[go: up one dir, main page]

Edukira joan

Kees van Dongen

Wikipedia, Entziklopedia askea
Kees van Dongen

(1923)
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturakCornelis Théodorus Marie van Dongen
JaiotzaDelfshaven (en) Itzuli1877ko urtarrilaren 26a
Herrialdea Herbehereetako Erresuma  1929ko urtarrilaren 30a)
 Frantzia  (1929ko urtarrilaren 31 -
Lehen hizkuntzafrantsesa
HeriotzaMonte-Carlo1968ko maiatzaren 28a (91 urte)
Familia
Ezkontidea(k)Augusta Preitinger (en) Itzuli  (1901eko uztaila -  1921)
Marie-Claire Huguen (en) Itzuli  (1953 -
Bikotekidea(k)
Haurrideak
Hezkuntza
HeziketaWillem de Kooning Academy (en) Itzuli
Hizkuntzakfrantsesa
nederlandera
Ikaslea(k)
Jarduerak
Jarduerakmargolaria, grabatzailea, eskultorea, ilustratzailea, zeramikaria eta marrazkilaria
Lantokia(k)Egipto
Paris
Rotterdam
Venezia
Monte-Carlo
Maroko
Espainia eta New York
Lan nabarmenak
Jasotako sariak
KidetzaAccademia delle Arti del Disegno (en) Itzuli
Mugimenduafauvismoa
Die Brücke (taldea)a
Izengoitia(k)Kees van Dongen
Genero artistikoaerretratua
animal art (en) Itzuli
figure (en) Itzuli
paisaia margolaritza
biluzia
hiri-paisaia
izadi hila

Discogs: 2384068 Edit the value on Wikidata

Kees Van Dongen (Delfshaven, Rotterdam, Herbehereak, 1877ko urtarrilaren 26a - Monte Carlo, Monako, 1968ko maiatzaren 28a) jatorri holandarreko frantziar pintorea izan zen.

1897az gero Parisen bizi izan zen. Bizibidea ateratzeko, beste lanbide askoren artean, karikaturak eta umorezko irudiak egin izan zituen kafetegietan eta aldizkari satirikoetan (L´Assiete Beurre, Le Rive, L´Indiscret). 1904an erakutsi zituen lehen aldiz bere margolanak jendaurrean, Vollard etxean; koadro gehienak ikuspegiak ziren, inpresionistak (Delfsahaveneko ikuspegia, Ortzadarra, Hodeiak, Galetteko errota). 1906. urte aldera ordea, fauvismoaren eraginez, kolore biziak erabiltzen hasi zen eta higikunde horretako margolari ezagunenetako bat izatera iritsi zen. Oso estilo berezia zuen, bizia, oldarkorra ere bai, ikuslea bete-betean jotzen zuena. Burgesiako jendearen erretratuak egin zituen, emakumezkoenak gehienbat, eta Belle Époque garaiko lekukotasuna eman zuen bere obretan (Boni de Castellane, Edmonde Guy, Anna de Noailles, Maurice Chevalier). Bestalde liburu batzuetarako irudiak ere egin zituen (Mila gau eta bat gehiago, Marcel Prousten obra osoak).

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]