljende de sheriff Rosco P. Coltrane yn 'e populêre searje The Dukes of Hazzard.

James Best waard yn 1926 berne as Jules Guy yn it plakje Powderly, yn Muhlenberg County, yn 'e steat Kentucky. Syn mem wie in suster fan Ike Everly, de heit fan it popduo de Everly Brothers. Doe't hja yn 1929 stoar, bedarre Best as trijejierrich jonkje yn in weeshûs. Letter waard er oannommen troch Armen (1897-1984) en Essa Best (1896-1988), dy't him James neamden. Yn harren gesin groeide er op yn Corydon, yn súdlik Indiana.

Best sette yn 1950 mei syn aktearkarriêre útein mei in lyts roltsje yn 'e film One Way Street. Fan doe ôf oan fertolke er in ferskaat oan rollen yn in breed skala oan filmsjenres. In pear fan syn bekendere iere rollen wiene dy fan Jason Brown yn 'e histoaryske film Seven Angry Men, út 1955, oer de militante abolysjonist John Brown en dy syn soannen, en dy fan Kit Caswell yn 'e western Cole Younger, Gunfighter, út 1958, oer it libben fan 'e beruchte bandyt Cole Younger. Guon oare films dêr't er yn spile wiene de The Naked and the Dead (1958), in adaptaasje fan it wurk fan Norman Mailer; de western Ride Lonesome (1959); de komeedzje Three on a Couch (1966); it drama Ode to Billy Joe (1976); en de western Firecreek (1968), wêryn't er mei James Stewart en Henry Fonda spile.

Ek op 'e tillefyzje wie Best withoefaak te sjen, bygelyks yn Annie Oakley, Wagon Train, The Adventures of Kit Carson, Pony Express, Bonanza, Gunsmoke, Have Gun – Will Travel, The Twilight Zone, The Fugitive en The Andy Griffith Show, wêryn't er de rol fan 'e jonge gitarist Jim Lindsey hie.

Best briek lykwols pas troch doe't er yn 1979 troch tillefyzjeprodusint en -regisseur Gy Waldron yn 'e rol fan 'e Rosco P. Coltrane cast waard, de ûnnoazele, korrupte en altyd omknoffeljende sheriff yn 'e hitsearje The Dukes of Hazzard, dy't kear op kear de slach ferlear tsjin 'e rebelske mar oprjochte neven Bo en Luke Duke, spile troch John Schneider en Tom Wopat. Letter fertelde Best dat er it personaazje fan 'e karikaturale sheriff ûntwikkele út in stimke dat er wolris brûkte as er mei syn jonge bern oan it boartsjen wie. The Dukes of Hazzard rûn sân tillefyzjeseizoenen, fan 1979 oant 1985. Op 'e set fan 'e searje rekke Best fral goed befreone mei Sorrell Booke, dy't Boss Hogg, de korrupte county-kommissaris fan Hazzard County spile, dy't Rosco syn baas en sweager wie. Neffens fraachpetearen mei de makkers fan 'e rige ymprovisearren Best en Booke gauris har ûnderlinge dialogen ûnder de opnamen.

Nei't The Dukes of Hazzard yn 1985 ophold, helle Best nea wer itselde nivo fan populariteit. Likegoed gied er troch mei aktearjen, benammentlik op 'e tillefyzje, en dêrnjonken wurke er ek as stimakteur, wêrby't er syn stim liende oan ferskate tekenfilmfigueren. Yn kontrast mei syn komyske optreden as Rosco P. Coltrane spile er yn 1991 yn 'e ôflevering Sweet, Sweet Blues fan 'e plysjerige In the Heat of the Night de earnstige rol fan Nathan Bedford, in beroufolle moardner dy't besiket om mei syn misdie yn it reine te kommen. Dêrfoar waard Best beleanne mei in Crystal Reel Award foar bêste akteur.

Njonken syn aktearwurk wie Best ek wurksum as sjonger, lietsjeskriuwer en muzikant (gitarist). Fierders wied er in heech oanskreaune aktearcoach yn Hollywood (dêr't guon fan 'e grutte stjerren fan hjoed de dei syn learlingen wiene). Fan 1976 oant 1978 wied er ferbûn oan 'e Universiteit fan Mississippy, yn Oxford (Mississippy), dêr't er toanielles joech. Yn 'e njoggentiger jierren ferfear er nei Floarida, dêr't er ferskate jierren heechlearaar wie oan 'e Universiteit fan Sintraal Floarda, yn Orlando. Yn 2009 kaam Best syn autobiografy út: Best in Hollywood: The Good, the Bad and the Beautiful. Doe't er heech op jierren rekke, die Best net in soad aktearwurk mear, al ferfolle er fan en ta noch wolris in roltsje, mar nammenste mear lei er himsels ta op syn aktiviteiten as keunstner en skilder, dêr't er ek al in beskate namme mei makke hie.

Best wie trije kear troud. Ut syn earste houlik, dêr't net folle oer bekend is, hied er in soan, Gary. Hy wertroude yn 1959 mei Jobee Ayers, mei wa't er twa dochters krige, Janeen en Jojami. Dat twadde houlik einige yn 1970 yn in skieding. Yn 1986 troude er mei syn trêde frou Dorothy, dy't oan syn dea ta by him bleau. Hy wenne lange tiid yn Lake Murray, yn 'e steat Súd-Karolina, oant er sa yn 'e minnichte rekke dat er net mear thús bliuwe koe. Op 6 april 2015 ferstoar Best yn in fersoargingstehûs yn Hickory, yn Noard-Karolina. Hy waard 88 jier. Best wie de omke fan aktrise en model Jennifer Lyons, en de skoanheit fan akteur en sjonger Michael Damian.

• (in) Offisjele webside fan James Best
• (in) Folsleine filmografy fan James Best yn 'e Internet Movie Database (IMDb)

Boarnen, noaten en/as referinsjes:

Foar boarnen en oare literatuer, sjoch ûnder: References, op dizze side. Commons  Ofbylden dy't by dit ûnderwerp hearre, binne te finen yn de kategory James Best fan Wikimedia Commons.